مردمی که به پردیس سینمایی «ملت» آمده‌اند، متفاوت هستند و متنوع از پزشک تا تراکت پخش‌کن، از دانشجو تا کارمند و ... همه آنها به عشق سینما آمده‌اند، همه آنها مخاطبان جشنواره فیلم فجر هستند.

به گزارش خبرنگار سینمایی ایسنا،این مخاطبان پیش‌تر بلیت فیلم‌های مورد علاقه‌شان را به صورت اینترنتی پیش‌خرید کرده‌اند و امروز 8 بهمن ماه برای دریافت بلیت‌هایشان به پردیس سینمایی ملت آمده‌اند.

راهروهای پردیس با پوستر فیلم‌های جشنواره مزین شده، عده‌ای بلیت‌های خود را تحویل گرفته‌اند و در حال خروج هستند و برخی تازه دارند، می‌آیند. هنوز به لابی اصلی نرسیده‌ایم که صدایی شماره‌ها را اعلام می‌کنند،صدایی شبیه آنچه در بانک می‌شنویم.

در لابی این پردیس تعداد زیادی صندلی چیده شده و مراجعان با نشستن روی این صندلی‌ها بلیت‌های خود را چک می‌کنند. آن طرف‌تر هم میزی است که چندین و چند نفر به طور همزمان بلیت‌ها را تحویل می‌دهند.

یک گروه دانشجو که عموما بچه‌های انصرافی رشته‌های فنی هستند، اولین کسانی هستند که با یکدیگر وارد گفت‌وگو می‌شویم. پنج نفرند و همه شاکی که سایت فروش بلیت‌ها سه، چهار ساعت اول باز نمی‌شده و آن‌ها بخشی از فیلم‌های مورد علاقه خود را از دست داده‌اند.

سارا خانی‌زاده دانشجوی بیوتکنولوژی است اما با فضای هنری غریبه نیست. او بیشتر به فیلم‌های «نگاه نو» علاقه دارد، البته می‌گوید بدم نمی‌آمد فیلم‌های سودای سیمرغ را هم می‌گرفتم، اما سایت دیر باز شد و این بلیت‌ها تمام شده بود.

"روهام" دانشجوی انصرافی برق و کنکوری هنر است، او نیز بیشتر به فیلم‌های «نگاه نو» تمایل دارد و می‌گوید آثار این بخش برایم مهمتر هستند، اما بدم نمی‌آمد فیلم‌های "سودای سیمرغ" را هم ببینم. البته در میان آثار این بخش بیشتر دوست داشتم فیلم «اعترافات ذهن خطرناک من» هومن سیدی را می‌دیدم.

یاسمین یگانه دانشجوی انصرافی نرم‌افزار و کنکوری هنر است، او هم مانند دیگر دوستانش بیشتر فیلم‌های «نگاه نو» را ترجیح می‌دهد.

اما امیرحسین که دانشجوی مترجمی زبان است، می‌گوید: امسال سیستم تحویل بلیت نسبت به سال گذشته خیلی بهتر بود چون پرینت بلیت‌ها، از قبل آماده شده بود و وقت کمتری از مردم گرفته می‌شد. در صورتی که پارسال چندین ساعت برای گرفتن بلیت‌ها دچار مشکل شدیم.

نازنین هم دانشجوی مهندسی کشاورزی است که همزمان در حوزه هنری آموزش سینما می‌بیند. او برای امسال دو سری بلیت‌های سودای سیمرغ را تهیه کرده و می‌گوید: سال‌های گذشته سری بلیت نمی‌گرفتم به همین دلیل باید در صف می‌ایستادم و از فروش روزانه استفاده می‌کردم اما خیلی سخت بود. گاهی چندین ساعت در صف می‌ماندم و بلیت گیرم نمی‌آمد، چون نظم و انضباطی هم وجود ندارد و بعضی وقت‌ها بی‌عدالتی می‌شود.

