رییس اتاق بازرگانی تهران گفت: نمی‌توان در رشد چهار درصدی اقتصاد کشور که به تازگی از سوی بانک مرکزی اعلام شده است تردید کرد. بیشتر این رشد مربوط به صنایعی است که تحت حمایت‌های دولتی قرار داشتند و بخش خصوصی از این نظر تحت فشار است.

به گزارش خبرنگار ایسنا، یحیی آل‌اسحاق امروز - سه‌شنبه - در چهل ونهمین نشست هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران اظهار کرد: بانک مرکزی به تازگی اعلام کرده است که رشد کشور چهار درصد است. این موضوع برای برخی‌ها مورد ابهام است، واقعیت این است ارقامی که از سوی بانک مرکزی اعلام می‌شود درست است، چون اگر غیر از این فکر کنیم و بخواهیم در آمارهای بانک مرکزی تردید داشته باشیم سنگ‌ روی سنگ بند نمی‌شود.

وی ادامه داد: این چهار درصد رشد مستند است و نباید در آن شک کرد، اما در ترکیب ارقام و اعداد جای توضیح وجود دارد. ما در بعضی صنایع رشد خوبی داشته‌ایم، حوزه‌هایی مثل خودرو، پتروشیمی و صنایع ساختمانی که مربوط به فعالیت‌های دولت است رشد خوبی داشته، اما در بخش‌هایی که مربوط به صنایع کوچک و متوسط همچنان مشکل داریم، چرا که واقعیت‌ها و اعداد و ارقام این مساله را نشان می‌دهد که در بخش‌های مختلف اعم از پشتیبانی‌های مالی، صادرات، واردات، نقدینگی و غیره در واحد‌های کوچک و متوسط شرایط مناسبی وجود ندارد.

رییس اتاق بازرگانی تهران ادامه داد: بیشتر واحد‌هایی که رشد داشته‌اند واحد‌هایی بودند که تحت حمایت‌های دولتی قرار داشتند و بخش خصوصی از این زاویه تحت فشار است.

آل‌اسحاق در بخشی دیگری از صحبت‌هایش با اشاره به برخی مشکلات نظام بانکی تصریح کرد: نکته‌ی مهم دیگر مسائل مربوط به نظام بانکی و انتظارات بخش خصوصی از نظام بانکی است. واقعیت این است که نظام بانکی ما دارای یکسری مشکلات اساسی است که از جمله آنها می‌توان به مساله کفایت سرمایه، بدهی‌های معوقه، عدم هماهنگی سود و تورم و تنگناهای اعتباری اشاره کرد.

رییس اتاق بازرگانی تهران اضافه کرد: در هر صورت مجموعه شرایط به گونه‌ای شده که ظرفیت تسهیلات‌دهی نظام بانکی ما محدود شده است. ما برای تامین نیازهایمان یا باید از بودجه‌های دولتی استفاده کنیم که در شرایط فعلی امکان‌پذیر نیست یا باید استقراض کنیم که آنهم امکان‌پذیر نیست. در این وضعیت باید آن مقداری را که در اختیار داریم به صورت بهینه مصرف کنیم و توجه به تولید را عملیاتی کنیم. در این شرایط که دچار محدودیت‌هایی هستیم نظام بانکی ما باید فکری برای این مساله داشته باشد که چگونه از این امکانات محدود در جهت تولید استفاده شود.

انتهای پیام