رئیس پارلمان ایرلند در سفر رسمی به جمهوری اسلامی ایران قرار است با دکتر لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی وتنی چند از مقامات جمهوری اسلامی ایران دیدار و گفت‌وگو کند.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این سفر که بعد از بیش از دو دهه از آخرین سفر رئیس پارلمان ایرلند به ایران صورت می‌گیرد در بهبود و ارتقای روابط دو کشور به خصوص روابط پارلمانی بسیار تاثیر گذار خواهد بود .

بدیهی است در صورتی که شرایط مثبت کنونی بر روابط کشورمان با اتحادیه اروپا وغرب تداوم داشته باشد ،شاهد بهبود و ارتقاء بیش از پیش روابط با ایرلند در حوزه های مختلف سیاسی و اقتصادی خواهیم بود.

با توجه به فراهم شدن فضای مثبت در صحنه بین‌الملل نسبت به کشورمان بعد از روی کار آمدن دولت یازدهم و توافق ژنو ، ایرلند به نوعی با پیروی از رویکرد اتحادیه اروپا و آمریکا در تعامل با کشورمان ، در صدد تحرکی جدید در روابط با ایران بعد از رکود نسبی روابط طی چند سال اخیر می باشد.

در این راستا مقامات ایرلند شامل رئیس کمیته روابط خارجی پارلمان ،نخست وزیر اسبق ایرلند و معاون سیاسی و مدیر کل منطقه ای وزارت امور خارجه ایرلند طی یکسال گذشته به کشورمان سفر نمودند و رئیس و اعضای گروه دوستی پارلمانی کشورمان در اواخر شهریور سال جاری به ایرلند سفر داشتند . در این راستا قرار است رئیس مجلس شورای اسلامی نیز در نیمه اول سال 94 به ایرلند سفر کند.

با توجه به گسترش مناسبات بین جمهوری اسلامی ایران و ایرلند در ادامه تلاش خواهیم کرد تا به معرفی این کشور در اتحادیه اروپا بپردازیم :

ایرلند در منتهی الیه شمال غرب اروپا قرار دارد، تمامی جزیره ایرلند تا سال 1920 قسمتی از قلمرو انگلیس به حساب می‌آمد ولی 26 استان آن که در جنوب این جزیره قرار دارد و امروزه جمهوری ایرلند نامیده می‌شود ، در سال 1922 به نام دولت آزاد ایرلند تحت قیمومیت پادشاهی انگلیس در آمد و سپس در سال 1937 در چارچوب کشورهای مشترک المنافع به استقلال دست یافت . شش استان دیگر این جزیره که ایرلند شمالی را تشکیل می دهند هنوز قسمتی از سرزمین انگلیس محسوب می شوند.

قرار گرفتن ایرلند در غربی ترین نقطه اروپا که یکی از قطبهای صنعتی جهان به حساب می آید ، در همسایگی انگلیس و در اقیانوس اطلس که سالیان متمادی صحنه تاخت و تاز قدرتهای بزرگ بوده بر اهمیت ژئو پلیتیکی ایرلند افزوده است . عدم خروج کامل انگلیس از بخش شمالی این جزیره طی سالهای متمادی خود یکی از عوامل روشن برای اثبات موقعیت حساس جغرافیایی این منطقه محسوب می شود . دسترسی به این جزیره نه چندان پهناور امکان کنترل بر بخش غربی قاره اروپا را فراهم می نماید. به همین علت کشور ایرلند همواره در سیاست خارجی و دفاعی خود بیطرفی خود را حفظ کرده و درمقابل اصرار سایر کشورها برای عضویت در اتحادیه های نظامی مقاومت می نماید. بر همین اساس امروزه ایرلند عضو ناتو محسوب نمی شود اگر چه در ترتیبات امنیتی جدید بویژه در شرایط همگرایی فزاینده اروپایی ،سیاست امنیتی ایرلند نیز ملزم به انجام برخی تغییرات می باشد . نیروهای امنیتی این کشور در عملیات حفظ صلح سازمان ملل نیز حضور دارند.

ایرلند در سال 1937 به عضویت بازار مشترک اروپا ( که بعدا به اتحادیه اروپا تغییر یافت ) در آمد . ایرلند به همراه انگلیس تنها کشورهای عضو اتحادیه اروپا می باشند که عضو پیمان شنگن نیستند .

نظام سیاسی و جایگاه مجلس :

جمهوری ایرلند دموکراسی پارلمانی بر اساس مدل وست مینستر با یک قانون اساسی مکتوب و رئیس جمهوری منتخب با رای مستقیم مردم می باشد. نقش رئیس جمهور بیشتر تشریفاتی می باشد . قوه مقننه متشکل از دو مجلس شورا و سنا است که برای مدت 5 سال انتخاب می شوند . مجلس شورا دارای 166 کرسی است و نمایندگان آن منتخب مردم هستند اما مجلس سنا 60 عضو دارد که 11 تن آنان توسط نخست وزیر ، 43 نفر توسط صنوف و صاحبان حرفه ها و سازمانهای فرهنگی مختلف و 6 نفر دیگر نیز توسط دانشگاهها برگزیده می شوند .مجلس شورا ی ایرلند قدرتی بیشتر از مجلس سنا دارد . همانند سایر کشورهای دارای نظام دموکراسی پارلمانی وست مینستری ، رئیس مجلس بیشتر نقشی هماهنگ کننده امور مجلس را دارد.

ریاست دولت را نخست وزیر بر عهده دارد که از سوی رئیس جمهور و بر اساس معرفی مجلس سفلی ( پارلمان ) یا دایل Dail منصوب میشود . اعضای دولت از اعضای دو مجلس Dail و مجلس علیا یا Seanad انتخاب می شوند . اعضای هیئت دولت که توسط نخست وزیر از میان نمایندگان مجلس انتخاب می گردند در مقابل مجلس شورای مسئولیت مشترک دارند. ضمنا بر طبق قانون اساسی هیئت دولت نباید دارای بیش از 15 وزیر و کمتر از 7 وزیر باشد.

احزاب مهم ایرلند عبارتند از : فینا فویل ، شین فین ، فینه گیل ، کار ، حزب سبز ، حزب سوسیالیست ، حزب دموکراتیک پیشرو.

انتهای پیام