او تصمیم دارد در سینما «راگا» فیلم‌های جشنواره‌ی فیلم فجر را ببیند و در این زمینه توضیح می‌دهد:«ترجیح دادم سینمایش خیلی خوب نباشد اما بتوانم هر دو بخش سودای سیمرغ را ببینم. دو سری بلیت در این سینما 66 هزار تومان شد که خیلی خوب است چون در سینماهای دیگر با این قیمت فقط می‌توانستم یک سری بلیت بگیرم.»

این دانشجو به نکته دیگری هم اشاره دارد و اضافه می‌کند: «خیلی خوب بود که بلیت‌ها را مرحله‌ای آزاد می‌کردند و همین ویژگی بود که باعث شد من بتوانم بلیت تهیه کنم.»

نازنین خودش هم دستی درکار دارد. فیلم کوتاه می‌سازد و تئاتر هم کار می‌کند. او معتقد است قیمت تک سانس فیلم‌ها خیلی گران است و ادامه می‌دهد: «دوستانم ترجیح دادند، در طول سال با قیمت پایین‌تری فیلم‌ها را ببیند چون قیمت بلیت 9 هزار تومان خیلی بالاست.»

او فکر می‌کند فیلم‌های سودای سیمرغ کیفیت بهتری از بخش‌های دیگر دارند و توضیح می‌دهد: «معمولا فیلم‌های مهم‌تر در بخش مسابقه اکران می‌شوند گرچه برخی از فیلم‌های اول هم خیلی خوب هستند اما من خیلی ریسک‌پذیر نیستم. با این حال وقتی آثار سطح پایینی از نام‌هایی مانند مهرجویی و کیمیایی می‌بینیم معیار نام را کنار می‌گذارم و فکر می‌کنم فیلم خوب مهم است. البته امسال کمال تبریزی و کارگردان‌های مشهور دیگری هم در جشنواره فیلم دارند.»

نازنین علاقه‌مند است فیلم «خانه دختر» و «مرگ ماهی» ‌را ببیند.

در میان مراجعه کنندگان مرد میانسال جلب توجه می‌کند. روی یکی از صندلی‌ها نشسته و سعی می‌کند از ماجرای بلیت‌ها سردربیاورد. می‌گوید که «هر سال به جشنواره می‌آیم، عاشق سینما هستم.» وقتی شغلش را می‌پرسم پاسخ می‌دهد که «تراکت پخش می‌کنم. برادرم دانشجوست و آمده‌ام بلیت‌های برادرم را تحویل بگیرم.»

اما خیلی زود تأکید می‌کند: «خودم هم به جشنواره می‌آیم. دوستم برایم بلیت می‌گیرد. یکی از آشناهای ما بچه‌ای دارد که در فیلم «من دیگو مارادونا هستم» بازی می‌کند. خیلی دلم می‌خواهد این فیلم را ببینم.»

نفر بعدی امیر مقدمی است که شغل آزاد دارد. علاقه‌مند به سینماست و از 20 سالگی فیلم‌های جشنواره‌ی فیلم فجر را می‌بیند. 15 سال است که به طور مداوم مخاطب جشنواره فجر است، او از کنار گذاشتن برخی از آثار در این دوره از جشنواره‌ی فیلم فجر متأسف است و می‌گوید:«در کل فیلم‌ها بد نیست. اما اگر برخی آثار مثل فیلم‌های فرمان‌آرا، کاهانی یا علیرضا امینی را کنار نمی‌گذاشتند، جشنواره جذاب‌تر می‌شد.»

البته به این نکته هم اشاره می‌کند که: «به هر حال جشنواره‌ی فجر مخاطب خاص خود را دارد اما حضور آن فیلم‌ها می‌توانست جشنواره را پررونق‌تر کند. مثلا خود من ممکن است در طول سال اصلا سینما نروم اما کل فیلم‌های سودای سیمرغ را می‌بینم.»

