احمد مسجد جامعی، هر بار قدم زدن در خیابان ولیعصر (عج) را مانند «کشف هند» دانست که در هر بار رفتن به این کشور، اکتشاف‌های جدیدی از این خیابان به دست می‌آید و به نکات تازهای از آن می‌توان رسید.
به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، این عضو شورای شهر تهران، خشک شدن چنارهای خیابان ولیعصر (عج) را از جمله نقاط ضعف این خیابان دانست و افزود: در کنار وجه‌های مختلفی که این خیابان طولانی دارد، خشک شدن چنارها که در دوره‌ای نام شهر را حتی به «چنارستان» تبدیل کرده بود، ضعفی است که باید مدیریت شهری و میراث فرهنگی به آن توجه کنند.
وی که عصر روز گذشته (سه‌شنبه 8 دی‌ماه) در مراسم رونمایی از کتاب «خیابان ولیعصر، میراث معماری و شهرسازی تهران» سخن می‌گفت، این کتاب را یک پژوهش با ستون فقرات کامل که از جنوبی‌ترین تا شمالی‌ترین نقطه‌ی تهران را در برمی‌گیرد دانست و بودن ردپای تاریخ در همه‌ی بخش‌های کتاب، حتی مساحتی بسیار بیشتر از خیابان ولیعصر (عج) را نقطه قوت این کتاب معرفی کرد.
او با اشاره به معرفی نقاطی مانند تالار وحدت یا خیابان حجاب در این کتاب اظهار کرد: در بازخوانی کتاب می‌توان به مبانی دیگر از دیگر جنبه‌های خیابان ولیعصر (عج) پرداخت، جنبه‌هایی که این شهر را به یکدیگر پیوند می‌دهد.
گردش به عقب خیابان ولیعصر (عج) با ایجاد خط BRT
در ادامه این مراسم رونمایی، «سید احمد محیط طباطبایی»، پژوهشگر تهران قدیم نیز در سخنانی با طرح این پرسش که چرا خیابان ولیعصر (عج) ارزش ثبت حتی در سطح جهانی دارد و چرا قابل مقایسه با برخی از خیابان‌های کشورهای دیگر مانند شانزه‌لیزه است، گفت: خیابان ولیعصر (عج) از ابتدا خیابان نبود، بلکه نخست به صورت تکه‌تکه بود و در حدود 100 سال و در نهایت چهار دهه گذشته به صورت یک خیابان ایجاد شد که به خصوص از زمان پهلوی اول تبدیل به خلاصه‌ی تاریخ تهران و ایران در حوزه‌ی ملی خود شد.
نویسنده‌ی کتاب «خیابان ولیعصر، میراث معماری و شهرسازی تهران» با اشاره به وجوه مختلف خیابان ولیعصر (عج) مانند وجوه سیاسی، تجاری، اوقات فراغت، ارتباطات و حتی فرهنگی این خیابان اظهار کرد: کشیدن خط اتوبوس "بی.آر.تی" در طولانی‌ترین خیابان خاورمیانه یک گردش به عقب است و این خیابان را از یک حوزه مدنی و شهری به حوزه ارتباطی عقب می‌برد و آن را به عنوان عرصه‌ی اجتماعی و تعاملات دچار آسیب می‌کند.
او خیابان ولیعصر (عج) را بخشی از حافظه‌ی ملی تهران دانست و گفت: کتاب «خیابان ولیعصر، میراث معماری و شهرسازی تهران» یک پژوهش درباره ارزش‌های این خیابان است که حتی می‌توان در فهرست جهانی آن را به ثبت رساند، اما متاسفانه سوداگری، تجارت و نبود نگاه درست به آینده نمی‌گذارد این اتفاق رخ دهد.
