دانشمندان کانادایی به دنبال شکار ماده تاریک با استفاده از شبکه ماهواره‌های جی‌پی‌اس هستند که حول زمین مدارگردی می‌کنند.

به گزارش سرویس علمی ایسنا، ماده تاریک مسئول بخش عظیمی از ماده نامرئی گمشده در جهان یعنی جایی است که اجسامی مانند ستارگان، گاز و غبار برای توضیح‌دادن اثرات گرانشی کلی مشاهده‌شده کافی نیستند. با این حال، علی‌رغم شواهد مشاهداتی مکرری که از این فرضیه حمایت می‌کنند، وجود ماده تاریک تاکنون ثابت نشده است.

تحقیقات اخیر کانادایی‌ها نشان می‌دهد شکار این ماده گریزپا شاید با شناسایی هر نوع تغییراتی همزمانی بین ساعت‌های اتمی منفرد موجود بر بورد ماهواره‌های موجود در شبکه جی‌پی‌اس جهان و گیرنده‌های زمینی به هنگام عبور امواج ماده تاریک از بین آن‌ها و سطح زمین ممکن باشد.

از انرژی تاریک و ماده تاریکی که تصور می‌شود حدود 95 درصد تمامی ماده و انرژی گمشده جهان را تشکیل می‌دهند، 68 درصد انرژی تاریک است. 27 درصد دیگر نیز ماده تاریک است علی‌رغم این واقعیت که این ماده از طریق شیوه‌های شناسایی و اندازه‌گیری مستقیم، قابل‌رویت و قابل‌شناسایی نیست.

دانشمندان دانشگاه ویکتوریا و نوادای کانادا بر این باورند به دلیل دسترسی آسان ماهواره‌های جی‌پی‌اسی به سیگنال‌های زمانی تعداد زیادی از ساعت‌های روبیدیم و سزیم موجود در شبکه ماهواره‌های جی‌پی‌اس که حول زمین می‌چرخند، می‌توان از آن‌ها برای جستجوی ماده تاریک استفاده کرد.

آن‌ها معتقدند این ساعت‌ها احتمالا آرایه‌های کافی از مقایسات در دسترس را برای شناسایی هر نوع تغییر در همزمانی سیگنال‌های زمانی مخابره‌شده تحت تاثیر میدان ماده تاریک ارائه می‌دهند.

با تحلیل داده‌های زمانی مخابره‌شده از 31 ماهواره جی‌پی‌اس که هم‌اکنون در مدار هستند، محققان امیدوارند از شبکه ماهواره‌های جی‌پی‌اس به عنوان ابزاری برای شکار ماده تاریک استفاده کنند.

جزئیات این دستاورد علمی در نشریه Nature Physics قابل‌مشاهده است.

انتهای پیام