«گنه کرد در بلخ آهنگری/ به شوشتر زدند گردن مسگری»؛ این حکایت دولت فرانسه است، وقتی تبعه‌شان را در الجزایر ترور می‌کنند و ایران را به فهرست مقاصد ناامن برای سفر اضافه می‌کند.

با وجود آنکه «برنو فوشه»، سفیر فرانسه در ایران در دیدار با «حسن قشقاوی» اطمینان داد هیچ گزارشی مبنی بر ناامنی در ایران به کشور متبوعش نداده و اتفاقا معتقد است ایران امن‌ترین و پرجاذبه‌ترین کشور منطقه برای جذب گردشگران خارجی به‌شمار می‌آید، اما اقدام دولت فرانسه در قرار دادن نام ایران در فهرست 40 کشور ناامن برای گردشگران فرانسوی، تأثیر منفی در میان برخی گردشگران این کشور داشته که منجر به حذف سفرشان به ایران شده است.

حسین احمدی، یکی از تورگردانان ایرانی که روی بازار گردشگری فرانسه تمرکز بیشتری دارد و اخیرا در نمایشگاه گردشگری این کشور نیز شرکت کرده، درباره وضعیت کنونی به خبرنگار گردشگری ایسنا توضیح داد: این موضوع کاملا درست است، در نمایشگاه گردشگری فرانسه هم که حضور داشتم این مسئله مورد پرسش مراجعه‌کنندگان بود، اگرچه تعداد علاقه‌مندان به ایران در نمایشگاه امسال بیشتر از گذشته بود و بسیاری از تورگردانان این کشور برای برگزاری تور به مقصد ایران ابراز تمایل می‌کردند؛ اما نگرانی‌هایی که اخیرا در میان فرانسوی‌ها نسبت به نبود امنیت در ایران ایجاد شده مسأله‌ای نیست که به‌ سادگی از کنارش بگذریم.

او این نگرانی را صرفا مختص اتباع فرانسه ندانست و افزود: این یک مسأله‌ کلی در گردشگری ایران است. برخی گروه‌ها به خاطر التهابات منطقه و حضور داعش هنوز از سفر به ایران مطمئن نیستند. آن‌ها دقیقا اطلاعی از جغرافیای منطقه ندارند و نمی‌دانند کشوری که قرار است به آن سفر کنند با مسأله داعش و ناامنی مواجه نیست.

وی اضافه کرد: ایران تا زمانی که در چند بازار هدف گردشگری، دفتر و نمایندگی ثابت نداشته باشد تا درباره جغرافیای واقعی کشور، امنیت، فرهنگ، آب و هوا، غذا و مردم اطلاعاتی مستمر ندهد، این احساس ناامنی و تردید از بین نمی‌رود، چرا که بسیاری از اتباع خارجی به دلیل انتشار اطلاعات نادرست تصور می‌کنند چون ایران با عراق هم‌مرز است، خطر داعش آن‌ها را تهدید می‌کند!

احمدی گفت: برای همین وقتی در الجزایر شهروند فرانسوی را ترور کردند، وزارت خارجه این کشور ایران را به فهرست کشورهای ناامن اضافه کرد، دولت فرانسه به اتباع خود توصیه کرده به 40 کشور سفر نکنند و اگر چنین قصدی دارند باید اظهار نامه‌ای را تکمیل کنند تا آن‌ها در جریان سفر اتباع‌شان قرار گیرند. البته این مسأله فقط گریبانگیر ایران نبوده، بلکه دامن ترکیه، مالزی، اندونزی و به طور کل کشورهای اسلامی را گرفته است.

وی ادامه داد: اگرچه این کار بیشتر یک ژست سیاسی به شمار می‌آمد، اما اثرگذاری خود را دارد و در این مواقع باید دولتمردان که تمایل دارند گردشگر به ایران بیاید چاره‌ای بیندیشند.

به گفته‌ی این تورگردان، برگزار کردن یک ضیافت شام برای آژانس‌های خارجی و یک دیدار موقت قطعا چاره‌ی خروج از این شرایط نیست. باید پذیرفت سفارتخانه‌های ایران و رایزنان فرهنگی نمی‌توانند جوابگوی نیاز گردشگری باشند. باید شخصی حرفه‌ای در دفتر ثابت در بازارهای هدف مستقر و به طور مستمر تشویق و تبلیغ کند. این دفتر آنقدر باید قوی و شناخته شده باشد که شماره تلفن آن به دفترچه تلفن عمومی کشورها وارد شود.

او تأکید کرد: تا زمانی که این اطلاع‌رسانی صورت نگیرد و دولت برای تبلیغات هزینه‌ای نکند، تغییر ذهنیت در جهان نسبت به ایران اتفاق نمی‌افتد و این طور خواهد شد که حتا اگر در بورکینافاسو هم اتفاقی رخ دهد، به ایران ربط می‌دهند.

احمدی گفت: بسیاری از آژانس‌ها برای حضور در نمایشگاه‌های گردشگری مختلف هزینه می‌کنند، اطلاعات جمع‌آوری می‌کنند و روابط گسترده‌ای را با طرف‌های خارجی برقرار کرده‌اند، اما دولتمردان حتا همت نمی‌کنند اطلاعات این آژانس‌ها را جمع‌آوری و براساس آن اقدام کنند. ما نیاز داریم درباره ایران شفاف‌سازی بهتری صورت گیرد تا با هر اتفاق کوچک جایگاهمان متزلزل نشود.

انتهای پیام