رضا میرکریمی همزمان با نمایش اولین فیلمش «کودک و سرباز» گفت: بار دیگر خاطرات این فیلم برایم زنده شد، اما حالا بعضی لطافت‌های آن برایم غیرقابل دسترس‌تر است و گویی شرایط حاضر می‌گوید که باید درجه خوشبینی‌مان را کم کنیم.
به گزاش خبرنگار سینمایی ایسنا، این فیلمساز شامگاه دوشنبه 24 آذر ماه همزمان با نمایش فیلمش در برنامه «سینماتک» خانه هنرمندان ایران گفت: برای ما که امروز در فضای پیچیده‌تر یا تلخ‌تری هستیم، خوش‌بینی فیلم «کودک و سرباز» رایحه خوبی دارد، هرچند شاید دیگر خیلی واقعی نیست.
میرکریمی که سال 78 «کودک و سرباز» را به عنوان اولین فیلم بلندش ساخته است، ادامه داد: تماشای دوباره این فیلم برایم تجدید خاطر هیجان انگیزی است. البته به عنوان فیلم اول، ایراداتی دارد که اگر آن را امروز می‌ساختم این ایرادات را برطرف می‌کردم اما به هر حال تجربه اولم بود.
وی در ادامه سخنانش درباره برخی ایراداتی که به فیلمش وارد است، توضیح داد: رفع بعضی اشکالات نیازمند افزایش مهارت و بالا رفتن تجربه است. بنابراین بعضی از عناصر فیلمم خام دستانه است. به هر حال برخی صحنه‌ها را نمی‌شود، کاری کرد. تنها کاری که می‌توانم انجام بدهم این است که اگر ان صحنه کوتاه است، چشمم را ببندم و اگر بلند است از سالن بیرون بروم!
کارگردان فیلم‌های «خیلی دور خیلی نزدیک» و یک «حبه قند» در پاسخ به پرسشی درباره دیده نشدن فیلم‌هایی از جنس «کودک و سرباز» توضیح داد: مکانیزم درستی برای دیده شدن فیلم‌ها وجود ندارد. البته قرار نیست همه فیلم‌ها خیلی بفروشند، اما در حال حاضر گروه «هنر و تجربه» نشان داد اینگونه فیلم‌ها هم به خوبی دیده می‌شوند. از سوی دیگر، بعضی فیلم‌ها لزوما خوب نمی‌فروشند، اما خوب دیده می‌شوند.
این کارگردان درباره همکاری‌اش به عنوان تهیه کننده با کارگردان‌های جوان که عموما فیلم‌های کم خرج را در شهرستان‌ها می‌سازند، توضیح داد: اصرارم این بود که با بچه‌های جوان در شهرستان‌ها همکاری داشته باشم چون مناطق دیده نشده بسیاری داریم ولی ساخت این فیلم‌ها خیلی سخت است. همچنان که برای فیلم «کودک و سرباز» سفرهای متعددی داشتیم. بعضی جبرهای اجتماعی و ناامنی‌ها اجازه نمی‌دهد قلمروی کار را بزرگتر کنیم.این روزها ساده‌ترین کار این است که در اتوبان‌های تهران فیلم بسازیم. ما می‌خواهیم مدام قلمروی فیلمسازی را کوچک کنیم تا قابل کنترل باشد.
او در پاسخ به پرسش احمد طالبی‌نژاد منتقد جلسه درباره وضعیت فعلی دو بازیگر اصلی این فیلم تصریح کرد:بازیگر نقش «منصور» پسر بزهکار را در یک مکانیکی در مشهد انتخاب کردم و همانجا هم از او تست گرفتم. تا چند سال پیش از پسرک خبر داشتم، اما حالا دیگر از او بی‌خبرم. بازیگر سرباز هم را در یک پادگان پیدا کردم .او آن زمان واقعا سرباز بود اما می‌دانم الان در گرگان فیلم می‌سازد.
بعد از این توضیحات، احمد طالبی‌نژاد با لحنی طنز به میرکریمی گفت: شما فقط مدام با مهران رجبی کار کردی تا جایی که او امروز در تمام آثار وجود دارد و همه جا هم یک جور است و فقط در اذان و اخبار غایب است!
