رئیس سازمان نظام مهندسی استان تهران در نامه‌ای به وزیر راه و شهرسازی با اعتراض به تخریب «کاخ ورسای ایران» گفت، بی‌شک ساخت برجی 9 طبقه با کاربری تجاری، بی‌توجهی به توصیه اکید بزرگان نظام مبنی بر حفظ هویت تهران است.
به گزارش ایسنا، «کاخ ورسای ایران» یا «کاخ ثابت پاسال» به عنوان بزرگترین خانه‌ی تهران متعلق به پهلوی دوم و در سه طبقه با متراژ 11 هزار و 847 متر در خیابان جردن، بر اساس طرح تفصیلی جدید شهر تهران، به پهنه‌ی کلان (M) و پهنه (M11) یعنی مختلط تجاری، اداری و خدمات مسکونی و با تراکم ساختمانی 440 درصد و حداقل ضریب سکونت 50 درصد و با حداکثر 9 طبقه تبدیل شود.
در این نامه که به امضای سعید غفرانی، رئیس سازمان نظام مهندسی استان تهران رسیده آمده است: به دنبال انتشار خبر «تخریب بزگترین خانه تاریخی تهران» معروف به «کاخ ثابت پاسال» یا «کاخ ورسای ایران»، بنای ارزشمند، تاریخی و برجسته‌ای که تا کنون درباره آن خبری کمتر منتشر شده است، سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران بر اساس رسالت فنی و حرفه‌ای خود در قالب چهارچوب مباحث و مقرارت ملی، با مشاهده حذف و زوال خانه‌های تاریخی تهران، متوجه وجود خلاء و فصل نانوشته‌ای در میان مباحث و آئین نامه‌های متعدد شد که آن حفظ الگوی فعالیت معماران، شهرسازان و اصحاب انشاء بنای گذشته‌ی شهر تهران است، تا شاید بتواند تن رنجور و بیمار معماری و شهرسازی سنتی این شهر و میراث پدران را احیا کند.
سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران بر این باور است که هویت فرهنگی و بافت تاریخی شهر، با انسان‌ها زنده می‌ماند و پایدار می‌شود و تقلید کورکورانه و غیرکارشناسی از مظاهر تجدد، شهر را به سمت بی‌هویتی و نابودی سوق می‌دهد.
بی‌شک ساخت برجی 9 طبقه و با کاربری تجاری، اداری و مسکونی و با تراکم ساختمانی 440 درصد و حداقل ضریب سکونت 50 درصد، انجام گودبرداری عظیم در این خانه تاریخی، بی‌توجهی به توصیه‌ی اکید و چندین‌باره رهبر معظم انقلاب و نص صریح قانون، مبنی بر حفظ و حراست از باغات و فضای سبز است.
اگر احیاناً بناها با تغییر کاربری مناسب صورت گیرد، بی‌تردید می‌توان گفت که حفظ و احیای بناهای تاریخی نه تنها تهدید محسوب نمی‌شود؛ بلکه از منظر معنوی، هنری، معماری، تاریخی و البته اقتصادی فرصت مناسبی برای کشور محسوب شده و این تازه نقطه شروع است.
کمیسیون ماده‌ی پنج باید از افتادن به دام مسایل روزمره پرهیز کند تا از هرج و مرج و آشفتگی رفتارها و تصمیمات پیشگیری شود. باید توجه داشت که دگرگون کردن بناهای تاریخی و فرهنگی، موجب دلزدگی عموم مردم می‌شود. به جاست که میراث فرهنگی در جهت توسعه‌ی فرهنگی عمل کرده و این امر محقق نمی‌شود مگر با نگاه تخصصی به این آثار.
مسئولان امور شهری باید بتوانند با اهمیت دادن به آثار و بناهای تاریخی راه رسیدن به اقتصاد مقاوتی را نیز هموار کنند. بناهای تاریخی بخشی از اقتصاد مقاوتی کشور هستند که می‌توانند جذب توریست و در نتیجه جلب منافع ملی و ایجاد زندگی شاداب برای شهروندان داشته باشند. از همین رو بی‌توجهی به حفاظت از بناهای و آثار تاریخی پایتخت و تخریب آنان به هیچ وجه پذیرفتنی نیست.»
رئیس سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران، در این نامه خواستار رسیدگی به پرونده‌ی مسببان این گونه تخریب‌ها شده و افزوده است: «سازمان میراث فرهنگی موظف است با رسیدگی هر چه سریع‌تر به موضوع تخریب بنای مذکور، با هدف حفاظت از بنای تاریخی پایتخت، همکاری‌ها و تعاملات خود را با سایر نهادهای دولتی گسترش دهد.
ما به عنوان متخصصان و پزوهشگران حوزه‌ی معماری و شهرسازی، علاوه بر توصیه به صاحب منصبان و مسئولان غیر متخصص بر ضرورت توجه کافی و جدی گرفتن نظرات کارشناسی متخصصان، تاکید می‌کنیم که استمرار این روند نه تنها منجر به تخریب ریشه‌های تاریخی و فرهنگی می‌شود و روش و منش سوداگرانه را جایگزین رفتارهای مدنی، معنوی و عقلایی می‌کند، بلکه در تشخیص و تامین نیازها و اقتضائات نسل‌های آینده نیز ناکامی غیر قابل جبرانی به بار می‌آورد.»
در پایان این نامه هم علاوه بر محکوم کردن تخریب این بنا، تاکیده شده است:«ا از همین رو به جاست که مسئولان و نهادهای تصمیم گیرنده و قانون‌گذار شهر تهران، برای حفظ این سرمایه‌ی ملی، در برنامه ریزی شهری تجدیدنظر کنند. بنابراین سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران، علاوه بر محکوم کردن تخریب این بنا، آن را ضربه‌ای جبران‌ناپذیر به فرهنگ معماری قلمداد کرده و از مسئولان امر تقاضای ثبت این بنا در فهرست آثار ملی کشور و رفع کاربری این ساختمان به عنوان مختلط تجاری، اداری، مسکونی در طرح تفصیلی جدید شهر تهران را خواستار است.»
انتهای پیام