در گفت‌وگو با ایسنا

لیلاز: خطوط کلی یک مصالحه شرافتمندانه بین ایران و 1+5 اتفاق افتاده است

یک عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران گفت: خطوط کلی یک مصالحه شرافتمندانه بین ایران و 1+5 تا جایی که از شواهد متوجه می‌شوم صورت گرفته است و به نظر من برنده اصلی ایران بوده است، چون اجماع بین‌المللی را بدون تحریم‌ها شکستیم.

یک عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران گفت: خطوط کلی یک مصالحه شرافتمندانه بین ایران و 1+5 تا جایی که از شواهد متوجه می‌شوم صورت گرفته است و به نظر من برنده اصلی ایران بوده است، چون اجماع بین‌المللی را بدون تحریم‌ها شکستیم.

سعید لیلاز در گفت‌وگو با خبرنگار انرژی هسته‌ای خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره اظهارنظر اخیر وزیر خارجه کشورمان مبنی بر این که 1+5 مثل سال 2005 فرصت را از دست ندهد، گفته محمد جواد ظریف را صحیح دانست و گفت: تا قبل از انتخاب حسن روحانی به عنوان رییس‌جمهور زمان به سود غرب و زیان ایران بود. هم‌چنین معتقدم آقای ظریف تحول در مواضع و موقعیت‌هایی که در ایران پدید آمده است را بازتاب می‌دهند.

او با اشاره به اظهارات رهبری مبنی بر این که «چیزی به اسم جامعه جهانی وجود ندارد» گفت: جامعه جهانی یک دروغ بزرگ است. در هیچ حوزه‌ای کشورهای بزرگ با یکدیگر هم عقیده نیستند.

لیلاز با انتقاد از مدیریت دولت احمدی‌نژاد در مسائل مختلف از جمله مسائل سیاست خارجی گفت: متاسفانه تنها جایی که جامعه جهانی موضوعیت یافت در دولت قبل بود آن‌ هم با اتخاذ برخی مواضع تندروانه در عرصه سیاست خارجی.

این کارشناس مسائل اقتصادی و بین‌الملل با بیان این که پیش‌بینی یک مصالحه میان ایران و غرب را در اردیبهشت سال گذشته براساس شواهد و قرائن داشتم افزود: هرگونه مصالحه و مذاکره‌ای نه تنها در بحث هسته‌ای حتی در موضوعی مثل ازدواج، خرید خودرو یا یک کیلو پرتغال برمبنای محدودیت متقابل و ضربت متقابل پدید می‌آید. این اتفاق از اوایل سال 92 در ایران افتاد، یعنی ایران با مشکلات اقتصادی روبه‌رو شد که البته این مشکلات کم‌ترین ارتباط را با تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا داشت و دیگر این که غرب متوجه شد گزینه نظامی برخلاف ادعاهایی که می‌کنند روی میز نیست و هرگز هم نخواهد بود.

وی ادامه داد: غرب دریافت که هرگز نمی‌تواند ایران را از برنامه هسته‌ای‌اش در صورت انزوای بیش‌تر باز دارد و بر مبنای همین محدودیت‌ها غرب و ایران پای میز مذاکره آمدند و به یک مصالحه موقت رسیدند.

لیلاز تاکید کرد: از آن‌جایی که روش اعمال مدیریت اقتصادی در دولت جدید تغییر پیدا کرده است، زمان به سود ایران است و به سمت احیا و بازسازی سیاسی، اجتماعی، اقتصادی حرکت‌هایی را می‌بینم. به لحاظ اقتصادی سرعت سقوط آزاد اقتصاد ایران متوقف شده است و از سه ماه آخر 1392 اقتصاد ایران وارد رشد شد و نرخ تورم به زیر 17 درصد رسیده است و فاز دوم هدفمندی با موفقیت و با تبعات اجتماعی صفر اجرا شد. دولت دارای عقبه اجتماعی نیرومندی است و همه ارکان نظام و مردم بر سر دولت موجود اتفاق نظر دارند.

او با اشاره به انتقادها از دولت تصریح کرد: من مخالف خاموش شدن این انتقادها و صداها هستم و معتقدم تا وقتی انتقاد جدی از دولت‌ها صورت نگیرد، دولت‌ها به خوبی کار نمی‌کنند و آقای روحانی هم پسر پیغمبر نیستند که اشتباه نکنند. فقط در سایه دموکراسی و انتقاد البته منصفانه می‌توان جلو رفت و دیگر این که ما آقای روحانی را دوست داریم اما دموکراسی را بیش‌تر.

وی با بیان این که شرایط در ایران در حوزه‌های مختلف به سرعت در حال بهبود است و موفق شدیم آن چه به دروغ، به جامعه جهانی تعریف می‌شد را بشکنیم، افزود: هرگز، هرگز، هرگز اجماع جامعه جهانی دیگری در مورد ایران تکرار نخواهد شد. کشورها و دولت‌ها تا زمانی که خودشان نخواهند، نمی‌تواند اجماع جهانی علیه‌شان صورت گیرد.

