پس از گذشت دو هفته از آغاز جنگ "صخره سخت" رژیم صهیونیستی در نوار غزه، این رژیم در چشم جهان و نزدیکترین همپیمانانش به زشتترین چهره تبدیل شده است که بویژه پس از آنکه تلاش کرد تا به دستاوردی به ضرر مردم فلسطین و با ریختن خون آنها دست یابد و به رغم بالیدن ارتش رژیم صهیونیستی به دستاوردهای میدانی، اما حقیقت نشان میدهد که جنگ زمینی در نوار غزه اسرائیل را مجبور کرده تا بهای سنگینی را با دادن جان نظامیانش بپردازد. ارتش اسرائیل مجبور میشود تا هر روز مرگ تعدادی از سربازانش را اعلام کند؛ مسالهای که موجب تشدید تنشها در داخل اسرائیل و ناکام ماندن طرحهای دولت رژیم صهیونیستی برای اعلام پیروزی و تحمیل شروط خود میشود.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روزنامه السفیر لبنان در گزارشی با عنوان "غزه تاریخ را با خون شهیدانش مینویسد" نوشت که کاملا آشکار است آبشار خون فلسطینیها که از شدت آتش حملات رژیم صهیونیستی به نوار غزه سرچشمه گرفته تنها در منطقه "شجاعیه" به راه نیفتاده بلکه در مناطق دیگر نوار غزه در "مغازی"، "بریج"، "خان یونس"، "رفح" و "بیت لاهیا" هم به راه افتاده است و اسرائیل هنوز سیر نشده است. خسارتها و آسیبهایی که تقریبا در هر متر از نوار غزه در جریان عملیات زمینیاش به اسرائیل وارد میشود موجب آن شده که دشمن توازن خود را از دست بدهد و از مرز انسانیت و اخلاقی که مدعی آن است، عبور کند. برای روشن کردن میزان ناامیدی و بیچارگی اسرائیل در برخورد با نوار غزه و مقاومت کافی است به هدف قرار دادن خانهها و اماکن مسکونی و ویران کردن آنها بر سر ساکنان به صورتی روشمند و بدون هشدار قبلی اشاره کرد.
در دومین روز جنگ بیش از 100 فلسطینی شهید شدند که بیشتر آنها کودکانی بودند که در حملات هوایی و خمپارهای اسرائیل به نوار غزه کشته شدند.
کاملا روشن است که ادعای اسرائیل در خصوص کشف تونلها و ویران کردن آنها ما را به این واقعیت میرساند که مقاومت تقریبا در هر روز از جنگ با شکست مرزهای دفاعی اسرائیل و اجرای عملیات متعدد دستاورد موفقیت آمیزی را رقم میزند. این عملیات نه تنها موجب ایجاد وحشت و هراس در میان شهرکنشینها شده بلکه موجب ایجاد ترس و وحشت در ارتش اسرائیل نیز شده است.
به رغم اتخاذ تمامی اقدامات محتاطانه و در پیش گرفتن سیاست زمین سوخته از سوی اسرائیل برای ممانعت از هرگونه حمله مقاومت اما گردانهای عزالدین قسام و گردانهای قدس توانستهاند نظریه همبستگی اسرائیل را در هم بشکنند.
در این زمینه کافی است اشاره کنیم به این مساله که حملات شدید اسرائیل مانع از عملیات گروههای مقاومت نشده است به طوری که بر اساس اعتراف خود اسرائیلیها تاکنون 28 نظامی و سرباز اسرائیلی که بیشتر آنها جزو رهبران و نخبههای اسرائیل بودهاند، کشته و دست کم 150 تن دیگر زخمی شدهاند. اسرائیل روز گذشته مرگ هفت نظامی خود و زخمی شدن 30 تن دیگر را اعلام کرد.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، موشه یعالون، وزیر جنگ این رژیم و بنی گانتس، رئیس ستاد ارتش رژیم صهیونیستی مجبور شدند تا برای بالا بردن روحیه سربازان خود به دیدن آنها در پایگاههایشان در نوار غزه بروند و نتانیاهو در مقابل این سربازان تاکید کرد که ارتش براساس نقشه در منطقه پیشروی کرده و این عملیات تا زمان بازگشت امنیت به مناطق اسرائیل ادامه و گسترش خواهد یافت. نتانیاهو در اظهارات خود به هدف خالی کردن غزه از موشکها و تونلها اشارهای نکرد و مدعی شده است، دستاوردهای جنگی کاملا آشکار است و ما در عملیات خود به نتایجی دور از انتظارمان دست یافتهایم.
