حمید ضیایی‌پرور می‌گوید، داستان فیلترینگ، بازی موش و گربه است و هیچ وقت پایان ندارد؛ مدام شبکه‌های اجتماعی فیلتر می‌شوند، شبکه‌های اجتماعی جدید فعالیت می‌کنند و دوباره این شبکه‌ها در معرض فیلتر قرار می‌گیرند.
حمید ضیایی‌پرور - کارشناس رسانه و مدرس روزنامه‌نگاری - در گفت‌وگو با خبرنگار بخش رسانه ایسنا، درباره‌ی نرم‌افزارهای ارتباطی و بحث فیلتر کردن این نرم‌افزارها که اخیرا مطرح شده، گفت: به نظرم داستان فیلترینگ بازی موش و گربه است و هیچ وقت پایان ندارد؛ ما مدام شبکه‌های اجتماعی را فیلتر می‌کنیم، دوباره شبکه‌های جدید ایجاد می‌شود و باز دادستان می‌گوید این شبکه‌ها تهدیدآمیز هستند و محتوای مجرمانه رد و بدل می‌کنند. سؤال من این است که این داستان کی تمام می‌شود؟
او در ادامه اظهار کرد: کسانی که فکر می‌کنند محتوای این شبکه‌های اجتماعی از آن سوی آب‌ها می‌آید، ذات و ماهیت شبکه‌های اجتماعی را نشناخته‌اند. محتوایی که در این فضاها رد و بدل می‌شود، خوب یا بد مال همین مردم است و همین شهروندان آن‌ها را رد و بدل می‌کنند. اگر می‌خواهیم مشکل را حل کنیم، باید آسیب‌شناسی کنیم و مشکل را در جای دیگری حل کنیم. بسیاری از این مسائل در مشکلات اجتماعی و فرهنگی، فقدان سواد رسانه‌ای، کمبود آگاهی، مشکلات سرگرمی و فراغت و ضعف نهادهای رسانه‌ای و فرهنگی کشور ریشه دارد. ما می‌خواهیم با سرکوب مردم در شبکه‌های اجتماعی، ضعف و کم‌کاری‌های خود را بپوشانیم.
ضیایی‌پرور در ادامه تأکید کرد: اگر یک شبکه اجتماعی فیلتر شود، دوباره شبکه اجتماعی دیگری مطرح می‌شود. چند ماه پیش «وی‌چت» فیلتر شد، همه به سمت شبکه‌های اجتماعی دیگر رفتند. حتی اگر ما یک شبکه داخلی راه بیندازیم، آیا در آن‌ها این محتوا رد و بدل نمی‌شوند؟ ما باید مقتضیات فضای مجازی را بهتر بشناسیم.
او همچنین اظهار کرد: میلیون‌ها کاربر از این فضاها درست استفاده می‌کنند. شاید پنج درصد از کاربران از فضای شبکه‌های اجتماعی به صورت نادرست استفاده کنند. چرا درباره رد و بدل کردن محتوای درست و نشر دانش در این شبکه‌ها صحبت نمی‌کنیم؟
این کارشناس رسانه سپس درباره‌ی این موضوع که گفته می‌شود طرفداران فیلتر شدن شبکه‌های اجتماعی کسانی هستند که بر اثر فعالیت این شبکه‌ها از لحاظ درآمدهای مالی متضرر شده‌اند، گفت: من این موضوع را تأیید نمی‌کنم؛ در کشورهای حاشیه خلیج فارس که کارگران زیادی از آسیای جنوب شرقی در آنجا کار می‌کنند و با وجود این شبکه‌ها، با قیمت بسیار کم با کشور خود ارتباط برقرار می‌کنند، چون درآمد اپراتورهای مخابراتی با فعالیت شبکه‌های اجتماعی کم شده، این شبکه‌ها را فیلتر کرده‌اند. اما در ایران بعید است هنوز به این نتیجه رسیده باشیم. در این زمینه باید مدعی اول این موضوع ایرانسل و همراه اول باشند که خودشان در جهت ترویج نرم‌افزارهای ارتباطی عمل می‌کنند. وزارت ارتباطات هم در جهت ترویج نرم‌افزارها عمل می‌کند. به نظر می‌رسد مخالفانِ این شبکه‌ها در ایران بیشتر دغدغه اجتماعی، فرهنگی و مقداری امنیتی دارند. در صورتی که حتی اگر این دغدغه‌ها درست باشد، راه حلش این نیست. راه حل این است که در عملکرد فرهنگی و رسانه‌ای خود که در دهه‌های گذشته جریان داشته، بازنگری کنیم.
انتهای پیام