نخست وزیر ویتنام امروز (پنجشنبه) در چهلمین سالگرد سقوط سایگون، حادثه‌ای که پایان جنگ ویتنام را به دنبال داشت، از "جنایات وحشیانه دشمن آمریکایی" به شدت انتقاد کرد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به نقل از خبرگزاری فرانسه، خیابان‌های مرکزی شهر هوشی مین که پیش از این سایگون نامیده می‌شد، با پرچم‌هایی منقش به چکش و داس که نماد حزب کمونیست است، پر شده است. سربازان ویتنامی نیز در برابر رهبران ارشد این کشور به رژه پرداختند.

در مقابل کاخ استقلال که ورود تانک‌های شمالی‌ها به آن در سال 1975 به عنوان نماد شکست آمریکا در جنگ یاد می‌شود، "نگویان تان دونگ"، نخست وزیر ویتنام از تلاش‌های آمریکا برای مهار گسترش کمونیست در جنوب شرق آسیا با به راه انداختن جنگ در ویتنام به شدت انتقاد کرد.

وی در سخنان خود گفت: آنها جنایات بی شمار و وحشیانه‌ای مرتکب شدند و بر مردم و کشور ما خسارات و دردهای بی‌شماری وارد کردند.

در جنگ ویتنام میلیون‌ها ویتنامی که اغلب آنها از غیرنظامیان و افرادی از شمال و جنوب این کشور بودند کشته و صدها هزار تن زخمی شدند. تاثیرات فیزیکی این جنگ همچنان درویتنام وجود دارد و گفته می‌شود که آثار باقیمانده از سم "عامل نارنجی" همچنان در ویتنام قربانی می‌گیرد و مردم این کشور همچنان شاهد تولد نوزادانی ناقص الخلقه و دارای مشکلات روانی و جسمی هستند.

این سم توسط نیروهای آمریکایی در جنگل‌های ویتنام و برای کشتار نیروهای شبه نظامی شمالی منتشر شد.

در این جنگ 58 هزار نیروی آمریکایی نیز کشته شدند و تاثیرات این جنگ بر جامعه آمریکا بسیار زیان بار بود. جنگ ویتنام اولین جنگ در دوره جنگ سرد بود که با فشار غربی‌ها صورت گرفت و اولین جنگی بود که یک ابرقدرت مدرن شکست می‌خورد.

دونگ با تقدیر از تقویت نیروهای نظامی ویتنام گفت که پیروزی کمونیسم یکی از نشانه‌های میهن پرستی محض به شمار می‌آید.

کهنه سربازان ویتنامی شرکت کننده در رژه امروز نیز با بیان خاطرات خود به جزئیات شکست آمریکایی‌ها در این جنگ پرداختند.

هیچ مقام آمریکایی در رژه ویتنامی‌ها حضور نداشت و تنها یک مراسم بسیار کوچک در کنسولگری آمریکا در شهر هوشی مین برگزار شد.

تد اوسیس، سفیر آمریکا گفت آمریکایی‌ها گذشته را به خاطر می‌آورند و آن را گرامی می‌دارند و به آینده و ساختن آن می‌اندیشند. روابط میان دو کشور همچنان رو به بهبود است.

واشنگتن طی سال‌های اخیر سعی کرده است به هانوی نزدیک تر شود. ویتنامی‌ها نیز مدل شوروی سابق خود را تا حدودی کنار گذاشته و سعی کرده‌اند که بازارهای نظام سرمایه‌داری را که زمانی دشمن خوانده می‌شد به روی کشورشان بازکنند.

انتهای پیام