یک استاد دانشگاه معتقد است، وزارت ارشاد نباید به بهانه نداشتن بودجه، قافیه را ببازد و حضور ایران در رویدادهای مهم جهانی را برعهده‌ی بخش خصوصی بگذارد.

غلامعلی طاهری - هنرمند نقاش - در گفت‌وگو با خبرنگار بخش هنرهای تجسمی ایسنا، درباره‌ی حضور ایران در دوسالانه ونیز 2015، اظهار کرد: احساس من این است که ما در هنر مدرن و فرامدرن معاصر جهان آن‌طور که باید به‌روز نیستیم و آنچه در دوسالانه‌ها، جشنواره‌ها و نمایشگاه‌های رایزنی‌های فرهنگی ایران در کشورهای مختلف به نمایش می‌گذاریم، بر هنرهای سنتی ما متکی است. من با تعامل داشتن ایران با فرهنگ و هنر جهان کاملا موافقم، اما باید تلاش کنیم استعدادهای جوان را در این زمینه شناسایی کنیم که بتوانند در این‌گونه رویدادها، خوش بدرخشند و توجه مخاطبان را به خود جلب کنند.

تیمی برای کشف استعدادها نداریم

او همچنین گفت: متأسفانه این اتفاق هنوز در کشور ما نیفتاده و تیمی از سوی وزارت ارشاد و مراکز هنری برای جست‌وجوی استعدادهای خلاق تشکیل نشده است. وقتی در یک دوره از جشنواره‌ای شرکت می‌کنیم، موضوع را تا دوره بعد رها می‌کنیم و هیچ ارزیابی‌ای از وضعیت تجسمی کشور در سالی که می‌گذرد، انجام نمی‌شود. در حالی که ما هنرمندان بسیار خوبی داریم که در مدت بیش از 20 سالی که دانشکده‌های هنری دانشجو و هنرمند تربیت می‌کنند، به درجه استادی رسیده‌اند. نمی‌توان آن‌ها را نادیده گرفت و باید فرصت معرفی نخبگان را به‌وجود آوریم.

این هنرمند اظهار کرد: باید شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارت ارشاد از نمایشگاه‌ها دیدن کنند، در دانشگاه‌ها جلسه بگذارند و با اساتید در ارتباط باشند تا از این طریق، نیروهای جوان و استعدادهای هنری شناسایی و معرفی شوند. اگر شکوفایی این استعدادها را برعهده زمان بگذاریم، ده‌ها سال طول می‌کشد تا بتوانند وارد عرصه جهانی شوند و کارشان را در رویدادهای مهم دنیا به نمایش بگذارند. فکر می‌کنم دستگاه‌های دولتی ما نسبت به بخش خصوصی در این زمینه فعالیت کمتر و کندتری دارد.

دوستان همکاری را با واگذاری اشتباه گرفته‌اند

طاهری ادامه داد: یکی از وظایف و مسوولیت‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، گسترش فرهنگ و هنر و همچنین حفظ و حراست از مبانی و اصول فرهنگی جمهوری اسلامی ایران است که در قالب برگزاری جشنواره‌هایی مانند جشنواره فجر و حضور در دوسالانه‌های مهم دنیا نشان داده می‌شود. این وزارتخانه نمی‌تواند چنین مسوولیتی را به بخش خصوصی واگذار کند و این واگذاری برخلاف قانون است؛ طبق بند 19 اصول و اهداف سیاست‌های فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی، نهادهای فرهنگی از جمله وزارت ارشاد باید برای گسترش و توسعه هنر کشور با بخش خصوصی مشارکت کنند و حامی فعالیت‌های هنری این بخش باشند و بر عملکرد آن‌ها نظارت داشته باشند. این مشارکت باید فقط در همین حد همکاری و مشارکت باشد. در حالی که دوستان، آن را با واگذاری اشتباه گرفته‌اند. این کار آن‌ها مثل این است که انتخاب اعضای یک تیم برای اعزام به جام جهانی یا المپیک، به یک باشگاه خصوصی واگذار شود. سپردن چنین حرکت بزرگی که به اصول و مبانی فرهنگی کشور مربوط است، به بخش خصوصی با مسوولیتی که متوجه این وزارتخانه است، مغایرت دارد.

وزارت ارشاد نباید قافیه را ببازد

این استاد دانشگاه همچنین گفت: وزارت ارشاد نباید به بهانه‌ی نداشتن بودجه، وا بدهد و قافیه را ببازد. شرکت نکردن در دوسالانه ونیز خیلی بهتر از این‌طور شرکت‌ کردن است. باید مسوولان معاونت هنری وزارت ارشاد با نمایندگان مجلس و اعضای کمیسیون فرهنگی جلسات مستمر برگزار کنند تا آن‌ها متوجه این موضوع شوند که دوسالانه ونیز اهمیت دارد و برای آن بودجه در نظر بگیرند. به این ترتیب ما می‌توانیم با قدرت و قوت بیشتری در جریان‌های بزرگ هنری جهان شرکت کنیم.

