محققان با استفاده از نانوذرات کربنی مغناطیسی بلوری و تابش لیزر مادون قرمز موفق به ارائه روشی برای رهاسازی دارو شدند که در این روش می‌توان بدون آسیب دیدن بافت‌های مجاور، فرآیند رهاسازی را انجام داد.

به گزارش سرویس فناوری ایسنا، پژوهشگران دانشگاه تگزاس روشی ارائه کردند که در آن می‌توان از فناوری لیزر برای رهاسازی دارو و ژن‌های درمان به درون سلول استفاده کرد، به‌ طوری که بافت‌های اطراف آسیب نمی‌بینند. از این روش می‌توان برای درمان بیماران سرطانی و کسانی که از مشکلات ژنتیکی و عصبی رنج می‌برند، استفاده کرد.

این گروه تحقیقاتی از بلورهای نانوذرات کربن مغناطیسی و پرتوهای لیزر مادون قرمز برای این کار استفاده کردند، این روش به رهاسازی گرما نوری شهرت یافته است.

این روش جدید دنباله تحقیقات پیشین این گروه است که در آن از لیزر 50 تا 100 میلی‌واتی استفاده شده بود. در پژوهش‌های قبلی این گروه نیز همین نانوذرات با لیزر گرم شده و در نهایت موجب از بین رفتن سلول سرطانی شدند. در این پژوهش جدید محققان از روش رهاسازی گرمانوری و همچنین از رنگ‌های ویژه‌ای نیز استفاده کردند. این رنگ‌ها به همراه مولکول‌های DNA به سلول‌های سرطان پروستات انسان تزریق شد.

علی کویمن از محققان این پروژه می‌گوید: در این پژوهش، دکتر موهانتی از یک توان بسیار پایین، 20 تا30 میلی وات و همچنین لیزر مادون قرمز به همراه نانوذرات استفاده کرد. او با این کار توانست از غشای سلول عبور کند، بدون این که به سلول‌های مجاور آسیب بزند. با این روش می‌توان دیواره سلول را کشید و ماده مورد نظر را از میان آن به درون سلول عبور داد. این کشش ایجاد شده روی غشاء موجب می‌شود تا جریان سیال بتواند با سرعت از میان آن عبور کند و هر آنچه را که نیاز باشد، بتواند به همراه این جریان سیالی به درون سلول وارد کند.

علی کویمن با استفاده از دشارژ پلاسمای الکتریکی درون محلول تولوئن موفق شد نانوذرات کربنی مغناطیسی بلوری ایجاد کند. یکی از مزیت‌های این روش آن است که می‌توان به‌ صورت انتخابی برهم‌کنش لیزر با بافت هدف را تقویت کرد. از آنجایی که در این روش از نانوذرات مغناطیسی استفاده شده، می‌توان با کمک یک میدان مغناطیسی، بیرون آن را دستکاری کرد، بنابراین با غلظت‌های بسیار کم از نانوذرات نیز می‌توان استفاده کرد.

حمایت مالی این پروژه توسط بنیاد ملی علم آمریکا انجام شده‌ است.

انتهای پیام