استاندارد اقامتگاه‌های بوم‌گردی به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری داده شد تا در هیأت دولت به بحث و بررسی گذاشته شود، اما هنوز خبری نشده و اقامتگاه‌های بوم‌گردی با همان شاخص‌های قدیمی در حالی اداره می‌شوند که روز به روز به خاطرخواهان آن‌ها اضافه می‌شود و مشکلات‌شان همچنان پابرجاست.

به گزارش خبرنگار گردشگری ایسنا، استقبال از اقامتگاه‌های بوم‌گردی در برخی نقاط مثل اصفهان باعث افزایش جمعیت این اقامتگاه‌ها شده، اما در این بین هستند مالکانی که شاخص‌های بومی را رعایت نمی‌کنند و صرفا یک خوابگاه شده‌اند؛ اما با این حال خود را مثل اقامتگاه‌های بوم‌گردی می‌دانند.

فعالیت غیراصولی برخی از این خانه‌ها در چند سال اخیر باعث ایجاد چالش‌های جدیدی از سوی اداره اماکن نیروی انتظامی شد، به طوری که تهدید به پلمپ شدند. اماکن برای رفع سوءتفاهم‌ها و تناقض‌ها از صاحبان اقامتگاه‌ها خواست به تشکل‌های صنفی چون هتلداران و مهمان‌پذیرها بپیوندند، تشکل‌هایی که استاندارد و شاخص‌های آن‌ها هیچ سنخیتی با اقامتگاه‌های بوم‌گردی ندارند.

«اشکان بروج»، موسس و مدیرعامل موسسه توسعه پایدار گردشگری بوم‌گردی ضمن ارایه توضیحاتی درباره ساختار این موسسه که در حال حاضر 9 اقامتگاه بوم‌گردی در سراسر ایران عضو آن هستند، به این پرسش که چگونه این موسسه قرار است جوابگوی چالش‌های این اقامتگاه‌ها باشد، پاسخ داد.

او به ایسنا گفت: این موسسه غیرتجاری است که اعضای قدیمی خوشه‌سار عضو آن هستند، البته برخی از قدیمی‌ها یا نخواستند عضو باشند و یا به خاطر مشکلاتی که در مناطق بومی داشتند خانه‌شان را فروختند و دیگر این کار را انجام نمی‌دهند.

او در تعریف اقامتگاه‌های بوم‌گردی اظهار کرد: بیشتر این اقامتگاه‌ها توسط یک خانواده محلی اداره می‌شوند که کارکرد آن‌ها تنها جنبه اقامتی ندارد، بلکه در آن فعالیت‌های مختلفی مانند ارایه غذا و نوشیدنی بومی، ساخت، آموزش و فروش صنایع دستی محلی، اجرای نمایش و موسیقی سنتی و برگزاری رویدادهای بومی انجام می‌شود. در واقع این یک شیوه‌ی مهمان‌پذیری در روستاها با حفاظت از منابع و توسعه و بهره‌برداری پایدار از جاذبه‌های طبیعی در کنار ایجاد درآمد است.

این مدرس گردشگری با تأکید بر این‌که هر اقامتگاهی نمی‌تواند اقامتگاه‌ بوم‌گردی باشد و باید استانداردهایی را رعایت کند، گفت: استانداردهایی برای این اقامتگاه‌ها تهیه شده که اواخر مردادماه امسال به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ارایه شد و قرار بود به هیأت دولت برسد تا مصوب و لازم‌الاجرا شود. مصوبه‌ای که دولت می‌دهد راه‌حلی برای چالش‌ها و مشکلاتی است که این روزها اقامتگاه‌های بوم‌گردی با آن دست به گریبان‌اند.

وی اضافه کرد: اقامتگاه‌های بوم‌گردی مثل هتل‌ها و یا مهمان‌پذیرها نیستند، اصول خاص خود را دارند که در دنیا تعریف و شناخته شده‌اند. ستاره‌ی این اقامتگاه‌های ایرانی را با نماد «گل انار» مشخص کرده‌ایم که هر یک سطح و درجه‌ای از کیفیت و خدمات را تعیین می‌کند. اگر این استاندارد مصوب شود شاید برای ارگان‌ها و نهادهای دیگر نوع فعالیت این اقامتگاه‌ها نیز مشخص شود و مرجع و معیاری برای رسیدگی باشد.

او سپس با اشاره به این استانداردهای تعیین شده، افزود: بر اساس این استانداردها، چگونگی مرمت خانه‌های بومی که به این منظور انتخاب می‌شوند، محصولات و فرآورده‌های بومی قابل عرضه، آیین‌ها، تبلیغات تورهای بومی، نحوه دکوراسیون داخلی و خارجی، نوع مصالح که باید منطبق با معماری سنتی و محلی باشد، مشارکت خانواده و جامعه محلی که لزوما باید از همان جامعه‌ای باشد که اقامتگاه در آن ایجاد شده، آموزش جامعه محلی، کسب و کار خانوادگی، سرمایه‌گذاری بومی، زیرساخت‌های گردشگری و ارتباطات کاملا مشخص شده است که هر یک از این استانداردها و کیفیت آن، امتیاز و درجه متفاوتی را به اقامتگاه می‌دهد.

