شهرستان سربیشه در خراسان‌جنوبی با داشتن روستاهای تاریخی و گردشگری به‌عنوان دیار روستاهای تاریخی خراسان‌جنوبی لقب گرفته است.
«حامد نداف‌مقدم» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه‌ی خراسان‌جنوبی، گفت: شهرستان سربیشه از شمال به شهرستان درمیان، از جنوب به شهرستان نهبندان، از شرق به شهرستان بیرجند و از غرب به کشور افغانستان محدود است.
وی افزود: مساحت این شهرستان 8199 کیلومتر مربع بوده و از سه بخش و چهار دهستان تشکیل شده و 90 کیلومتر مرز مشترک با کشور افغانستان دارد.
مسئول نمایندگی میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری افزود: تاکنون 41 اثر از این شهرستان در فهرست آثار ارزشمند تاریخی کشور ثبت شده و 200 اثر با قابلیت ثبت شناسایی شده است.
نداف‌مقدم با اشاره به جاذبه‌های گردشگری، گفت: دو روستای هدف گردشگری چنشت و ماخونیک و چهار چشمه آب معدنی، آبترش سربیشه، آبترش سیاه دره، آبگرم گندکان، آبترش تناک بالا و یک مجتمع آب درمانی از جمله جاذبه‌های گردشگری این شهرستان هستند.
وی ادامه داد: سد برکوه، معدن بازالت گورید، مزار بی‌بی زینب خاتون (مزار کاهی)، مزار سید حامد علوی چنشت و وجود 11 غار طبیعی در سطح شهرستان از دیگر جاذبه‌های این شهرستان است.
مسئول نمایندگی میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری سربیشه گفت: قرار گرفتن این شهرستان در مسیر بین‌المللی جاده «چابهار- مشهد» و فاصله مناسب با مرکز استان و وجود امکانات رفاهی بین راهی مناسب و وجود جاذبه‌های طبیعی و تاریخی شاخص در این شهرستان، باعث ورود گردشگران داخلی و خارجی زیادی شده، بنحوی که ورود گردشگر خارجی زیادی برای بازدید از جاذبه‌ها در شهرستان به ثبت رسیده است.
روستای چنشت، سرزمین رنگ‌ها
مسئول نمایندگی میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری سربیشه در خصوص روستای چنشت گفت: به‌علت وجود چهار رودخانه فصلی در این روستا، نام آن «چند شط» بوده که به مرور زمان به چنشت تبدیل شده است.
نداف‌مقدم اظهار کرد: چنشت را هم وزن «بهشت» می‌دانند، این روستا به‌علت جاذبه‌های طبیعی، تاریخی و فرهنگی به‌عنوان یکی از روستاهای هدف گردشگری در خراسان‌جنوبی شناخته می‌شود.
وی ادامه داد: کوهستانی بودن منطقه باعث بوجود آمدن ویژگی‌های خاصی چون بافت پله‌ای و متراکم در روستا شده است.
مسئول نمایندگی میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری سربیشه با بیان این‌که بافت قدیم روستا، چهار محله دارد، گفت: این محله‌ها به‌ترتیب شکل‌گیری شامل محله درب قلعه، محله چرق، محله درخت نارون و محله سرسنگ است.
نداف‌مقدم افزود: زنان این روستا، لباس‌های خاصی دارند که در هیچ یک از روستاهای اطراف و هم‌جوار نیز نمی‌توان آن را دید.
آسبادهای روستای، یادگار دوره قاجار
وی تصریح کرد: در حاشیه‌ی روستای درح و برروی تپه مجاور روستا تعداد سه آسباد به‌صورت جدا از هم قرار دارند که مصالح استفاده شده در ساخت این بناها سنگ در پایه دیوارها تا ارتفاع حدود 2 متری و پس از آن خشت خام است.
این آسبادها نسبت به نمونه‌های واقع در طبس مسینا و نهبندان از ابعاد کوچکتری برخوردار بوده، یادگاری از دوره تاریخی این بنا دوره قاجار است.
روستای شگفت‌انگیز ماخونیک
وی در خصوص روستای تاریخی ماخونیک گفت: درباره این روستا هیچ سابقه تاریخی مکتوبی وجود ندارد، تنها «کلنل چارلز ادوار دبیت» در کتاب سفرنامه خراسان و سیستان در دوره ناصرالدین شاه به توصیف منطقه ماخونیک پرداخته است.
مسئول نمایندگی میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری سربیشه گفت: بر طبق شواهد چنین بر می‌آید که ساکنان روستا در ابتدا دامدار و کوچ‌نشین بوده‌اند و در دوره‌های بعد در منطقه ماخونیک و به‌ویژه در روستای ماخونیک سکونت گزیده‌اند، وجود سنگ‌نگاره‌ای در نزدیکی قنات ماخونیک که نقش‌های چوپانی بسیار قدیمی بر روی آن نقش بسته نیز گواهی بر قدمت سکونت در ماخونیک است.
نداف‌مقدم یادآور شد: از آثار تاریخی ماخونیک می‌توان به سنگ سیاه «سنگ نگاره» ماخونیک، بنای برج و قلعه، برج گل انجیر، منزل سرگردونی، نادر مرده اشاره کرد.
انتهای پیام