شاید مهم‌ترین برتری استفاده از توریوم نسبت به اورانیوم و پلوتونیوم در زمینه ایمنی، آن است که تبدیل سوخت هسته‌ای توریوم به یک بمب اتمی در مقایسه با اورانیوم و پلوتونیوم اقدام بسیار دشواری است.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به نقل از پایگاه خبری ورلد نوکلیر نیوز در گزارشی در مورد فواید و ضررهای توریوم نوشت: انرژی هسته‌ای، همیشه پرتنش بوده است. با استفاده از این انرژی می‌توان بدون تولید هیچگونه آلودگی کربنی مقادیر زیادی برق تولید کرد اما از طرفی استفاده از انرژی هسته‌ای همواره با خطراتی مثل گسترش تسلیحات هسته‌ای، خرابی پمپ سردکن و بالا رفتن بیش از حد دمای آب راکتورها که منجر به نشت مواد رادیواکتیو به بیرون می‌شود روبروست مانند آنچه که در مارس 2011 در نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما ژاپن رخ داد.
همچنین یکی دیگر از معضلات استفاده از این انرژی، دفع پسماندهای هسته‌ای است که به شدت رادیواکتیو هستند و برای دفع صحیح آن باید نکات ایمنی زیادی را انجام داد.
اما نکته مهم آن است که این خطرات تنها مربوط به زمانی است که از ایزوتوپ‌های اورانیوم و پلوتونیوم به عنوان سوخت هسته‌ای راکتورها استفاده شود اما نوعی دیگر از انرژی هسته‌ای وجود دارد که سال‌هاست قرار است جایگزین اورانیوم و پلوتونیوم شود و می‌تواند دیدگاه همه را نسبت به انرژی هسته‌ای تغییر دهد.
استفاده از سوخت هسته‌ای توریوم در راکتورهای هسته‌ای هم به آسانی قابل اجراست و خطرات آن نیز نسبت به استفاده از اورانیوم و پلوتونیوم بسیار کمتر است.
ایده استفاده از توریوم به عنوان سوخت هسته‌ای ابتدا در دهه 60 میلادی مطرح شد و در سال 1973 به صورت جدی تحقیقات و آزمایش در این باره در آمریکا آغاز شد اما تنها چند سال بعد به دلیل نیاز آمریکا برای گسترش تسلیحات هسته‌ای این پروژه تحقیقاتی متوقف شد.
دهه 70 اوج دوران جنگ سرد و تنش میان آمریکا و شوروی بود و گسترش تسلیحات هسته‌ای موجب شد تا همه پروژه‌های تحقیقاتی در زمینه انرژی هسته‌ای متوقف شد.
به دلیلی که تحقیقات در مورد توریوم هیچگونه تاثیری در گسترش زرادخانه هسته‌ای آمریکا نداشت برای دولت آن اولویت محسوب نمی‌شد.
ایزوتوپ توریوم که مدنظر دانشمندان برای استفاده به عنوان سوخت هسته‌ای است (232 th) نام دارد و مثل اورانیوم از سنگ معدن استخراج می‌شود.
نحوه استفاده از توریوم در راکتورهای هسته‌ای به این صورت است که پس از گذاشتن توریوم (232 th) در راکتور توسط نوترون بمباران می‌شود و در نتیجه آن ایزوتوپ (232 th) به ایزوتوپ (233 th) توریوم تبدیل می‌شود که از آن برای تولید برق می‌توان استفاده کرد.
راکتورهایی که در آن از سوخت توریوم استفاده می‌شود پسماندهای هسته‌ای کمتری نسبت به راکتورهای کنونی تولید می‌کند.
اما شاید مهم‌ترین برتری ایمنی توریوم نسبت به پلوتونیوم و اورانیوم آن است که تبدیل سوخت هسته‌ای توریوم به یک بمب اتمی بسیار دشوارتر از تبدیل اورانیوم و پلوتونیوم به بمب است.
چین اعلام کرده است که در نتیجه تحقیقات گسترده‌ای که در مورد توریوم انجام داده است تا 10 سال آینده قادر به تولید راکتور هسته‌ای توریوم خواهد بود.
همچنین هند و نروژ از دیگر کشورهای پیشتاز در زمینه استفاده از سوخت هسته‌ای توریوم هستند. هم‌اکنون مدت چهار سال است که نروژ از راکتورهای هسته‌ای با سوخت توریوم به صورت آزمایشی استفاده می‌کند و بنا به اعلام محققان هندی این کشور سال آینده نخستین راکتور هسته‌ای توریوم را خواهد ساخت.
انتهای پیام