خواندن داستان؛ راه پزشک شدن؟

علی‌اصغر سیدآبادی می‌گوید خواندن کتاب‌های غیردرسی نه تنها به نوشتن کمک می‌کند، بلکه به یادگیری سایر علوم هم کمک می‌کند و اگر می‌خواهیم فرزندمان در آینده پزشک شود، باید برای او کتاب داستان بخوانیم.

علی‌اصغر سیدآبادی می‌گوید خواندن کتاب‌های غیردرسی نه تنها به نوشتن کمک می‌کند، بلکه به یادگیری سایر علوم هم کمک می‌کند و اگر می‌خواهیم فرزندمان در آینده پزشک شود، باید برای او کتاب داستان بخوانیم.

این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) درباره اهمیت زنگ انشا در مدرسه‌ها گفت: کارشناس‌ها درباره آموزش و پرورش نظرهای مختلفی دارند؛ برخی روی جنبه تربیتی و پرورشی آن تأکید دارند و برخی جنبه آموزش را پررنگ می‌دانند، اما دو هدف آموزش و پرورش که همه درباره آن متفق‌القول هستند، آموزش خواندن و نوشتن است. خواندن و نوشتن مهم‌ترین وظیفه آموزش و پرورش است که ما در این زمینه موفق عمل نکرده‌ایم.

او در ادامه اظهار کرد: خواندن مهم‌تر از نوشتن است که ما در این زمینه هم موفقیتی کسب نکرده‌ایم. در رتبه‌بندی‌های خواندن مانند آزمون پرلز که در جهان برگزار می‌شود، بچه‌های ایرانی رتبه بسیار پایینی دارند و ما همیشه جزو 10 کشور آخریم. خواندن مجموعه‌ای از مهارت‌هاست؛ از روخوانی گرفته تا درک مطلب و خواندن انتقادی. سواد خواندن پایه هر آموزش است و اگر سواد خواندن پایین باشد، در فراگیری همه چیز مشکل ایجاد می‌شود. پژوهش‌های بسیاری تأکید دارند کسانی سواد خواندن بالا دارند که در کودکی و سال‌های اول دبستان کتاب خوانده‌اند، راه اصلاح آموزش و پرورش ما هم از کتاب‌های شعر و داستان می‌گذرد.

سیدآبادی همچنین گفت: اگر کسی می‌خواهد فرزندش در آزمون پزشکی موفق باشذ، باید برای او کتاب داستان بخواند. متأسفانه نگاه خانواده‌های ایرانی به این مقوله به گونه دیگری است و تنها راه موفقیت را خواندن کتاب درسی می‌دانند، در حالی که خواندن کتاب‌های غیردرسی در فراگیری علوم مؤثر است.

او درباره نوشتن هم تاکید کرد: نوشتن امری انتزاعی نیست؛ ما درباره چیزهایی می‌نویسیم که درباره آن‌ها اطلاعات داریم. انشانویسی بدون کتاب‌خوانی هرگز موفق نخواهد بود. آموزش و پرورش وقتی موفق است که وضعیت کتاب‌خوانی موفق باشد.

سیدآبادی همچنین درباره این‌که برخی زنگ انشا را زنگ تفریح می‌دانند گفت: زنگ انشا باید زنگ تفریح باشد، اما نه به معنی بی‌فایده بودن. بلکه به این معنی که بچه‌ها باید از این زنگ لذت ببرند. آموزش باید در همه زمینه‌ها لذت‌بخش باشد. ما به بازی به عنوان امری بی‌فایده نگاه می‌کنیم، اما بسیاری از امور مهم با بازی قابل آموزش است.

انتهای پیام

  • شنبه/ ۸ شهریور ۱۳۹۳ / ۰۸:۴۰
  • دسته‌بندی: ادبیات و کتاب
  • کد خبر: 93060804236
  • خبرنگار :