دانشمندان برای نخستین بار، افزایش اثر گاز گلخانه‌ای دیاکسیدکربن بر روی سطح زمین را به طور مستقیم و خارج از محیط آزمایشگاهی مشاهده کرده‌اند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، محققان به رهبری آزمایشگاه ملی لارنس برکلی متعلق به وزارت انرژی امریکا، توانایی فزاینده دیاکسیدکربن موجود در جو برای جذب تابش گرمایی منتشره از سطح زمین را اندازه‌گیری کردند.
دانشمندان در واقع، توانایی دیاکسیدکربن برای جذب این تابش را در بازه زمانی یازده ساله و در دو نقطه امریکای شمالی بررسی کردند. آن‌ها روند رو‌به‌رشد این توانایی را به افزایش سطوح دیاکسیدکربن حاصل از انتشار سوخت‌های فسیلی نسبت دادند.
اثر دیاکسیدکربن موجود در جو بر روی تعادل بین انرژی ورودی از خورشید و گرمای مستمر منعکس‌شده از زمین (موسوم به «تعادل انرژی» زمین) به خوبی تثبیت شده اما این اثر تا پیش از این، به طور تجربی در خارج از آزمایشگاه مشاهده و تایید نشده بود.
نتایج مشاهده‌شده جدید با پیش‌بینی‌های نظری مبنی بر اثر گاز گلخانه‌ای دیاکسیدکربن ناشی از فعالیت‌های انسانی همخوانی دارد. این تحقیق همچنین تصدیق می‌کند محاسبات به کاررفته در مدل‌های آب‌و‌هوایی کنونی، زمانی که نمایانگر اثر دیاکسیدکربن باشند، قابل رهگیری هستند.
دانشمندان، نقش دیاکسیدکربن جوی در پدیده واداشت تابشی (Radiative forcing) در اوکلاهاما و دامنه شمالی آلاسکا را از سال 2000 تا پایان 2010 اندازه‌گیری کردند. واداشت تابشی، معیاری برای ارزیابی میزان مختل‌شدن تعادل انرژی توسط تغییرات جوی است.
واداشت تابش مثبت زمانی رخ می‌دهد که زمین، انرژی بیشتری را از تابش خورشید در مقایسه با انعکاس تابشی حرارتی خود به فضا جذب می‌کند و می‌توان این وضعیت را از سطح زمین گرفته تا جو اندازه‌گیری کرد.
آن‌ها دریافتند دیاکسیدکربن، هنرپیشه‌ای قابل‌توجه در فرآیند واداشت تابشی در هر دوی مکان‌های موردبررسی در امریکا بوده است.
بر اساس سیستم مدلبندی که منابع دیاکسیدکربن را در سراسر دنیا رهگیری می‌کند، بخش اعظم این گاز ناشی از سوزاندن سوخت‌های فسیلی است.
این برای نخستین بار است که دانشمندان به طور میدانی اثر فزاینده این گاز گلخانه‌ای را بر روی سطح زمین مشاهده کردند.
جزئیات این دستاورد بزرگ علمی در مجله Nature منتشر شده است.
انتهای پیام