یک عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان این مطلب که موانع و مشکلات زیادی در حوزه پژوهش اساتید دانشگاهها وجود دارد، گفت: انگیزه لازم تحقیق در بین استادان و در مراکز تحقیقاتی وجود ندارد و بیشتر اساتید برای ارتقاء خود در دانشگاه صرفا پژوهش‌هایی انجام می‌دهند که غیرکاربردی بوده و منجر به تولید علم نمی‌شود.
دکتر محمد جعفر محمودی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا منطقه دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اینکه مهمترین رکن توسعه در ابعاد فردی، سازمانی و اجتماعی، آموزش است افزود: آموزش همواره وسیله‌ای مطمئن برای بهبود کیفیت عملکرد و حل مشکلات یک سازمان و کشور است و فقدان آن یکی از مسائل اساسی و حاد هر سازمان است.
وی اظهار کرد: متاسفانه در کشورهای جهان سوم، نظارت دقیق بر بحث‌های آموزشی صورت نمی‌گیرد و اساتید در نوع آموزش خود سلیقه‌یی عمل می‌کنند. این در حالی است که در کشورهای صنعتی همه چیز تعریف شده است و برای اساتید در نوع ارائه آموزش و پژوهش تشویق و تنبیه‌هایی در نظر گرفته می‌شود.
این استاد تمام گروه قلب دانشگاه علوم پزشکی تهران در ادامه به ضعف پژوهش در دانشگاههای کشور اشاره کرد و گفت: عدم توجه به پژوهش در برنامه‌ریزی آموزشی مربوط به تمامی مقاطع تحصیلی، نبود امکانات و تجهیزات لازم برای امر تحقیق، رواج بی‌انگیزگی و فرهنگ بی‌اعتقادی به پژوهش و در نهایت کمبود بودجه از مهمترین مشکلات پژوهش در کشور است.
وی با بیان این مطلب که در حال حاضر بیشتر پژوهش‌ها در کشور علمی و کاربردی نیست افزود: موضوع تحقیق‌های انجام شده در راستای نیازهای کشور گزینش نمی‌شوند و در نتیجه ارزش کاربردی قابل انتظار را ندارند.
محمودی در پایان از اجرای قانون طرح تمام وقت جغرافیایی اعضای هیات علمی دانشگاهها انتقاد کرد و افزود: متاسفانه اجرای این طرح در دانشگاهها، برخی پزشکان را با محدودیت مواجه می‌کند. در واقع حقوق پایه برخی پزشکان مانند متخصصان عفونی از میزان تعیین شده و قانونی خود نیز کمتر است، به همین منظور پزشکان برای تامین معاش خود مجبور هستند زمان بیشتری را در خارج از دانشگاه به طبابت بپردازند.
انتهای پیام