محققان دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون دریافته‌اند که قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض آلودگی هوا می‌تواند به ساختار مغزی آسیب رسانده و در عملکرد شناختی در میانسالی و بزرگسالی اختلال ایجاد کند.

به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا، محققان در این تحقیق که یکی از نخستین موارد برای بررسی ارتباط آلاینده‌ها با ساختار مغزی محسوب می‌شود، به بررسی بیش از 900 شرکت‌کننده در پژوهش قلب فرامینگهام پرداخته و دریافتند، مواجهه طولانی‌مدت با آلودگی می‌تواند به ساختار مغزی کوچکتر و انفارکت پنهان مغزی منجر شود که نوعی سکته مغزی ایسکمیک خاموش ناشی از انسداد در عروق خونی تأمین‌کننده مغز است.

این پژوهش به ارزیابی مسافت محل زندگی شرکت‌کنندگان از جاده‌های اصلی پرداخته و از تصاویر ماهواره‌ای برای تعیین مواجه طولانی‌مدت با ذرات معلق ریز محیطی استفاده کردند. این ذرات از قطری برابر با 2.5 میلیونیم یک متر برخوردار بوده که به آن، یک PM2.5 گفته می‌شود.

این ذرات از منابع متنوعی شامل نیروگاه‌های برق، کارخانه‌ها، کامیون‌ها و خودروها و سوختن چوب بوجود می‌آیند. آن‌ها می‌توانند تا اعماق ریه سفر کنند و در پژوهش‌های دیگر، با تعداد رو به افزایش بستری شدن در بیمارستان برای حوادث قلبی- عروقی مانند حمله قلبی مرتبط شناخته شده‌اند.

شرکت‌کنندگان در این پژوهش حداقل 60 سال داشته و به زوال عقل و سکته مغزی مبتلا نبودند.

این ارزیابی شامل کل حجم مغز، یک نشانگر از آتروفی مغز مرتبط با سن، حجم هیپوکامپ که به بازتاب تغییرات در منطقه مغزی کنترل‌کننده حافظه می‌پردازد، افزایش تراکم حجم ماده سفید که می‌تواند به عنوان معیاری از آسیب‌شناسی و پیری مورد استفاده قرار بگیرد و انفارکت پنهان مغزی است.

محققان دریافتند که افزایش تنها دو میلی‌گرم در متر مکعب از ذرات معلق که معمولا در مناطق شهری دیده می‌شود، با احتمال بیشتر انفارکت پنهان مغزی و حجم کوچکتر مغز مرتبط بوده که برابر با تقریبا یک سال پیر شدن مغز است.

نتایج این یافته‌ها در مجله Stroke منتشر شده است.

انتهای پیام