یکی از برندگان جایزه پوستر «زمین سبز» معتقد است، هنرمندان جوانی که از طرف ایران در رویدادهای مهم هنری مانند اکسپو و دوسالانه ونیز حضور می‌یابند باید با دقت بیشتری انتخاب شوند.
علیرضا عسکری‌فر که پوسترش در جایزه «زمین سبز» مقام دوم را کسب کرد، در گفت‌وگو با خبرنگار بخش هنرهای تجسمی ایسنا درباره‌ی نحوه حضورش در این جشنواره اظهار کرد: این، نخستین فعالیت من در زمینه شرکت در جشنواره‌ها و جایزه‌های طراحی پوستر نبوده، پیش از این در جشنواره «زنبور طلایی» روسیه و جشنواره فجر سال 90 نیز شرکت کرده بودم. وقتی فراخوان جایزه پوستر «زمین سبز» را دیدم، دو آیتم این جایزه یعنی «سفره جهانی، فرهنگ ایرانی» و «بحران زباله‌ها» که مربوط به خطرهای طبیعت می‌شد، نظر من را جلب کردند.
او درباره‌ی طرحی که برای این جایزه ارائه داده است، بیان کرد: به ذهنم رسید که می‌توانم زمین را به‌شکل یک بیمار در نظر بگیرم که مشکل تنفسی دارد و منابع طبیعی را هم به‌عنوان اسپری‌هایی که بیماران تنفسی استفاده می‌کنند در نظر بگیرم.
این گرافیست درباره سبک کاری‌اش در طراحی پوستر نیز گفت: آنچه در پوسترهایم از آن استفاده می‌کنم، یک سبک تصویرسازی شخصی است و به جای استفاده و برخورد عادی با پوستر، سعی می‌کنم با طرح، بازی کنم و تصویر و فونت شخصی خودم را روی آن پیاده کنم. فونتی که در این آثار استفاده کرده‌ام احیای یک فونت قدیمی است. پوستر دیگری که در نمایشگاه این آثار وجود دارد، اما جزو برگزیده‌ها نیست، شامل صفحه گرامافونی است که آن را با اشاره به خود اکسپو کار کرده‌ام. با توجه به این‌که موسیقی، زبان مشترک بین تمام ملت‌ها است، گرامافون را مانند نقشه کل جهان در نظر گرفته‌ام.
عسکری‌فر همچنین بیان کرد: من طراحی پوستر را به‌صورت حرفه‌ای از سال 88 شروع کردم. ابتدا تصمیم گرفتم با شرکت در فراخوان‌ها، خود را محک بزنم. از فراخوان‌های داخلی استان اصفهان شروع کردم و کم‌کم در فراخوان‌های کشوری هم حضور داشتم. از سال 92 تصمیم گرفتم پوستر فراخوانی را کنار بگذارم و روی کارهای سفارشی تمرکز کنم. بنابراین سیستم تم پوسترهایم را عوض کردم و پس از شرکت در 15 ورک‌شاپ تخصصی، روی پوسترهای سفارشی کار کردم. از سال 92 در هیچ فراخوانی شرکت نکرده بودم تا این‌که فراخوان جایزه پوستر زمین سبز را در تعطیلات نوروز دیدم و تصمیم گرفتم روی تم‌های آن که برای‌شان ایده داشتم کار کنم.
این هنرمند در بخش دیگری از سخنانش درباره‌ی اهمیت حضور ایران در اکسپو 2015 میلان و دوسالانه هنری ونیز، گفت: حضور در اکسپو مجالی برای هنرمندان تجسمی است که در حیطه گرافیک یا هنرهای دیگر، خود را نشان بدهند و اوضاع تجسمی کشور را به نمایش بگذارند. هنر در کشور ما عقب‌تر از دیگران نیست و این خوب است که با حضور در اکسپوها و بینال‌های جهانی، ارتباط خود را با دنیا حفظ کنیم. این ارتباط باعث می‌شود کارهای هنرمندان ما در کنار هنرمندان دنیا قرار بگیرد و مقایسه شود.
او ادامه داد: گرافیست‌های ما از هنرمندان کشورهای دیگر چیزی کم ندارند و با مشکلاتی که در زمینه‌ی آموزش و ... وجود دارد، خیلی خوب می‌درخشند. به طوری که ابراهیم حقیقی - گرافیست و طراح پیشکسوت - که جزو هیئت داوران جایزه پوستر «زمین سبز» بود، با دیدن آثار گفت که به نسل جدید گرافیک ایران امیدوار شده است. البته به این موضوع هم باید توجه کنیم که جای پوستر در نمایشگاه و گالری نیست و نباید تمرکز روی این بخش باشد. پوستر باید سفارش‌دهنده‌ی واقعی داشته باشد.
عسکری‌فر گفت: حضور هنرمندان ایرانی در رویدادهای مهمی مانند اکسپو و دوسالانه ونیز باید براساس فراخوان باشد تا این‌که بخواهند هنرمندانی را ببرند که بعدا معلوم شود صلاحیت حضور در این رویدادها را نداشته‌اند. وقتی اسامی هنرمندان انتخاب‌شده برای حضور در دوسالانه ونیز را دیدم، به نظرم رسید در این انتخاب‌ها بیشتر به برندها توجه شده تا کار هنری.
این گرافیست در پایان افزود: هنرمندان زیادی در حیطه‌ی هنر در تهران و شهرستان‌ها هم هستند که معاصرتر و مهم‌تر کار می‌کنند. اگر انتخاب هنرمندان حاضر در ونیز از طریق فراخوان صورت می‌گرفت خیلی بهتر بود. این‌هایی که انتخاب شده‌اند بیشتر از نسل مدرن هستند تا معاصر.
انتهای پیام