مدیر آموزش و پژوهش بنیاد بین‌المللی پیشگیری و کنترل دیابت گفت: آنتی‌بیوتیک‌ها برای از بین بردن عفونت در بیماران دیابتی تاثیر چندانی ندارند.
فرهاد رجب‌پور صنعتی در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس سلامت خبرگزاری دانشجویان (ایسنا) - منطقه خراسان، گفت: از آنجا که در بیماران دیابتی، جریان خون از روال طبیعی برخوردار نیست، آنتی بیوتیک‌ها برای از بین بردن عفونت در این بیماران اثر چندانی ندارند. به همین دلیل پزشکان به ناچار به آخرین مرحله کنترل بیماری یعنی قطع عضو بیمار پیش از آنکه منجر به آسیب‌های جدی‌تری شود، روی می‌آورند.
وی افزود: دیابت توانایی بدن را در مقابله با عفونت‌ها کاهش می‌دهد؛ به این معنی که بیماری دیابت در صورتی که مدیریت نشود سیستم ایمنی بدن را تخریب کرده و یکی از عوارض جدی آن مشکلات مربوط به پای دیابتی است.
رجب‌پور عنوان کرد: باید بدانیم اختلال در سیستم ایمنی بدن امکان بهبود زخم‌ها را کاهش می‌دهد و عفونت‌های باکتریایی در پوست، بافت‌ها، ماهیچه‌ها و استخوان‌ها ممکن است منجر به گانگرن یا قانقاریا شود.
وی گفت: میزان بالای قند در خون فرد دیابتی در طولانی مدت اعصاب اندام تحتانی مانند بازوها، دست‌ها، ساق و پا را درگیر می‌کند و مشکلات عصبی فرد دیابتی موجب بی‌حسی در پاها می‌شود.
رجب‌پور با بیان اینکه زخم پای دیابتی می‌تواند باعث ایجاد زخم‌های عفونی شود، گفت: هشدار قابل توجه این است که در بسیاری از موارد زمانی که یک فرد دیابتی هیچ مشکلی در پاهای خود احساس نمی‌کند، دقیقا زمانی است که می‌تواند شروع عارضه پای دیابتی برای وی باشد. بنابراین زمانی که قند خون بالا عارضه‌ای تحت عنوان نوروپاتی یا صدمه به اعصاب را پدید می‌آورد، فرد با مشکلات پای دیابتی مواجه می‌شود.
وی اضافه کرد: این عارضه منجر به از بین رفتن حس پا شده تا جایی که فرد بریدگی‌های کوچک، تنگی کفش یا آسیب‌های دیگر را احساس نکرده و این امر می‌تواند منجر به زخم و تاول در پای وی شود. اگر قند خون بالا بوده و جریان خون کافی در پاها وجود نداشته باشد، فرد دچار بیماری عروق محیطی می‌شود که در این صورت این زخم‌ها به راحتی عفونی شده و به کندی بهبود می‌یابد.
رجب‌پور با اشاره به اینکه بر اساس گزارش فدراسیون جهانی دیابت سالانه بیش از یک میلیون قطع عضو در دنیا رخ می‌دهد، اظهار کرد: در برخی موارد چنین گزارش می‌شود که فرد دیابتی پس از قطع عضو نیز زنده نمی‌ماند و این به دلیل وجود عفونت در خون بیماران است.
مدیر آموزش و پژوهش بنیاد بین‌المللی پیشگیری و کنترل دیابت عنوان کرد: عمل جراحی زمانی صورت می‌گیرد که عفونت در کل خون و بافت‌ها انتشار پیدا کرده که در این حالت باکتری‌ها وارد خون شده و مواد سمی تولید می‌کنند؛ این امر موجب انتشار وسیع التهاب در ارگان‌های بدن و درجه حرارت بدن می‌شود.
وی ادامه داد: همچنین فشارخون و عملکرد ریه‌ها و دیگر ارگان‌های بدن به سرعت تغییر کرده و بر روی کلیه‌ها و ریه‌ها اثرات خطرناکی می‌گذارد که منجر به شوک، اختلال عملکرد اعضای مختلف بدن، ناتوانی دائمی یا مرگ بیمار می‌شود.
انتهای پیام