سقوط یک فروند هواپیمای مسافری ایران 140، در اطراف فرودگاه مهرآباد تهران، گرچه خبر تلخی بود اما متاسفانه برخی رسانهها بدون درنظر گرفتن رویههای اخلاقی، باز هم ساعت انتشار عکس و خبر خود را به منظور القای پیشقدم بودن در انتشار رویداد، عقب کشیدند.
به گزارش خبرنگار بخش رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این اقدام در حالی صبح امروز - یکشنبه - توسط یکی از خبرگزاریها انجام شد که ساعت درجشده بر روی گزارش تصویری آن، 7 دقیقه پس از برخاستن هواپیما و حدود 20 دقیقه قبل از سقوط آن بود (در این 20 دقیقه خلبان بر فراز آسمان تهران بوده و سعی داشته هواپیما را بنشاند)! نکته ظریفی که از چشم منتشرکننده گزارش پنهان ماند؛ گرچه این خبرگزاری بلافاصله پس از پی بردن به این گاف، گزارش یادشده را از روی خروجی خود برداشت.
در این میان این پرسش همیشگی دربارهی اقدام غیراخلاقی و غیرحرفهای که متاسفانه چند سالی است در برخی رسانههای دیجیتال باب شده، مطرح است که چرا اعتبار رسانهها تا این حد باید به بازی گرفته شود و پاسخگویی درباره خدشهدارشدن وجهه رسانهها برعهده کیست؟
آیا «پایبند بودن به معیارهای حرفهای و جلب اعتماد مداوم مخاطب» ارزش آن را ندارد که از برخی اقدامات متقلبانه که تنها منافع آنی را دربرمیگیرد و در شأن رسانه نیست و البته در اکثر مواقع لو میرود و از چشم تیزبین مخاطب آگاه دور نمیماند، دوری بجوییم؟
انتهای پیام