مقاومت فلسطین در برخورد میدانی و رسانهای خود همواره اعتبار و تایید زیادی به دست آورده تا جایی که گزارشات مقاومت از هدف قرار دادن نیروها و تجهیزات دشمن درست و صحیح بوده است. در هر صورت عملکرد مقاومت و موفقیتهای آن اسرائیل را از نظر سیاسی و روحیه دستپاچه کرده و بر اراده مقاومت و پایداری مردم فلسطین افزوده است.
کاملا آشکار است که حملات نیروهای مقاومت به سربازان اسرائیلی که خود اسرائیل نیز به آن اعتراف کرده، نشان میدهد که مقاومت حتی پس از گذشت دو هفته از آغاز جنگ، عقب نشینی نکرده بلکه بر نیرو و توان خود افزوده است و موشکهای مقاومت از نوار غزه به سمت تلآویو شلیک میشوند طوری که موجب نگرانی اسرائیلیها و هراسشان از آینده خود شده است.
گزارشات اسرائیلی درباره تعداد کشتهها و زخمی شدگان در ارتش اسرائیل بدترین آمار را نشان میدهد و ارتش اسرائیل تاکنون حداقل نتوانسته به اهداف خود برسد. مبارزان مقاومت به صورت سازمان دهی شده عمل میکنند و براساس نظریه جنگ غافلگیرانه به دشمن حمله میکنند و کنترل کامل میدان جنگ را در دست دارند.
گزارشات از شکستهای زیاد نیروهای اسرائیلی حکایت دارد این شکستها تنها در زمینه اطلاعاتی نیست بلکه شکست در عرصه جنگ در تمامی سطوح اجرایی آن است و کارشناسان معتقدند که پایان جنگ ممکن است درخواستهایی از سوی کمیته تحقیقات را به همراه داشته باشد که کم اهمیتتر از درخواستهایی نخواهد بود که پس از جنگ دوم لبنان ارائه شد. این کارشناسان از شکستهایی از نوع موفقیت مقاومت در هدف قرار دادن و از بین بردن تجهیزات زرهی فرماندهی یگان 188 و افتادن سربازان تیپ گولانی در کمین مقاومت در منطقه شجاعیه صحبت میکنند. علاوه بر این نیروهای اسرائیلی تاکنون شایستگی زیادی از خود نشان ندادهاند و به رغم تمامی تعریف و تمجیدهایی که از آنها میشود توانایی چندانی را ثابت نکردهاند.
به نظر میرسد اسرائیل در شرایط کنونی که استراتژی مهمی برای خروج از جنگ ندارد و با وجود افزایش فشارهای بینالمللی برای پایان دادن به جنگ نمیداند چه کاری باید انجام دهد. اینجا کافی است به تلاشهای محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین و حماس برای برقراری آتش بس یا پایان دادن خشونتها یا توافق انسانی، اشاره کنیم و اینجا ملاحظه میکنیم که پس از مداخله آمریکا و اسرائیل، مصر اقداماتی اتخاذ و طرحی ارائه کرده است. همچنین نقش آمریکا که بر توقف فوری خشونتها براساس توافقنامه 2012 تاکید میکند، شایان ذکر است.
جان کری، وزیر خارجه آمریکا نیز روز دوشنبه وارد قاهره شد تا برای پایان دادن به خشونتها در نوار غزه بحث و گفتوگو کند. همچنین موضع بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل در خصوص لزوم پایان دادن به خشونتها در نوار غزه و پایان دادن به محاصره غزه نیز جالب توجه است.
به طور کلی اسرائیلیها تلاش میکنند تا آتش حرص و طمع خود را با کشتن تعداد بیشتری از عربها فرو بنشانند و برای همین جنگ را تایید میکنند. بیشتر افراد معتقدند این مساله که اسرائیلیها جنگ را تایید میکنند به معنای ادامه قبول آن نیست بویژه زمانی که منافعش از این جنگها تاثیر میپذیرد. اینجا میتوانیم به این مساله اشاره کنیم که ایهود اولمرت در جنگ دوم لبنان مداخله کرد در حالیکه از تایید زیادی برخوردار بود اما به دلیل همین جنگ هر روز 30 درصد از محبوبیت مردمی خود را از دست میداد و به خاطر همین جنگ سقوط کرد.
محافل مختلف از امکان اعلام آتش بس انسانی طولانی مدت صحبت میکنند تا این آتش بس بتواند در را برای آغاز مذاکرات جهت رسیدن به توافق جدید باز کند. به نظر میرسد که اعلام آتش بس به این صورت مشکل دو طرف را که خواهان اصلاح توافقنامه 2012 به نفع خود هستند، حل میکند.
برای اسرائیل سخت است که پس از پرداختن بهای سنگین و دیدن خسارتهای جانی و مالی توافق آتش بسی را بپذیرد که موجب توانایی بیشتر مقاومت شود، اما مقاومت نیز با ادامه محاصره مخالف است.
انتهای پیام