محققان انگلیسی از کشف یک ارگانیسم تکسلولی کوچک زیر زمینی خبر میدهند که میتواند به دفع زبالههای خطرناک هستهیی کمک کند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اگرچه باکتریها با ویژگی زبالهخواری پیش از این در بستر خاکهای بکر و دستنخورده شناسایی شده بودند، اما برای نخستینبار میکروبهایی با توانایی مقاومت در برابر شرایط سخت از جمله زنده ماندن در سایتهای دفع زبالههای رادیواکتیو کشف شدند.
دفع زبالههای هستهیی بسیار چالشبرانگیز است. بزرگترین حجم زبالههای رادیواکتیو، سطح متوسط است که پیش از دفن در اعماق زمین، در روکشی از بتن قرار داده میشود.
هنگامی که آبهای سطحی به این مواد زائد برسند، با سیمان واکنش نشان داده و به شدت قلیایی میشوند.
این تغییر باعث مجموعهای از واکنشهای شیمیایی و تجزیه مواد با پایه سلولزی میشود که در این مجموعه زبالههای پیچیده وجود دارند.
یکی از این محصولات مرتبط با این فعالیتها(isosaccharinic acid (ISA است که میتواند با طیف گستردهای از رادیونوکلیدها واکنش نشان دهد؛ رادیونوکلیدها عناصر ناپایدار و سمی هستند که در طول تولید انرژی هستهیی شکل گرفته و ترکیبات رادیواکتیو زبالههای هستهیی را تشکیل میدهند.
اگر ISA به رادیونوکلیدهایی مانند اورانیوم متصل شود، رادیونوکلیدها به مراتب محلولتر شده و امکان جریان یافتن و ورود آنها به منابع زیرزمینی آب افزایش پیدا میکند اما یافته جدید محققان دانشگاه منچستر نشان میدهد، میکروارگانیسمها احتمالا از توانایی پیشگیری از بروز این مشکل برخوردار هستند.
محققان در حال مطالعه بر روی نمونههای خاک بشدت قلیایی سایت صنعتی در Peak District انگلیس، باکتری شدتدوست یا اکستریموفیل (extremophile) را شناسایی کردند که در محیطی با آلودگی شدید ضایعات کوره آهک بسیار قلیایی زندگی میکند.
اگرچه این محیط آلودگی رادیواکتیو نداشت، اما محیط قلیایی آن مشابه شرایط روکش سیمانی زبالههای هستهیی بود.
این باکتریها علاوه بر تطبیق یافتن برای زندگی در بین زبالههای آهک بشدت قلیایی، قادر به استفاده از ISA بعنوان یک منبع غذا و انرژی – مشابه شرایط موجود در سایتهای دفع زبالههای هستهای – هستند.
نتایج این مطالعه در مجله ISME منتشر شده است.
انتهای پیام