این هنرمند نقاش درباره‌ی حضور چند هنرمند خارجی در کاروان اعزامی ایران به ونیز توضیح داد: به نظر می‌رسد وزارت ارشاد در نظر دارد با این حرکت، جغرافیای ایرانی را گسترش بدهد و فرهنگ فلات ایران را در یک نمایشگاه ارائه دهد. به نظر من جمع‌آوری نگاه‌های متفاوت از کشورهای مختلف برای بیان مفهوم هنر ایرانی چندان موفقیت‌آمیز نخواهد بود و جواب نمی‌دهد. اگرچه اصل فکر خوب است، اما نحوه اجرای آن درست نیست.

ونیز جای جمع کردن ملیت‌های مختلف زیر یک چتر نیست

او تأکید کرد: در دوسالانه ونیز حضور کشورها و ملیت‌ها خیلی مهم است و حضور چند هنرمند خارجی در کنار تیم ایران، حرکت درستی نیست. اگر می‌خواهند ملیت‌های مختلف را زیر چتر یک ملیت گرد هم بیاورند جایش دوسالانه ونیز نیست، بلکه باید از طریق اکو یا همکاری سازمان‌هایی که شامل چند کشور است و ما هم عضو آن هستیم، این کار را انجام دهند.

طاهری که در یک دوره جزو هیئت انتخاب آثار برای حضور در دوسالانه‌ی ونیز بوده، درباره‌ی نحوه انتخاب هنرمندان نیز گفت: در آن دوره با توجه به حساسیت دوسالانه ونیز یک تیم شامل نخبگان و اعضای هیئت علمی دانشگاه تشکیل شد تا هنرمندانی را برای حضور در ونیز انتخاب کنند. این انتخاب به دو صورت شکل گرفت؛ یکی اعلام فراخوان برای علاقه‌مندانی که فکر می‌کردند اثرشان در سطحی است که بتوان آن را در دوسالانه ونیز ارائه داد، آن‌ها می‌توانستند ثبت نام و آثارشان را معرفی کنند. مورد دوم نیز توسط خود شورای انتخاب انجام می‌شد و آن‌ها هنرمندانی را که صلاحیت حضور در ونیز را داشتند، انتخاب می‌کردند. در مدت بیش از هفت جلسه، آثار بررسی شد و سه نفر به‌عنوان تیم ایرانی در دوسالانه ونیز حضور پیدا کردند.

این هنرمند بیان کرد: من یک سال قبل از این‌که عضو این شورای انتخاب باشم، به دوسالانه ونیز رفتم و آثار را از نزدیک دیدم. بیش از 50 درصد آثار، مفهومی و به‌صورت چیدمان بود. ونیز، نمایشگاه ترکیبی هنرهای تجسمی در زمینه‌های مختلف است و مثل ایران نیست که دوسالانه‌هایش را به‌صورت جداگانه در هنرهای مختلف برگزار می‌کند. هر کشوری در آنجا یک پاویون دارد که آثار انتخاب‌شده را به‌نمایش می‌گذارد. آثار توسط خود دوسالانه انتخاب نمی‌شوند و مسوولیت ارائه آن‌ها از نظر کیفیت برعهده‌ی کشور شرکت‌کننده است، اما داوری که بخش مهم دوسالانه ونیز است توسط برگزارکنندگان صورت می‌گیرد.

طاهری در پایان اضافه کرد: به هر حال ضرورت دارد که کشور ما در دوسالانه‌ی ونیز به‌طور جدی و با توان هنری بالا شرکت کند. همچنین جای خوشحالی دارد که امسال فضای نمایشگاهی ایران گسترش یافته، اما برای چنین فضا و محیطی که پاویون اختصاصی ایران است، یقینا به حدود دو سال برنامه‌ریزی نیاز داشتیم. حالا با این فرصت کوتاه برای برنامه‌ریزی، شاید نتوان آن‌گونه که شایسته‌ی هنر ایران است، قابلیت‌های خود را بروز دهیم. البته با توجه به رایزنی‌ها و لابی‌هایی که نماینده‌ی ایران در ایتالیا می‌تواند داشته باشد، احتمال این‌که غرفه‌ی ایران در دوسالانه‌ی ونیز مورد توجه قرار گیرد نیز وجود دارد.

به گزارش ایسنا، دوسالانه یا بینال ونیز (Biennale di Venezia) نمایشگاهی شامل آثار هنری معاصر است که هر دو سال یک‌بار (در سال‌های فرد) در شهر ونیز ایتالیا برگزار می‌شود. نخستین دوره‌ی این دوسالانه در سال 1895 میلادی برگزار شد و امسال پنجاه‌وششمین دوره‌ی این دوسالانه از 15 اردیبهشت‌ماه در ایتالیا برپا می‌شود.

ایران بعد از انقلاب در شش دوره از این دوسالانه حاضر بوده است و امسال هفتمین حضور خود را با تغییراتی در فضای غرفه و تعداد هنرمندان و همچنین ملیت آن‌ها تجربه می‌کند. براساس اعلام قرار است 49 هنرمند از طرف ایران در این دوسالانه حضور یابند که در کنار 30 هنرمند ایرانی، 19 هنرمند از کشورهای جمهوری آذربایجان، افغانستان، عراق، پاکستان و هند خواهند بود.

انتهای پیام