مدیرعامل موسسه توسعه پایدار گردشگری بوم‌گردی تأکید کرد: اقامتگاه‌های بوم‌گردی طبق استانداردهای تعیین شده باید زیرساخت‌های گردشگری را اصولی رعایت کنند و این شاخص مهمی در بحث کیفیت است، مثلا دلیل ندارد وقتی بنایی کاه‌گل است، سرویس بهداشتی مناسب نداشته باشد. ما همه‌ی شاخص‌ها را طبق قاعده و نیاز تعیین کرده‌ایم.

او درباره چگونگی و عامل نظارت بر این شاخص‌ها، اظهار کرد: برای نظارت عامل چهارمی وجود دارد که نظارت تمام اقامتگاه‌ها، رستوران‌ها و مراکز گردشگری در اختیار آن است و ناظر اقامتگاه‌ها را تعیین می‌کند. با توجه به متفاوت بودن شیوه اداره اقامتگاه‌های بوم‌گردی قرار شد ما طی تفاهم‌نامه‌ای با این شرکت‌، ناظر بر اقامتگاه‌های بوم‌گردی باشیم که آموزش ناظران دیگر را نیز به عهده می‌گیریم. این موسسه سیستم‌های حقوقی را با آن‌ عامل چهارم تنظیم و آن‌ها را اجرا می‌کند.

بروج در پاسخ به این پرسش که آیا ایجاد چنین موسسه‌ای پاسخگوی چالش‌های صنفی اقامتگاه‌های بوم‌گردی با اداره اماکن نیروی انتظامی است؟ گفت: موسسه نمی‌تواند این کار را انجام دهد؛ اما می‌تواند تسهیل‌گر جریان باشد. در واقع یک خلأ حقوقی وجود دارد، اما با در نظر گرفتن قوانین می‌توان شرایطی را فراهم کرد تا خواسته اداره اماکن برای ایجاد یک انجمن صنفی متعلق به اقامتگاه‌های بوم‌گردی تأمین و چالش‌های اقامت در این بخش رفع شود.

وی اضافه کرد: ما در حال مطالعه این شرایط هستیم و از وزارت کار مشاوره می‌گیریم تا این چالش که مانع فعالیت اصولی این اقامتگاه‌ها می‌شود، برطرف شود.

او در توضیحات بیشتری بیان کرد: در حال حاضر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مجوز اقامتگاه‌های بوم‌گردی را صادر می‌کند؛ اما اداره اماکن نیروی انتظامی از این اقامتگاه‌ها پروانه می‌خواهد که باید تشکل صنفی صادر کند و برای همین از آن‌ها خواسته به یکی از تشکل‌های صنفی هتلداران و مهان‌پذیرها بپیوندند؛ اما چون شاخص‌ها و استانداردهای این اقامتگاه‌ها با یکدیگر سنخیت ندارد، انجام این کار امکان‌پذیر و درست نیست. نیاز است سازمان میراث فرهنگی و گردشگری زمینه‌ای را فراهم کند تا چنین مشکلی برطرف شود و این اقامتگاه‌ها که وجودشان جامعه محلی را حفظ و برای آن‌ها درآمدزایی می‌کند، از گردانه‌ی فعالیت حذف نشوند.

مدیر عامل موسسه بوم‌گردی در ادامه سخنانش به حمایت سمپوزیوم بین‌المللی گردشگری پایدار که به تازگی از سوی سازمان ملل متحد و با مشارکت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در تهران برگزار شد از اقامتگاه‌های بوم‌گردی اشاره کرد و افزود: بعد از برگزاری پنل علمی درباره اقامتگاه‌های بوم‌گردی ایران در سمپوزیوم، نماینده کشورمان در سازمان ملل متحد گفت ما می‌توانیم بهترین نمونه برای اقامتگاه‌های بوم‌گردی باشیم. ما هم خواستیم یک بند به بیانیه سمپوزیوم بین‌المللی توسعه گردشگری پایدار با عنوان «مدل الگوی توسعه اقامتگاه‌های بوم‌گردی» اضافه شود. مدلی که باعث می‌شود جوامع محلی پایدار بمانند و این به نفع همه است.

بروج سپس گفت: آقای مهتا، ارشدترین کارشناس اکولوژها و بوم کلبه‌ها در دنیا که نظریات ایشان تعیین کننده شاخص‌ها و مدیریت اکولوژها در دنیا است و مورد مشورت در بسیاری کشورها است بعد از آن که در جریان فعالیت شبکه اقامتگاه‌های بوم‌گردی و مشکلات ساختاری و قانونی آن قرار گرفت به شبکه ما که این فعالیت را خودجوش آغاز کرده است، تشکیل اقامتگاه‌های جامعه بنیاد را پیشنهاد داد تا تعریف هر یک از انواع اقامتگاه‌ها مثل اکولوژها، بوم کلبه‌ها، اکوکمپ‌ها و اکو هتل‌ها مشخص شود تا شاید از این طریق مشکلات بنیادی را حل کنیم.

انتهای پیام