یک ترانهسرا معتقد است که ترانهسرایی به سوی سطحی شدن و ضعف در مضمون میرود، چون تولید کنندگان آلبومهای موسیقی به دنبال سلیقه بازاری و فروش هستند، ترانه اجتماعی مجوز نمیگیرد و ترانه عاشقانه هم با ممیزی روبه روست و ورود واژگانی چون بوسه و آغوش در آن ممنوع است.
صابر قدیمی - ترانهسرا - در گفتوگو با خبرنگار ادبیات ایسنا، درباره حال این روزهای ترانهسرایی گفت: ترانه سالیان قبل در مرحله گذار بود و امروز دارد به یک وضعیتی از ثبات میرسد. درواقع ما از زبان کلاسیک در ترانهسرایی، به زبان محاوره در ترانه رسیدهایم. درواقع ترانهسرایی در دهههای 40 و 50 موفقیتهای بزرگی را با حضور ترانهسرایان بزرگ آن روزگار به دست آورد اما یک سالهایی توقف کردیم و در سالیان اخیر قویتر عمل شده است.
او درپاسخ به این سوال که در ترانهسرایی امروز چقدر شرایط اجتماعی نمود مییابد هم گفت: مایاکوفسکی شاعر روس، تعریف جامعی از هنر دارد، او میگوید: «هنرمند از جامعه خود سفارش میگیرد.» این به معنی سفارشینوشتن نیست، بلکه به این معنی است که وقتی هنرمند در میان مردم زندگی میکند، دغدغهها و مسائل اجتماعی را حس میکند و از آن میگوید. هرکسی جهان را از چشم خودش میبیند و طبیعتا اتفاقات اجتماعی در کار هنرمند تاثیر دارد.
قدیمی درباره تاثیر مناسبات مالی بر ترانهسرایی نیز گفت: آلبومهای موسیقی بر اساس بازار و علاقهای که مردم به خرج می دهند، انتخاب می شوند. بنابراین تیم هنری براساس این سلایق ترانهها را انتخاب میکنند و به سراغ هر موضوعی نمیروند. بنابراین بیشتر ترانه های سطحی و همهپسند انتخاب میشوند و ترانههای خاص را انتخاب نمی کنند. در این روند، خواننده هم ریسک نمی کند و هر ترانهی خاص را نمی خواند، به همین دلیل ما خواننده متفاوتخوان کم داریم. البته برخی چهرههای محدود هستند، اما واقعا این تعداد از خوانندهها کم است.
او افزود: اگر مدیریت صحیح در بحث ممیزی صورت بگیرد، ما شاهد اتفاقهای خوبی در ترانهسرایی خواهیم بود؛ شرایط کنونی که در ممیزی کشور حاکم است، فقط به کارشناس بر نمیگردد؛ کلیه سیاستهایی که وجود دارد، روند را به سویی میبرد که کارهای اجتماعی نتوانند ممیزی بگیرند و بیشتر کارهای سطحی شانس انتشار بیابند. اما اگر اجازه دهند مسائل اجتماعی در ترانه و آهنگ مطرح شوند، همه چیز بهتر خواهد بود. البته گاهی آثار اجتماعی خوبی هم بیرون آمده است، برای مثال آلبومهایی از خوانندهای چون علیرضا عصار مطرح شد که انتقادی بود و به شرایط بعد از جنگ و وضعیت اجتماعی انتقاد میکرد. انتشار این آثار مشکلی ایجاد نکرد. باز شدن فضا زمانی میتواند کارساز باشد که همه شرایط در کنار هم فراهم شده باشند. اما وضعیت کنونی سبب شده مضمون ترانهها ضعیف شود.
این ترانهسرا دباره واژههایی که گفته میشود واژههای ممنوعه هستند هم گفت: آغوش، بوسه، اندام و غیره واژههای ممنوعه در ترانه اجتماعی هستند، در شعر اجتماعی هم کلمههایی که صراحت لهجه دارند هم ممنوع هستند و برای مثال خون و گلوله اگر در فضای شعر جنگ نباشد، ممیزی میشود. این حذفیات سبب شده که ما بهنوعی از ترانه شعاری برسیم و مسلما مابا سانسور کردن کلمات نمی توانیم به آفرینش ادبی و هنری برسیم.
او درباره جذب مخاطب به ترانههایی که حال و هوایی متفاوت با وضعیت روزِ جامعه دارند هم گفت: در جذب مخاطب به یک ترانه همه چیز در کنار هم قرار می گیرید و سبب میشود یک کار موفق یا ناموفق تولید شود؛ خلاف جریان شنا کردن جذاب است، اما این کار یا همراه شدن با اتفاقات روز به تنهایی نمیتواند سبب توجه مخاطب شود و باید همه چیز به خوبی در کنار هم قرار گیرد.
قدیمی همچنین گفت: بازار موسیقی و ترانهسرایی این روزها بازار موفقی نیست و بسیاری چون سودای معروف شدن دارند به آن پا میگذارند و به همین دلیل آثاری که امروز منتشر میشود، مانند لباسهایی است که همه در یک تولیدی، تولید میشوند.
انتهای پیام