عوامل محدود کننده رشد و توسعه شهرهای حاشیه کویر مرکزی ایران

مسئول اجرایی انتقال آب دریای خزر به استان سمنان با اشاره به اینکه بزرگترین عامل محدود کننده رشد و توسعه شهرهای حاشیه کویر مرکزی ایران کمبود آب است، اظهار کرد: با اجرای طرح عظیم انتقال آب دریای خزر علاوه حل مشکل کم آبی، دستیابی به اهداف کلان چشم انداز بیست ساله توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی استان میسر می‌شود که در غیر این صورت استان سمنان با کمبود آب شدید در آینده نزدیک روبه رو خواهد شد.

مسئول اجرایی انتقال آب دریای خزر به استان سمنان با اشاره به اینکه بزرگترین عامل محدود کننده رشد و توسعه شهرهای حاشیه کویر مرکزی ایران کمبود آب است، اظهار کرد: با اجرای طرح عظیم انتقال آب دریای خزر علاوه حل مشکل کم آبی، دستیابی به اهداف کلان چشم انداز بیست ساله توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی استان میسر می‌شود که در غیر این صورت استان سمنان با کمبود آب شدید در آینده نزدیک روبه رو خواهد شد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه سمنان، احمد ربیعی در شورای اندیشه و همفکری سازمان بسیج مهندسین استان سمنان که در سالن جلسات سازمان بسیج مهندسین استان سمنان برگزار شد، با اشاره به عوامل محدود کننده رشد و توسعه شهرهای حاشیه کویر مرکزی ایران گفت: توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی استان سمنان با اجرای طرح عظیم انتقال آب دریای خزر میسر می‌شود.

وی افزود: با عنایت به شرایط اقلیمی کشور، سرزمین پهناور ایران جزء مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می‌شود، کمبود منابع آبی و توزیع ناموزون جریان‌های سطحی آب در این مناطق، محدودیت‌هایی را جهت استفاده از این عنصر حیاتی به وجود آورده است.

مسئول اجرایی انتقال آب دریای خزر به استان سمنان اظهار داشت: حل مشکل کمبود منابع آبی در حوزه‌های کم آب کشور از جمله کویر مرکزی از اصلی‌ترین سیاست‌های دولت است که در این راستا بهترین راهکار برای کاهش تنش‌های آبی و کاهش چالش‌های منطقه اعم از جلوگیری مهاجرت بی‌رویه به استان‌های همجوار، رفع مشکلات اجتماعی، ایجاد اشتغال و... استفاده از منابع آبی غیر متعارف به عنوان یکی از روش‌های تأمین آب مورد نیاز برای مصارف شرب و صنعت است.

ربیعی در خصوص آغاز پروژه انتقال آب دریای خزر به استان سمنان افزود: یکی از راهکارهای تأمین کمبود آب، علاوه بر اعمال مدیریت جدی بر نحوه مصرف منابع آبی، استفاده از آبهای غیر متعارف است.

وی خاطرنشان کرد: در این راستا، در اواخر سال 1388 موضوع انتقال آب از دریای خزر به استان سمنان به عنوان یکی از استان‌های مهم کم آب حوزه کویر مرکزی در دستور کار استانداری استان قرار گرفت و پیگیریهای صورت پذیرفته منجر به تصویب انجام مطالعات در کارگروه بررسی تأمین آب استان شد.

وی با اشاره به اهداف طرح خاطرنشان کرد: نمک‌زدائی 200 میلیون متر مکعب آب از دریای خزر در سال و انتقال آن به شهرهای فلات مرکزی در استان سمنان و تأمین آب شرب و صنعت شهرهای حوزه فلات مرکزی ایران با استفاده از پتانسیل آب‌های غیر متعارف موجود، تحقق اهداف سند چشم انداز 20 ساله، توسعه صنایع و معادن موجود در منطقه و رشد اشتغال در نواحی هدف و همچنین رشد و توسعه اقتصادی شهرهای حاشیه کویر است.

این مسئول اجرایی با اشاره به موقعیت و جانمایی طرح انتقال آب دریای خزر به استان سمنان خاطرنشان کرد: این طرح به صورت دو خط لوله به طول 160 کیلومتر از سواحل دریای خزر مجاورت نیروگاه نکا آغاز شده و پس از عبور از شالیزارها و مناطق جنگلی در استان مازندران در مسیر خط لوله نکا-ری امتداد یافته و از منطقه دوآب وارد منطقه خطیرکوه در استان سمنان شده و در نهایت با عبور از تونل چشمه روزیه در حوالی شهر شهمیرزاد به دو شاخه تبدیل شده که یک خط لوله به سمت دامغان و شاهرود به طول 172 کیلومتر و دیگری به سمت سمنان و گرمسار به طول 132 کیلومتر کشیده می‌شود.