خیابان ولیعصر (عج) نابسامان است
به گزارش ایسنا در ادامه این مراسم، محمد حسن طالبیان و یکی از نویسندگان این کتاب نیز در سخنانی موضوع اصلی این کتاب را تلاش برای احصای ارزش‌ها و شناساندن اهمیت خیابان ولیعصر (عج) به مردم دانست و تاکید کرد: تا قبل از تهیه‌ی این کتاب، اطلاعات منسجمی از این خیابان وجود نداشت اما اکنون با به دست آمدن اطلاعات موجود، موضوع ثبت جهانی این خیابان بیش از هر چیزی اهمیت دارد، چون یک مکان تاریخی و فرهنگی است که دست‌کم برای انجام این اقدام، به سامان رساندن آن اولویت دارد.
او با بیان اینکه خیابان ولیعصر (عج) در حال حاضر در وضعیت بسامانی وجود ندارد، گفت: برای شناساندن ارزش‌های این خیابان کارهای مطالعاتی و تحلیل ساختاری زیادی انجام شد و این کتاب یک گزیده از سند جامع ارزش‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است.
معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری همچنین با تاکید بر اینکه باید ساخت‌وساز و ساماندهی خیابان ولیعصر (عج) را مدیریت کرد تا از اغتشاشات بصری آن جلوگیری شود و بُعد فرهنگی بگیرد، تاکید کرد: باید بخش‌هایی از این خیابان را به صورت پیاده‌راه کرد و نگاه ساختمان‌هایی که اکنون تعریف می‌شوند را متفاوت کرد، چون در حال حاضر آنها نگاه ساختار انسانی ندارند، در حالی که باید یک محور فرهنگی، تاریخی و طبیعی باشند.
او تهیه یک برنامه‌ریزی مناسب، زدودن غبارهای خیابان ولیعصر (عج) و حفظ اصالت طولانی‌ترین خیابان خاورمیانه یکی از اولویت‌های سازمان میراث فرهنگی و گردشگری دانست و گفت: در پروژه تهیه این کتاب و پرونده‌ی ثبت ملی خیابان ولیعصر (عج)، دو سند مناسب درباره‌ی این خیابان از طرح ارتقای کیفی خیابان ولیعصر (عج) به دست آمد، که آنها باید به صورت ضابطه درآیند و در طرح تفصیلی شهر به صورت پلاک به پلاک تجمیع شوند که کجا نباید عقب‌نشینی کرد و کجا می‌توان این کار را انجام داد.
براساس خرد جمعی، خیابان ولیعصر (عج) باید حفظ شود
به گزارش ایسنا، پیروز حناچی، معاون معماری و شهرسازی سازمان مسکن و شهرسازی نیز در این مراسم اظهار کرد: کاری که در خیابان ولیعصر (عج) انجام شد، با این هدف بود که مردم شهر نسبت به ارزش‌های موجود در این شهر احساس متفاوتی داشته باشند.
نویسنده‌ی کتاب «خیابان ولیعصر، میراث معماری و شهرسازی تهران»؛ ادامه داد: براساس خردجمعی چیزی که دارای ارزش است، باید حفاظت شود، این قضیه درباره خیابان ولیعصر (عج) هم صدق می‌کند، چون حتی از جمله اهداف مطالعه‌ی خیابان ولیعصر (عج)، احیای ارزش‌های این خیابان است.
او اضافه کرد: زمانی که آقای مسجد جامعی رئیس موزه‌ی قرآن بود، درباره‌ی تهیه یک پرونده یا سند از خیابان ولیعصر (عج) صحبت می‌کرد. کار برای این اقدام را از همان زمان آغاز کردیم، این اتفاق امکان تحول زیادی داشت و از همان‌جا این موضوع در دل شهرداری ایجاد شد تا امروز که در سازمان زیباسازی و مدیریت شهری در دست پیگیری است.
وی تاکید کرد: اگر حساسیت‌های عمومی و اراده‌ها در این زمینه نبودند، اکنون خیابان ولیعصر در فهرست آثار ملی به ثبت نرسیده بود.
انتهای پیام