دارنده دو مدال برنز روئینگ بازی های آسیایی اینچئون گفت: من تمام تلاشم را کردم که رنگ مدالم خوش رنگ تر باشد اما اینگونه نشد و فکر می کنم با توجه به شرایط ورزش بانوان این مدال ها غنیمت باشد.

سولماز عباسی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی ایسنا درباره بازی های آسیایی اینچئون و کسب دو مدال برنز در این بازی ها اظهار کرد: مسابقات از سطح بسیار بالایی برخوردار بود و تمام کشورها با بهترین ترکیب خود به این رقابت ها آمده بودند. در واقع تمامی قایقرانان درسطح بازی های آسیایی قرار داشتند و همه به فکر مدال و کسب بهترین نتیجه بودند. وقتی دربازی های آسیایی همراه با کاروان اعزام می شوید استرس بیشتری را روی خود احساس می کنید. مسابقات ما در روزهای نخست بود و همین باعث شده بود فشار بیشتری هم روی ما باشد چرا که همه ما می دانستیم که نتایج ما بر روحیه و عملکرد بقیه کاروان تاثیر دارد.

عباسی در ادامه افزود: شرایط مسابقات خیلی سخت بود به خصوص اینکه اکثر بچه ها در دو ماده حضور داشتند و همین باعث بالا رفتن فشار جسمی و روحی روی قایقرانان شد. تا روزهای آخر کاملا مشخص نبود که هر کسی در چه موادی شرکت می کند، چرا که همه ما آماده بودیم و همین کار را برای مربیان تیم هم سخت کرده بود اما خوشبختانه از نتایج مشخص است که ترکیب درست انتخاب شده بود.

دارنده مدال برنز روئینگ تک نفره بازی های آسیایی گفت: واقعیت این است که تیم ما از آبان ماه سال 92 تمرینات خودش را برای بازی های آسیایی شروع کرد. اردویی هم که قبل از آغاز مسابقات در چین برگزار کردیم تاثیر مثبتی در روند آماده سازی ما داشت و فکر می کنم یکی از دلایل موفقیت ما همین اردو بود.

او درباره برنز انفرادی خود تصریح کرد: همه حریفان من در فینال روئینگ تک نفره قدرتمند بودند و با اینکه تعداد قایقرانان در فینال زیاد نبود اما رقابت بسیار فشرده بود. همان طور که همه می دانند تیم چین در هر رقابتی که شرکت می کند مدال طلا و نقره را به دست می آورد و تیم کره جنوبی هم با توجه به میزبانی و سطح خوب قایقرانانش همیشه رقیب جدی است. این دو قایقران در مسابقات جهانی هم زمان های خوبی را از خود برجای گذاشتند و من می‌دانستم که دو حریف آماده را پیش رو دارم. یکی از نکات جالب بازی نهایی این بود که ورزشکار سنگاپور که هیچ کس روی او حساب نمی‌کرد عملکرد بسیار خوبی داشت.

عباسی ادامه داد: آن چه که کار را برای من در فینال سخت کرد این بود که یک روز قبل از فینال تک نفره من در مسابقه نهایی روئینگ چهار نفره سبک وزن شرکت کردم و تمام تمرکز و انرژی من در آن مسابقه صرف شد و فقط یک روز زمان داشتم که ریکاوری کنم و خوشبختانه به نتیجه هم رسیدم و توانستم مدال برنز این ماده را به دست بیاورم.

او درباره مدال تیمی خود در روئینگ به ایسنا گفت: در فینال روئینگ چهارنفره من سه هم تیمی قوی و آماده داشتم که حضور هر یک از آن ها باعث تقویت نیروی جسمی و روحی من شد. مهسا جاور، نازنین ملائی و حمیرا برزگر و من از زمانی که ترکیب چهارنفره سبک وزن مشخص شد تلاش کردیم که از لحاظ تکنیکی به هماهنگی برسیم و خوشبختانه این اتفاق هم افتاد و با وجود اینکه در زمان فینال شرایط جوی خیلی مناسب نبود اما با تمرکز بالا مسابقه دادیم و تلاش کردیم تا اشتباهی نداشته باشیم و مدال را از دست ندهیم. ما تمام زحمت خود را کشیدیم تا رنگ مدال خوش رنگ تر باشد اما اینگونه نشد اما با توجه به شرایط ورزش بانوان فکرمی کنم این مدال ها غنیمتی باشد.

ملی پوش روئینگ بانوان ارزیابی خود را از بازی های آسیایی اینگونه بیان کرد: واقعیت این است که نمی توانم بگویم که حریفان ما خیلی بهتر بودند اما اعتقاد دارم هر ورزشکار در هر مسابقه ای تجربه بیشتری داشته باشد و به دنبال آن زحمت بیشتری هم بکشد به موفقیت می رسد. ما هم باید به مانند کشورهای دیگر سرمایه گذاری و برنامه ریزی بیشتری داشته باشیم. اگر بخواهیم با حداقل امکانات از کشورهایی مثل چین و کره پیشی بگیریم باید منتظر یک معجزه باشیم.

سولماز عباسی با تاکید براینکه در بازی های آسیایی آینده باید کیفیت مدالش را بهبود ببخشد، اظهار کرد: نمی شود در جا زد و یا پسرفت کرد، قطعا باید کیفیت مدال هایمان را در دوره بعد بازی ها بهتر کنیم و اگر این اتفاق نیفتد فکر می کنم کاری انجام ندادیم. باید بیشتر زحمت کشید و بیشتر هم هزینه کرد چرا که حریفان ما هم در حال پیشرفت و کار کردن هستند و ما هم باید مثل آن ها باشیم. همان طور که می دانیم قزاقستان در رده بندی کلی بازی های آسیایی مهم ترین و جدی ترین رقیب ماست و این کشور در قایقرانی مدال های زیادی را به دست آورد و این نتیجه سرمایه گذاری خوب این کشور بود و به همین دلیل توجه به قایقرانی و رشته‌های پر مدال در کل به نفع کاروان و ورزش ایران است.

عباسی در پایان گفت: مدالی که من به دست آوردم فقط متعلق به من نیست و به مجموع بزرگتری تعلق دارد. مسئولان وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک، فدراسیون، خانواده و همه مردم ایران، چرا که بدون کمک و حمایت آن ها این مدال نصیب من نمی شد.

انتهای پیام