محققان سوییسی دریافته‌اند، مریخ دارای دو نیمکره شمالی و جنوبی بسیار متفاوت‌تر از آنچه است که تاکنون در منظومه شمسی مشاهده شده است.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، گفته می‌شود این دو نیمکره دارای اشکالی کاملا متفاوت هستند، زیرا نیمکره شمالی دارای دشت‌های پست، مسطح و غیرآتشفشانی است، در حالیکه نیمکره جنوبی دارای زمین‌های مرتفع و آتشفشان‌های بی‌شمار است.
محققان موسسه فناوری فدرال زوریخ به رهبری «جیووانی لئونسای» دریافته‌اند، یک جرم کیهانی عظیم در ابتدای تاریخ منظومه شمسی به قطب جنوب مریخ برخورد کرده و موجب بروز تغییراتی در چهره این سیاره شد؛ شبیه‌سازی جدید تیم علمی نشان می‌دهد، این برخورد انرژی زیادی تولید کرد که این انرژی به نوبه خود اقیانوسی از ماگما را ایجاد و این اقیانوس در سراسر نیمکره جنوبی مریخ گسترده شد.
به گفته محققان، جرم کیهانی که به سیاره سرخ برخورد کرد، احتمالا دست کم یک دهم جرم مریخ را داشته تا بتواند انرژی کافی برای ایجاد این اقیانوس ماگما را آزاد کند.
شبیه‌سازی جدید نشان می‌دهد، این سنگ حاوی حجم بالایی از آهن بوده و شعاع آن دست کم 1600 کیلومتر بوده است؛ گفته می‌شود این شیئ با سرعت پنج کیلومتر در ثانیه به مریخ برخورد کرد.
چنین رویدادی احتمالا حدود چهار تا 15 میلیون سال پس از شکل‌گیری مریخ به وقوع پیوسته و در آن زمان، پوسته این سیاره بسیار نازک بوده و زیر سطح آن مایع وجود داشته است. زمانی که این جرم کیهانی به مریخ برخورد کرد، جرم بیشتری به ویژه آهن را به آن افزود.
بر اساس شبیه‌سازی‌های انجام‌شده این برخورد، فعالیت آتشفشانی قوی ایجاد کرد که حدود سه میلیارد سال طول کشید؛ همچنین، در نتیجه این برخورد، در اطراف استوای مریخ، پلوم‌های جبه‌ای فراوانی ایجاد شدند که هنگام پایان فعالیتشان به سمت قطب جنوب حرکت کردند. پلوم‌های جبه‌ای، ستون‌های ماگمایی هستند که ماده مایع را از جبه به سطح می‌آورند.
در مدل ارائه‌شده، محققان دریافتند چنین فعالیتی بر روی مریخ پس از حدود سه میلیارد سال فروکش کرد و پس از آن، سیاره سرخ نه دارای فعالیت آتشفشانی و نه میدان مغناطیسی بود.
این مدل در حالی ارائه شده که نظریه‌های پیشین اعلام کرده بودند در زمان‌های دوردست، یک برخورد عظیم یا برخوردهای کوچک‌تر به نیمکره شمالی و نه نیمکره جنوبی مریخ به وقوع پیوستند.
انتهای پیام