مقدمی معتقد است که کنار گذاشتن برخی فیلم‌ها ممکن است باعث ریزش مخاطبان شود و احتمال می‌دهد بعضی سالن‌ها پر نشود بویژه اینکه امسال سالن‌های مردمی بیشتر هم شده‌اند.

او امسال در سینما «آزادی» فیلم می‌بیند و دو سانس 19 و 30 و 21 را انتخاب کرده تا بتواند به کارهایش هم برسد اما در چند سال گذشته عموما مخاطب سینما «فرهنگ» بوده است، با این حال به دلیل پر شدن این سینما امسال در سینما «آزادی» فیلم می‌بیند.

آنچه در اینجا جلب توجه می‌کند حضور مادرانی است که با فرزندان جوانشان برای تحویل بلیت‌ها آمده‌اند. یکی از این مادران را برای گفت‌وگو انتخاب کردیم اما او توضیح داد که خودش مخاطب جشنواره نیست و بهتر است با پسرش صحبت کنیم.

این خانم میانسال توضیح داد: «من اطلاعات زیادی ندارم. پسرم با دوستانش به جشنواره می‌آید و چون می‌داند من هم از این جور فضاها خوش می‌آید پیشنهاد کرد امروز همراهش بیایم.»

این خانم از جمله مخاطبان کنجکاوی است که می‌گوید وقتی پسرش از سینما به خانه برمی‌گردد کلی درباره فیلم‌ها با او گپ و گفت دارد و گاهی او نیز تحت تأثیر نظرات پسرش به تماشای برخی از فیلم‌ها می‌رود.

مردم می‌آیند و می‌روند اما کسانی که توزیع بلیت‌ها را بر عهده دارند در تمام این ساعت‌ها باید صبور و خویشتن‌دار پاسخ‌گوی مخاطبان باشند.

یکی از آن‌ها زن جوانی است که کارمند است و می‌گوید از هشت صبح تا 11 شب اینجا هستیم و دو تایم استراحت برای ناهار و شام داریم. از دشواری این کار که صحبت به میان می‌آید اضافه می‌کند:« مردم فکر می‌کنند هر مشکلی که دارند باید توسط ما حل شود. رفتارها خیلی متفاوت است اما ما باید مدیریت کنیم چون هنوز در کشور ما خریدهای اینترنتی با مشکل روبروست و مردم به رضایت کامل نمی‌رسند. وظیفه ما آرام کردن آن‌ها و حل مشکلاتشان است.»

او ترجیح می‌دهد نامش را نگوید و می‌خواهد که به نام م.ب معرفی شود چون کارمند است و به خاطر جشنواره مرخصی می‌گیرد اما اگر مدیرش متوجه این موضوع بشود در کارش مشکل درست می‌شود!

این زن جوان اضافه می‌کند: «سینما و تئاتر و کلا فضای هنری را دوست دارم و چون برایم لذت‌بخش است اذیت نمی‌شوم. از سال گذشته با جشنواره همکاری داشتم و از این مدل کارها لذت می‌برم. البته مشکلات هم کم نیست مثلا امروز یک نفر که سن بالایی هم داشت اصرار داشت صندلی مورد نظرش را انتخاب کرده در حالی که این انتخاب تأیید نشده بود، اما ایشان با هیچ منطقی پذیرا نبود. اما خب این روال همیشه وجود دارد.»

از او می‌پرسیم آثار چه بخشی بیشتر با اقبال روبرو شده است و او پاسخ می‌دهد: «سودای سیمرغ طرفداران بیشتری دارد. اما چون کیفیت فیلم‌های اول هم بالا رفته نگاه نو هم مورد توجه قرار گرفته و جالب اینجاست از مستند و فیلم‌های تجربی هم استقبال نسبی شده است و من تصور می‌کنم سلیقه هنری مردم رو به تغییر و رشد است.»

انتهای پیام