تکیه‌ قاجاری «شاه ابوالقاسم» یکی دیگر از پارکینگ‌های مورد استفاده در بافت تاریخی یزد است که از سال‌های گذشته به جز ایام عزاداری، مکانی مناسب برای پارک خودروهای اهالی محله‌ «شاه ابوالقاسم» یزد بوده است.

به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، با توجه به حجم تخریب‌هایی که به ویژه در چند سال گذشته در بافت تاریخی یزد با هدف ایجاد پارکینگ رخ داده و حتی طرح جامعی که برای حفاظت از این بافت تاریخی تنها راه امید به نظر می‌رسید، در نهایت به تخریب و ایجاد پارکینگ منتهی می‌شد، یک پرسش در ذهن مشاهده کنندگان این اتفاق دائم ایجاد می‌شود که یزد چند پارکینگ نیاز دارد؟

در واقع چند بنای تاریخی باید تخریب شود تا پارکینگ‌های مورد نیاز یکی از شهرهای خشتی دنیا تامین شود؟ اصلا چرا مدیریت شهری آمار پارکینگ‌های مورد نیاز در این بافت تاریخی را اعلام نمی‌کند تا خیال دیگر بناهای تاریخی این شهر راحت شود!

تخریب میدان و بناهای تاریخی در این شهر کم بود، حالا به تکیه‌ی تاریخی «شاه ابوالقاسم» چشم دوخته‌اند تا این بنای تاریخی و منحصر به‌فرد را که از بعد گردشگری مذهبی اهمیت ویژه‌ای بین مردم بومی دارد را با تبدیل تکیه به پارکینگ در ایام غیر عزاداری به لیست پارکینگ‌های شهر اضافه کنند.

اتفاقی که چند سال است در این تکیه‌ی قاجاری رخ می‌دهد و مردم منطقه بیش از هر جایی آن را بین خود مرسوم کرده‎اند و مدیریت شهری به نظر خوشحال از این اتفاق!

امیر ترقی‌نژاد، فعال حوزه‌ میراث فرهنگی در این زمینه به خبرنگار ایسنا گفت: تکیه‌ «شاه ابوالقاسم» یزد یکی از تکیه‌های معروف این شهر است که در ایام محرم حتی از دوره‌ قاجار همیشه به عنوان تکیه استفاده می‌شده و از سال‌های گذشته گردشگران خارجی برای دیدن عزاداری محرم به این تکیه می‌آمدند.

وی با تاکید بر این‌که یزد به عنوان «دارالعباده» حرف‌های زیادی در حوزه‌ی مذهبی برای گفتن دارد، افزود: علاوه بر تخریب میدان قاجاری بعثت و تبدیل آن به پارکینگ، در طول چند سال گذشته، مدیریت شهری یزد بناهای تاریخی زیادی را تخریب و به جای آن‌ها پارکینگ ایجاد کرده است، به نظر می‌رسد دیگر وقت آن رسیده است مدیریت شهری موضع خود را درباره‌ی آثار تاریخی بافت تاریخی یزد روشن و در این زمینه تعیین تکلیف کند.

او تاکید کرد: در حال حاضر اگر در عمل پارک خودرو در این تکیه‌ی تاریخی بحث برسر تعرض به حریم این بنای تاریخی یا ایجاد چهره‌ای زشت در زمان حضور گردشگران به خصوص خارجی را در نظر نگیریم، اما بُعد مذهبی این بنای تاریخی و شانیتی که باید برای آن در نظر گرفته شود را نمی‌توان نادیده گرفت. این بحث گردشگری مذهبی در تکیه‌ی شاه ابوالقاسم است که متاسفانه مدیریت شهری و مردم منطقه بدون توجه به این بُعد فقط به فکر پارک اتومیبل هستند.

ترقی‌نژاد با تاکید بر لزوم ایجاد فرهنگ‌سازی میان مردم منطقه برای استفاده بهینه از این اثر تاریخی که در هفتم مهرماه 1381 در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده اضافه کرد: این تکیه میان مردم قدیمی و بومی منطقه حرمت دارد با این اقدام شان این بنای مذهبی قدیمی و با ارزش را از بین می‌برند.

وی با اشاره به مرمت و ساماندهی این تکیه در چند سال گذشته با اعتبار و توسط اداره کل میراث فرهنگی استان یزد، اظهار کرد: متاسفانه با این وجود مدیریت شهری همچنان بدون داشتن یک برنامه‌ریزی منظم به اهالی محله اجازه‌ی استفاده از این تکیه‌ی تاریخی به عنوان پارکینگ را می‌دهد.

به گزارش ایسنا، از سوی دیگر به نظرمی‌رسد خانه‌های قدیمی با عناصر خانه‎های تاریخی در محله‌ی «شاه ابوالقاسم» یزد هم چندان امنیت ندارند، چون برخی از مالکان و اهالی منطقه به خصوص با استفاده از تعطیلات نوروز به روش‌های گوناگون این بناها را تخریب می‌کنند.

ترقی‌نژاد در این زمینه نیز اظهار کرد: اهالی منطقه‌ محله‌ «شاه ابوالقاسم» یزد با آب انداختن به بناهای تاریخی قرار گرفته در بافت تاریخی یزد - که برخی از آن‌ها حتی در فهرست آثار ملی نیز به ثبت رسیده‌اند - آنها را تخریب می‌کنند، در حالی که این بناها دارای عناصر تاریخی یک بنای تاریخی و ارزشمند هستند.

او تاکید کرد: در وضعیت کنونی اداره کل میراث فرهنگی استان یزد وظیفه خود را به خوبی انجام می‌دهد، اما متاسفانه مدیریت شهری اصلا توجهی به بحث بناها و بافت‌های تاریخی ندارد و راه را برای تخریب تدریجی این بناهای تاریخی باز می‌گذارد. در حال حاضر نیز این بناها به دلایل گوناگون در معرض تهدید هستند، اما هیچ نهادی مسئولیت آن‌ها را بر عهده نمی‌گیرد.

به گزارش ایسنا، نام محله‌ی «شاه ابوالقاسم» از اسم شهاب «قاسم طراز» گرفته شده که در قرن هشتم هجری در محله مذکور مدرسه ومسجدی را به همین عنوان تأسیس کرد . و نام این مسجد ومدرسه به مرور ایام به صورت «شاه ابوالقاسم» متداول شده است. محله شاه ابوالقاسم در مجاورت محله فهادان قرار دارد و از شمال به محلات کوشکنو و سرچم ، از جنوب به محله دروازه شاهی ، از شرق به محله وقت الساعت و از غرب به محله باغ گندم محدود می‌رسد.

این محله با عنوان مجموعه «شهاب‌الدین قاسم» شامل مسجد (مدرسه)، حسینیه و آب انبار است. «خواجه شهاب الدین قاسم طراز» در سال 737 هجری قمری این مجموعه را تاسیس کرد. در گذشته مسجد این مجموعه، به صورت مدرسه بود. در زمان سلطنت «جلال الدین محمود خوارزمشاه» بر گنبد مسجد و صفه‌ی آن، کاشی‌هایی که سوره «انا فتحنا» روی آنها حک شده بود، نصب شد. امروزه قسمت عمده این کاشی‌ها از بین رفته است. همچنین تکیه «شاه ابوالقاسم» با نخل معروف آن، در جوار این بنا قرار دارد و در ایام عاشورا مورد استفاده اهالی محل قرار میگیرد.

انتهای پیام