وقتی بوسه و آغوش از ترانه حذف می‎شود

یک ترانه‌سرا معتقد است که ترانه‎‏سرایی به سوی سطحی شدن و ضعف در مضمون می‎رود، چون تولید کنندگان آلبوم‎های موسیقی به دنبال سلیقه بازاری و فروش هستند، ترانه اجتماعی مجوز نمی‏‌گیرد و ترانه عاشقانه هم با ممیزی روبه روست و ورود واژگانی چون بوسه و آغوش در آن ممنوع است.

یک ترانه‌سرا معتقد است که ترانه‎‏سرایی به سوی سطحی شدن و ضعف در مضمون می‎رود، چون تولید کنندگان آلبوم‎های موسیقی به دنبال سلیقه بازاری و فروش هستند، ترانه اجتماعی مجوز نمی‏‌گیرد و ترانه عاشقانه هم با ممیزی روبه روست و ورود واژگانی چون بوسه و آغوش در آن ممنوع است.

صابر قدیمی - ترانه‌سرا - در گفت‌‎وگو با خبرنگار ادبیات ایسنا، درباره حال این روزهای ترانه‎سرایی گفت: ترانه سالیان قبل در مرحله گذار بود و امروز دارد به یک وضعیتی از ثبات می‎رسد. درواقع ما از زبان کلاسیک در ترانه‏‎سرایی، به زبان محاوره در ترانه رسیده‎ایم. درواقع ترانه‎سرایی در دهه‎های 40 و 50 موفقیت‏های بزرگی را با حضور ترانه‎سرایان بزرگ آن روزگار به دست آورد اما یک سال‎هایی توقف کردیم و در سالیان اخیر قوی‏تر عمل شده است.

او درپاسخ به این سوال که در ترانه‌‏سرایی امروز چقدر شرایط اجتماعی نمود می‎یابد هم گفت: مایاکوفسکی شاعر روس، تعریف جامعی از هنر دارد، او می‌گوید: «هنرمند از جامعه خود سفارش می‎گیرد.» این به معنی سفارشی‎نوشتن نیست، بلکه به این معنی است که وقتی هنرمند در میان مردم زندگی می‏‌کند، دغدغه‏‌ها و مسائل اجتماعی را حس می‎کند و از آن می‎گوید. هرکسی جهان را از چشم خودش می‎بیند و طبیعتا اتفاقات اجتماعی در کار هنرمند تاثیر دارد.

قدیمی درباره تاثیر مناسبات مالی بر ترانه‎سرایی نیز گفت: آلبوم‎های موسیقی بر اساس بازار و علاقه‎ای که مردم به خرج می‏ دهند، انتخاب می‏ شوند. بنابراین تیم هنری براساس این سلایق ترانه‌ها را انتخاب می‎کنند و به سراغ هر موضوعی نمی‏‌روند. بنابراین بیشتر ترانه‏ های سطحی و همه‎پسند انتخاب می‎شوند و ترانه‏‌های خاص را انتخاب نمی‏ کنند. در این روند، خواننده هم ریسک نمی‏ کند و هر ترانه‏‎ی خاص را نمی‏ خواند، به همین دلیل ما خواننده متفاوت‌خوان کم داریم. البته برخی چهره‎های محدود هستند، اما واقعا این تعداد از خواننده‎ها کم است.

او افزود: اگر مدیریت صحیح در بحث ممیزی صورت بگیرد، ما شاهد اتفاق‎های خوبی در ترانه‎سرایی خواهیم بود؛ شرایط کنونی که در ممیزی کشور حاکم است، فقط به کارشناس بر نمی‏‌گردد؛ کلیه سیاست‎هایی که وجود دارد، روند را به سویی می‌برد که کارهای اجتماعی نتوانند ممیزی بگیرند و بیشتر کارهای سطحی شانس انتشار بیابند. اما اگر اجازه دهند مسائل اجتماعی در ترانه و آهنگ مطرح شوند، همه چیز بهتر خواهد بود. البته گاهی آثار اجتماعی خوبی هم بیرون آمده است، برای مثال آلبوم‎هایی از خواننده‎ای چون علیرضا عصار مطرح شد که انتقادی بود و به شرایط بعد از جنگ و وضعیت اجتماعی انتقاد می‎کرد. انتشار این آثار مشکلی ایجاد نکرد. باز شدن فضا زمانی می‎تواند کارساز باشد که همه شرایط در کنار هم فراهم شده باشند. اما وضعیت کنونی سبب شده مضمون ترانه‎ها ضعیف شود.

این ترانه‌سرا دباره واژه‎هایی که گفته می‎شود واژه‎های ممنوعه هستند هم گفت: آغوش، بوسه، اندام و غیره واژه‌های ممنوعه در ترانه اجتماعی هستند، در شعر اجتماعی هم کلمه‎هایی که صراحت لهجه دارند هم ممنوع هستند و برای مثال خون و گلوله اگر در فضای شعر جنگ نباشد، ممیزی می‌شود. این حذفیات سبب شده که ما به‌نوعی از ترانه شعاری برسیم و مسلما مابا سانسور کردن کلمات نمی‏ توانیم به آفرینش ادبی و هنری برسیم.

او درباره جذب مخاطب به ترانه‌‏هایی که حال و هوایی متفاوت با وضعیت روزِ جامعه دارند هم گفت: در جذب مخاطب به یک ترانه همه چیز در کنار هم قرار می‏ گیرید و سبب می‌‏شود یک کار موفق یا ناموفق تولید شود؛ خلاف جریان شنا کردن جذاب است، اما این کار یا همراه شدن با اتفاقات روز به تنهایی نمی‎تواند سبب توجه مخاطب شود و باید همه چیز به خوبی در کنار هم قرار گیرد.

قدیمی همچنین گفت: بازار موسیقی و ترانه‌سرایی این روزها بازار موفقی نیست و بسیاری چون سودای معروف شدن دارند به آن پا می‎گذارند و به همین دلیل آثاری که امروز منتشر می‌‏شود، مانند لباس‎هایی است که همه در یک تولیدی، تولید می‏‌شوند.

انتهای پیام

  • شنبه/ ۲۶ مهر ۱۳۹۳ / ۱۱:۱۸
  • دسته‌بندی: ادبیات و کتاب
  • کد خبر: 93072614163
  • خبرنگار :