محققان موسسه علوم وایزمن دریافته‌اند، دست‌دادن نه تنها نوعی تعاملی اجتماعی است، بلکه طی آن سیگنال‌هایی شیمیایی مخابره می‌شود و مردم از دست‌دادن برای نمونه‌گیری و بوئیدن مولکول‌های سیگنال‌دهنده یکدیگر استفاده می‌کنند.
به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا، در طول آزمایش‌های انجام‌شده، حدود 280 نفر از طریق دست‌دادن یا بدون دست‌دادن با یکدیگر سلام و احوالپرسی کردند. محققان با استفاده از دوربین مخفی از افراد فیلم گرفته و تعداد دفعاتی که افراد صورتشان را لمس می‌کردند، بررسی کردند.
یکی از یافته‌های پژوهش انجام‌شده نشان داد، اشخاص به طور مستمر دستی را که با آن دست داده بودند، بو می‌کردند و حدود 22 درصد اوقات، دست‌ها را به سمت بینی می‌بردند.
محققان دریافتند، افرادی که با دست‌دادن سلام و احوالپرسی کرده بودند، تعداد دفعات بیشتری صورت‌های خود را با دست راست لمس می‌کردند؛ با این حال، این موضوع فقط زمانی صدق می‌کرد که فرد با شخص همجنس خود دست می‌داد.
به منظور بررسی این نکته که آیا لمس‌کردن صورت به عنوان شیوه‌ای برای بوئیدن دست به کار می‌رود یا خیر، این افراد به کاتترهای بینی مجهز شدند؛ محققان دریافتند، زمانی که دست در نزدیکی بینی قرار می‌گرفت، میزان جریان هوا در گذرگاه‌های بینی دو برابر می‌شد و این موضوع حاکی از بو کردن دست‌ها بود.
دانشمندان پیش‌تر می‌دانستند، انسان بوهایی ساطع می‌کند که بر رفتار با دیگران اثر می‌گذارند؛ اما برخلاف پستانداران دیگر، انسان‌ها این بوها را به صورت آشکار از یکدیگر نمی‌گیرند.
آزمایشات انجام‌شده در این تحقیق نشان داد که دست‌دادن راهی محتاطانه برای بررسی فعال سیگنال‌های شیمیایی اجتماعی است.
به منظور تایید این موضوع که دست‌دادن برای انتقال مواد شیمیایی موثر است، محققان محتوای دستکش‌های استریل‌شده‌ای را بررسی کردند که برای دست‌دادن سوژه‌ها به کار می‌رفت. آن‌ها دریافتند، هر دو مواد شیمیایی اسکوآلن و اسید hexadecanoic به دستکش‌ها منتقل شدند. تصور می‌شود این دو ماده در سیگنال‌دهی اجتماعی در گربه‌ها و سگ‌ها نیز ایفای نقش می‌کنند.
تحقیقات پیشین نشان دادند که سیگنال‌های شیمیایی انسانی در انتخاب زوج، انتقال ترس و تغییر دادن فعالیت مغزی ایفای نقش می‌کنند.
جزئیات این مطالعه در مجله eLife قابل‌مشاهده است.
انتهای پیام