جعفر والی، بازیگر و کارگردان پیشکسوت تئاتر که در بیمارستان بستری است، امروز (شنبه، 28 تیرماه) میزبان علی نصیریان، دیگر هنرمند هم‌نسل خودش بود.

به گزارش خبرنگار سرویس تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، جعفر والی روی تخت بیمارستان هم شیرین و دوست‌داشتنی و مثل همیشه، مهربان است تا جایی که خواهرش مدام حرص می‌خورد، چون والی دوست دارد، با همه‌ی ملاقات‌کنند‌گانش دست بدهد و روبوسی کند. در حالی که بالای تخت او، در تذکر تأکید شده است: «از دست دادن و روبوسی با بیمار خودداری کنید» تذکری که والی مدام آن را نادیده می‌گیرد!

این هنرمند که این روزها در بخش سی‌سی‌یو در بیمارستان ایرانشهر بستری است، امروز میزبان علی نصیریان، دیگر هنرمند پیشکسوت تئاتر و سینما بود که با همراهی حسین طاهری، مدیر اداره کل هنرهای نمایشی به دیدن والی آمده بود.

در این دیدار، علی نصیریان خاطرات بامزه‌ای را تعریف کرد که به‌جز والی، سبب شادی دیگر ملاقات‌کنندگان نیز شد.

نصیریان با بیان خاطراتی از یک «حلبی‌ساز» خطاب به والی گفت: حلبی‌سازی در محله‌ی ما، مدام من را نصیحت می‌کرد و می‌گفت، وقتی بازی می‌کنی، این همه حرص و جوش نخور! آخرش سکته می‌کنی!» و حالا من هم به تو می‌گویم «والی جان! این همه حرص نخور! کمی آرام باش!»

والی که چندی پیش از اجرای نمایش «آی باکلاه، آی بی‌کلاه» خبر داده بود، همچنان ذهنش درگیر این نمایش است.

او در پاسخ به ملاقات‌کنندگانش که درباره‌ی اجرای این نمایش می‌پرسیدند، گفت: «هنوز درباره‌ی بازیگرانش به نتیجه‌ی قطعی نرسیده‌ام. مهم نیست با چه بازیگرانی کار کنم، مهم این است که آن‌ها انتخاب‌های درستی باشند. دلم می‌خواست با انتظامی و نصیریان کار می‌کردم، اما نمی‌شود.»

در ادامه‌ی صحبت‌ او، نصیریان هم توضیح داد: «ایشان من را برای بازی در این نمایش دعوت کرده، اما من دیگر حوصله‌ی بازی کردن در تئاتر را ندارم. همین چند روز پیش برای اجرای نمایش «تانگوی تخم‌مرغ داغ» به دادگاه رفتم. درست است با من برخوردی نشد، اما همین که مجبور شدم آخر عمری دادگاه بروم خیلی بد بود. دیگر از من گذشته که پایم دوباره به دادگاه باز شود و یک نفر بگوید، فلان کلمه را نگو به جایش فلان کلمه را بگو!»

دل‌مان می‌خواست این دیدار دوستانه را به روایت تصویر هم می‌داشتیم، اما از آنجا که والی در بخش مراقبت‌های ویژه بستری است، انجام این کار امکان‌پذیر نبود.

حسین طاهری، مدیر اداره کل هنرهای نمایشی، آناهیتا غنی‌زاده، کارگردان تئاتر و برخی اعضای خانواده‌ی جعفر والی، از دیگر ملاقات‌کنندگان امروز او بودند.

امروز در اطراف تخت جعفر والی حسابی شلوغ بود، به‌گونه‌ای که کارکنان بیمارستان ناچار شدند، به ملاقات‌کنندگان تذکر بدهند که دور بیمار را خلوت کنند.

والی با حضور ملاقات‌کنندگانش، لحظاتی را با شادی و لبخند سپری کرد و کارکنان بخش سی‌سی‌یوی بیمارستان ایرانشهر نیز که در یک ظهر تعطیل و غم‌انگیز تابستان مشغول کار خود بودند، از دیدن علی نصیریان خوشحال شدند.

جعفر والی، بازیگر و کارگردان پیشکسوت تئاتر، هفته‌ی پیش به‌دلیل خونریزی شدید معده در بیمارستان بستری شده و همچنان در بخش مراقبت‌های ویژه تحت نظر است. حال او نسبت به روزهای اول بسیار بهتر است، اما مشخص نیست چه زمانی از بیمارستان مرخص می‌شود.

والی در سال‌های پیش از انقلاب، بسیاری از نمایش‌نامه‌های غلامحسین ساعدی را اجرا کرده بود که از آن جمله می‌توان به نمایش‌های «آی با کلاه آی بی‌کلاه»، «چوب به دست‌های ورزیل»، «گاو» و ... اشاره کرد.

او در سینما و تلویزیون نیز سابقه‌ی همکاری با هنرمندانی را مانند داریوش مهرجویی، علی حاتمی، امیر نادری، مازیار میری، مسعود کیمیایی، مازیار پرتو و ... دارد.

والی در چند سال گذشته نیز با بازی در نمایش‌های «اتاق شماره شش» نوشته‌ی خسرو حکیم‌رابط براساس متن چخوف و «ویتسک یک داستان ناتمام» نوشته‌ی بوشنر، هر دو به کارگردانی ناصر حسینی‌مهر روی صحنه رفت.

انتهای پیام