میرکریمی همچنین در پاسخ به پرسشی دیگر درباره سکانس سال تحویل فیلم «کودک و سرباز» و تاثیرگذاری آن یادآور شد: برای گرفتن این سکانس، خانه روستایی فیلم را ساختیم بدون اینکه پولی داشته باشیم. چهار روز در آن روستا چیزی برای خوردن نداشتیم ولی خانه را ساختیم چون می‌خواستیم حداکثر استفاده را از پولمان ببریم و خوشحالم که امروز با دیدن دوباره فیلم مشخص می‌شود گاهی زحمات هدر نمی‌رود و اگر درست هزینه شود، سالها بعد باز هم همان پلان‌ها دیده می‌شود.
کارگردان فیلم «زیرنور ماه» با قدردانی از وحید نیکخواه آزاد برای همکاری‌اش در ساخت فیلم «کودک و سرباز» خاطر نشان کرد: در آن دوره به من مجوز تهیه کنندگی نمی‌دادند. به همین دلیل از نام آقای نیکخواه استفاده کردیم اما ایشان دخالتی در کار نداشتند.
او با یادآوری تنگناهای مالی ساخت فیلمش با لحنی افزود: در آن زمان تازه پژوه 405 به بازار آمده بود و من هم یکی داشتم و هر زمان اقساط عوامل فیلم عقب می‌افتاد، به بچه‌ها می‌گفتم این ماشین دستمزد شماست و در نهایت هم همین‌نطور شد و آن را فروختم.
رضا میرکریمی در پاسخ به پرسش دیگر طالبی‌نژاد درباره پایان بندی فیلمش عنوان کرد: این پایان بندی تلاقی من و محمد رضایی راد به عنوان نویسنده فیلمنامه است. اما مقاومتی برای آن نداشتم. برای من سفر دو نفره‌ی این دو شخصیت و درک متقابل آنها مهم بود و فکر می‌کنم با همین سفر فیلم به ماموریت خودش رسید چون انها در طول این سفر بزرگتر می‌شوند. بنابراین، پایان آن اذیتم نمی‌کند. ضمن اینکه در آن دوره بحث بزهکاری نوجوانان خیلی مطرح بود و گزندگی پایان فیلم به تاثیرگذاری آن کمک می‌کرد.
به گزارش ایسنا، در این نشست احمد طالبی‌نژاد منتقد باسابقه سینما در سخنانی گفت: با دیدن فیلم «کودک و سرباز» در همان دوره‌ای که اکران شد، حسی در آن دیدم که خوشبختانه این حس هنوز هم در فیلم وجود دارد و این فیلم هنوز اثر خوبی است که درون مایه و اجرای مناسبی دارد و با اینکه اولین فیلم آقای میرکریمی است، همچنان زنده و بدون تاریخ مصرف است.
وی با اشاره به درون مایه‌ی این فیلم یادآور شد: حس اعتماد و بحث اخلاقی این فیلم بسیار جالب توجه است. این اثر بدون شعارهای فیلم‌های هم اندیشان آقای میرکریمی که عقاید دینی‌شان در سطحی‌ترین شکل جار می‌زنند، اخلاقیات را مطرح می‌کند.
طالبی‌نژاد اضافه کرد: در فیلم «کودک و سرباز» توکل کردن که اساس ایمان است، به خوبی دیده می‌شود. ضمن اینکه هنوز هم با دیدن سکانس سال تحویل، بغضم می‌گیرد.
او با ستودن نگاه جزئی نگر این فیلم افزود: این فیلمنامه جزو فیلمنامه‌های خوب محمد رضایی راد است که طرح و توطئه و پلات بسیار خوب، گره افکنی‌های ساده اما کاربردی و روند شخصیت پردازی بسیار خوبی دارد.
طالبی‌نژاد با اشاره به سال ساخت «کودک و سرباز» یادآور شد: با دیدن همین فیلم احساس کردم فیلمساز خوبی در راه است و منتظر فیلم بعدی او یعنی «زیرنور ماه» نماندم.
این منتقد در پاسخ به پرسش یکی از حاضران درباره فیلم‌های مولف تصریح کرد: در سینمای ما به غلط جا افتاده که اگر کارگردان فیلمنامه را هم بنویسد، هنرمند مولف است. در حالی که فیلمساز مولف کسی است که جهان‌بینی و اندیشه مشخصی را در آثارش دنبال می‌کند حتی اگر خودش فیلمنامه را ننویسد.
انتهای پیام