وزیر امور خارجه کشورمان گفت: در سه هفته آینده شاهد فرصتی منحصر بفرد و تاریخ‌ساز خواهیم بود.
به گزارش خبرگزاری دانشحویان ایران(ایسنا) به نقل از واحد مرکزی خبر محمدجواد ظریف در مستندی که بمناسبت آغاز دور جدید و پایانی مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه پنج به اضافه یک تهیه شده است، اظهار کرد: سه هفته آینده فرصتی منحصر بفرد و مغتنم برای دستیابی به توافقی فراگیر بر سر برنامه انرژی اتمی ایران و پایان دادن به بحران بی نتیجه و غیر ضروری است که ما را از تعامل و رسیدگی بیشتر به چالش های مشترک از جمله رویداد های هولناک هفته های اخیر در عراق دور کرده است.
ما می توانستیم مساله هسته‌ای را در سال دو هزار و پنج حل کنیم. اما طرف‌های این مساله در آن زمان به سخنان من که تاکید داشتم «ایرانی‌ها به فشار حساس هستند » باور نداشتند. دولت بوش با درخواست تعلیق و پایان دادن همه فعالیت‌های غنی‌سازی ، دستیابی به توافق را غیرممکن ساخت. سپس آن‌ها بمدت هشت سال روی به تحریم و فشار آوردند. تحریم‌ها « فلج کننده » و حتی بمعنای عام « کشنده » بود. بیماران سرطانی ایران بعلت تهدید شدن بانک‌های بین‌المللی در سراسر جهان از سوی وزارت خزانه‌داری آمریکا و عدم انتقال معاملات مالی ، قادر به تهیه و خرید داروهای مبارزه با سرطان با هزینه شخصی نبودند.
اما تحریم‌ها؛ برنامه هسته‌ای ایران را زمین گیر (فلج) نکرد. قتل دانشمندان هسته‌ای ، خرابکاری درتاسیسات هسته‌ای ما که می‌تواند خطرات و فجایع زیست محیطی بسیار جبران ناپذیری در پی داشته باشد و یا تهدیدهای مکرر نظامی نیز مانعی برای توقف فعالیت هسته‌ای ایران نشد. در حقیقت این اقدامات هیچ دستاوردی برای آن‌ها نداشت و نتیجه کاملا برعکس شد.
تاکید و پافشاری بر عدم غنی‌سازی؛ نتیجه‌ای جز صد درصد شدن شمار سانتریفیوژهای ما یعنی افزایش آن‌ها از کمتر از دویست دستگاه به تقریبا بیست هزار دستگاه نداشت. اجتناب و خودداری از فروش سوخت برای راکتور هسته‌ای تحقیقاتی ما که ساخت آمریکا است ، ما را وادار کرد خودمان سوخت را با افزایش میزان غنی‌سازی از سه و نیم درصد به بیست درصد، تهیه و تولید کنیم.
محروم کردن بیماران سرطانی ما از رادیو ایزوتوپ های پزشکی ما را مجبور کرد راکتور آب سنگین را که درآن زمان در حد یک ایده بود به یک نیروگاه تمام عیار که بتواند خیلی زود بازدهی داشته باشد، تبدیل کنیم و تهدیدها در خصوص بمباران و نابودی تاسیسات هسته‌ای ما، چاره‌ای جز ساخت تاسیسات هسته‌ای فردو که توسط رشته کوه‌ها محافظت می‌شود، پیش روی ما نگذاشت.
دولت‌های غربی فریاد برآوردند و از یاد بردند که خود باعث ایجاد چنین وضعی شده اند. همزمان با این‌که به تاریخ بیستم ماه ژوئیه نزدیک می‌شویم احساس من این است که بار دیگر هشدار دهم که دنبال کردن بازی مرغ ( مرغ یک پا دارد) با هدف از دست دادن توافق دقیقه آخری ، دستاورد و نتیجه ای بهتر از نتایجی که در سال دو هزار و پنج بدست آمد، در پی نخواهد داشت.
به آن‌هایی که همچنان بر این باورند«تحریم‌ها» ، ایران را به پای میز مذاکره کشانده است، فقط می توانم بگویم:(راهکار) فشار را نه در هشت سال پیش که درحقیقت در سی و پنج سال پیش ، آزموده‌اید. فشار باعث نشد که مردم ایران چه در گذشته و چه اینک و چه در آینده ، تسلیم شوند. ما هنوز برای خروج از تنش زمان داریم. احترام متقابل را بیازماییم. قطعا نتیجه خواهد داد. تلاش می کنیم که به توافق برسیم. نه توافقی خوب و یا بد بلکه توافقی پایدار و با دوام . و هرگونه توافقی؛در نتیجه درک متقابل از یکدیگر است و ربطی به موضع طرف‌های مقابل ندارد.
اراده و تمایل ما اتخاذ راهکارها و تدابیر قاطع برای تضمین دادن این‌که برنامه هسته‌ای ما همواره صلح‌آمیز خواهد بود ، می‌باشد. هنوز زمان داریم که به این توهم که ایران در صدد تولید بمب اتمی است، پایان دهیم. ما با تاریخچه بیش از دویست و پنجاه سال عدم تجاوزگری به مذاکرات باز می گردیم تا با دلیل و مدرک حقانیت خود را ثابت کنیم. دولت من همچنان بر پایان دادن به این بحران غیر ضروری تا بیستم ماه ژوئیه ،پایبند است. امیدوارم همتایان من نیز چنین تعهدی داشته باشند. نام من جواد ظریف است و این پیام ایران است.
انتهای پیام