ربیعی تصریح کرد: به عنوان نخستین پروژه انتقال آب از دریای خزر و بزرگترین طرح استفاده از آب غیر متعارف در کشور است که گستردگی محدوده اجرای طرح به لحاظ فاصله (حدود 200 کیلومتر) و تنوع موضوعی و عملیاتی در بخش‌های تشکیل دهنده طرح شامل آب‌گیری، نمک‌زدایی، دفع پساب خطوط انتقال لوله، تونلها، ایستگاه‌های پمپاژ، نحوه تأمین برق، نیروگاه‌های برق آبی است.

وی با بیان اینکه اثرات زیست محیطی طرح مورد مطالعه قرار گرفته است، گفت: در این راستا مطالعات ارزیابی اثرات زیست محیطی طرح انتقال آب حوزه دریای خزر به فلات مرکزی در چارچوب قرارداد خدمات مهندسی به شرکت مهندسی مشاور مهاب قدس ابلاغ شد.

این مسئول اجرایی گفت: هدف از مطالعه حاضر شناسایی اثرات شاخص طرح بر محیط زیست دریایی، ساحلی و خشکی و ارائه راهکارهای کاهش اثرات منفی در قالب برنامه مدیریت زیست محیطی است که در ادامه با بهره‌گیری از چکیده نتایج مطالعات زیست‌محیطی مذکور، آثار پروژه در فاز‌های ساختمانی و بهره‌برداری بر محیط دریا، ساحل و خشکی بیان شده و راهکارهای متناسب برای رفع مشکل پیشنهاد می‌شود.

ربیعی افزود: اجزای اصلی طرح حاضر شامل سیستم آبگیر و تخلیه پساب واقع در محیط دریایی، سیستم آب شیرین‌کن در محیط ساحلی و خط انتقال آب در محیط خشکی است و براساس برنامه‌ریزی اولیه، آب دریا از ساحل گهرباران (واقع در 6 کیلومتری غرب نیروگاه نکا) به میزان 7 مترمکعب بر ثانیه برداشت شده و پس از شیرین‌سازی به روش اسمز معکوس، با احداث دو خط لوله به قطر 1400 میلیمتر در کنار خط موجود انتقال نفت، آب تصفیه شده در 8 مرحله تا ارتفاع 2312 متری پمپاژ شده و به صورت ثقلی به حوضه فلات مرکزی در استان سمنان انتقال می‌یابد.

وی گفت:‌ طول این خط انتقال تا خروجی چشمه روزیه 155 کیلومتر بوده بر این اساس محدوده طرح با هیچ یک از مناطق چهارگانه تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست تداخل ندارد.

این مسئول اجرایی با اشاره به محیط دریایی، محیط ساحلی و محیط خشکی خاطرنشان کرد: در محیط دریایی، مهمترین فعالیتی از طرح که اثرات منفی کلیدی در خصوص آن قابل پیش بینی است، برداشت آب از دریا و تخلیه پساب شور ناشی از فرآیند شیرین سازی آب به دریا است.

ربیعی گفت: به منظور رعایت ضوابط سازمان حفاظت محیط زیست احداث نازل‌های تخلیه کننده دهگانه با زاویه 60 درجه، پیشنهاد شده است و در محیط ساحلی، شاخص‌ترین اثر، تولید گازهای آلاینده ناشی از تأمین انرژی تأسیسات آب شیرین کن است که بهینه‌سازی مصرف انرژی را ضروری می‌سازد.

وی بیان کرد: به منظور پایش انتشار گازهای آلاینده 3 ایستگاه پایش در اطراف تاسیسات آب شیرین‌کن پیشنهاد شده است و در محدوده خشکی، عمده اثرات مربوط به کاهش امنیت گونه‌های جانوری و تخریب محدود جنگل در طول مسیر خط انتقال به ویژه در فاز ساختمانی است.

مسئول اجرایی انتقال آب دریای خزر به استان سمنان گفت: به طور کلی اثرات طرح در محیط خشکی در مقایسه با محیط دریایی به دلیل وجود مسیر خط لوله انتقال گاز نکا- ری محدودتر هستند، به منظور جبران خسارت وارده به اراضی جنگلی، پهنه‌ای با وسعت پنج برابر سطح تخریب یافته، جهت جنگل‌کاری و احیاء در مجاورت منطقه حفاظت شده اساس پیشنهاد شده است.

انتهای پیام

  • سه‌شنبه/ ۲۳ دی ۱۳۹۳ / ۱۴:۰۲
  • دسته‌بندی: سمنان
  • کد خبر: 93102312869
  • خبرنگار :

برچسب‌ها