پیشکسوت استقلال می گوید بهترین خاطره اش از داربی ها گلی است که در سال 52 به پرسپولیس زده است.

به گزارش ایسنا، به نقل از سایت باشگاه استقلال، علی جباری درباره وضعیت این روزهای استقلال گفت: استقلال وضعیت بدی ندارد اما وضعیت آنها رضایت بخش هم نیست. مصدومیت زیاد بازیکنان برای استقلال یک معضل شده است و این موضوع تاثیر زیادی بر روی نتیجه گیری تیم گذاشته است. امیدواریم با بازگشت مصدومان و در نبود کرار جاسم در داربی نتیجه خوبی بگیریم.

پیشکسوت استقلال در پاسخ به این سوال که داربی امسال را چطور می بیند، عنوان کرد: داربی امسال هم مانند سالهای گذشته است و نباید به رتبه دو تیم نگاه کرد. شاید دو تیم در میانه جدول باشند و شرایط یکسانی از نظر محرومیت و مصدومیت دارند اما با همه اینها در روز بازی برنده مشخص می شود و کسی که بتواند از موقعیتها استفاده کند می تواند سه امتیاز را در حساب خود ببیند.

مسئول کمیته پیشکسوتان باشگاه استقلال درباره پیش بینی دربی افزود: من به عنوان یک استقلالی همیشه شانس استقلال را بیشتر می دانم. حتی اگر مشکل مصدومیت و محرومیت هم وجود داشته باشد ما استقلال را برنده می دانیم اما باید در روز بازی مهاجمان ما قدر فرصت ها را بدانند و مدافعین ما نیز اشتباهات گذشته را تکرار نکنند که امیدواریم این اتفاق بیافتد.

جباری در پاسخ به این سوال که دلیل افت دربی ها چیست، اظهار کرد: در گذشته داربی پر از بازیکنان شاخص بود و خود آنها به تنهایی توجه هواداران را حرکات انفرادیشان جلب می کردند و هوادار را به ورزشگاه می کشاندند. نه تنها استقلال و پرسپولیس بلکه تمامی تیمها زمان ما با تعصب تر بازی می کنند اما الان اینها را نمی بینیم. زمان ما تمام فکر ما پیراهن آبی و هواداران بود و زمانی که وارد زمین می شدیم با تمام وجود می جنگیدم. این تعصب اکنون هم وجود دارد اما نه در میان تمامی بازیکنان و مجموعه تیم و این موضوع برای ما که گذشته را دیده ایم بسیار ناراحت کننده است.

جباری در پایان تصریح کرد: دربی همیشه برای ما خاطره هست و همواره کل کل های هوادارن دو تیم ادامه دارد. اما خاص ترین خاطره من که همواره نیز گفته ام بازی سال 52 بود که با نتیجه یک بر یک مساوی شد و تنها گل استقلال را من از روی یک ضربه کاشته که نزدیک به 40 متر فاصله داشت وارد دروازه پرسپولیس کردم و این گل که پنجمین گلم به پرسپولیس را به عنوان بهترین خاطره دربی همواره در ذهنم خواهم داشت.

انتهای پیام