این کارشناس مسائل اقتصادی و بین‌الملل در پاسخ به این پرسش که اگر در زمانی که دو طرف آن را بهترین زمان رسیدن به توافق جامع می‌دانند به توافق نرسیم چه اتفاقی می‌افتد؟ اظهار کرد: حتما سرعت احیای اقتصاد و مسائل دیگر کند می‌شود اما هرگز به عقب برنمی‌گردد و متوقف نخواهد شد.

لیلاز با تاکید بر این که تحریم‌ها بر اقتصاد ایران اثر نمی‌گذارد، گفت: 19 سال پیش در مقاله‌ای نوشتم که تحریم‌ها بر اقتصاد ایران اثر نمی‌کند به شرط این که سوءمدیریت اقتصادی نداشته باشیم. هیچ تحریمی در تاریخ کشورها نتوانسته کشوری را به زانو در بیاورد؛ چرا ایران باید اولین کشور باشد؟ تحریم‌ها حتی در عراق کار نکرد چرا باید در ایران کار کند؟ این امر اتفاق نمی‌افتد مگر این که خودمان بخواهیم.

او ادامه داد: دولت ایران را به برهم زدن مذاکرات تشویق نمی‌کنم، در عین حال که معتقدم دیگر هیچ دلیل و اضطراری برای دادن امتیاز غیرشرافتمندانه به غرب وجود ندارد و خوشحالم که آقای ظریف و تیم هسته‌ای این را می‌داند و رعایت می‌کند.

لیلاز درباره اقدام هر یک از دو طرف در صورت به نتیجه نرسیدن مذاکرات گفت: در صورت به نتیجه نرسیدن مذاکرات اجماع جهانی علیه ایران و تحریم‌ها شکل نمی‌گیرد ضمن این که قرار هم نیست ما در برابر دنیا گردن کلفتی کنیم. اگر مذاکرات به این سو رود مشت آهنین ایران در دستکش مخملی خواهد بود.

این عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران تاکید کرد: چنان چه وقفه‌ای در مذاکرات ایجاد شود وضعیت در بحث هسته‌ای ثابت خواهد ماند و قادر خواهیم بود وضعیت اقتصادی را بهبود بخشیم و آمریکایی‌ها این را به خوبی می‌دانند و اگر نمی‌دانند باید به آن‌ها گفت.

وی تاکید کرد: محدودیت ما در حال کاهش و محدودیت غرب به تدریج در حال افزایش است. از این رو طرفدار یک مصالحه هستم، چون هیچ قراردادی نمی‌تواند قدرت واقعی موازنه را در 5 سال آینده پیش‌بینی کند. اگر با آمریکا به توافق برسیم و آن‌ها قوی‌تر شوند و ما ضعیف، آمریکا قرارداد را اجرا نمی‌کند و اگر ما قوی شویم و آمریکا ضعیف، ایران قرارداد را اجرا نمی‌کند.

لیلاز با بیان این که اساس نظام بین‌الملل بر مبنای قدرت است، اظهار کرد: قدرت یعنی قدرت اقتصادی و اگر اقتصاد را با سوءمدیریت اداره کنیم و مردم را نیمه گرسنه و یک طبقه جدید دزد پدید آوریم، نمی‌توانیم در مقابل تحریم‌ها مقابله و به توسعه صنعت هسته‌ای ادامه دهیم.

او گفت: نباید تصور کنیم که اقتصاد مقاومتی فقط برای وقتی است که در مقابل تحریم قرار گرفته و یا فقیر شده‌ایم و به محض این که دوباره پول نفت زیاد شد، سیاست دیگری اتخاذ کنیم.

این کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: قبول ندارم توانایی دفاعی ایران موضوع مذاکره هسته‌ای قرار گیرد و یا موضوع حقوق بشر در مذاکرات وارد شود. دولت نباید بر سر مسائل غیرهسته‌ای وارد بحث با غرب شود.

لیلاز با اشاره به اهمیت حق غنی‌سازی و انجام آن تاکید کرد: از نظر من غنی‌سازی تاثیر و ویژگی ژئوپولتیک است و از این نظر برای ایران قابل توجیه است. معتقدم رویکرد دولت روحانی در این باره دقیق و خوب است و در این مسائل کوتاه نمی‌آید و اگر لازم باشد شش ماه دیگر هم می‌تواند مذاکره تمدید شود.

این کارشناس مسائل اقتصادی و بین‌الملل درباره زیاده‌خواهی غرب به گفته مقامات کشورمان در مذاکرات اخیر با 1+5 تصریح کرد: از بدیهیات است که دو طرف خواسته‌های حداکثری دارند و سعی دارند در مذاکرات به حداکثر آن دست یابند. خطوط کلی یک مصالحه شرافتمندانه تا جایی که از شواهد متوجه می‌شوم صورت گرفته است و به نظر من برنده اصلی ایران بوده است، چون اجماع بین‌المللی را با تحریم‌ها یا بدون تحریم‌ها شکستیم.

انتهای پیام

  • یکشنبه/ ۴ خرداد ۱۳۹۳ / ۱۴:۲۹
  • دسته‌بندی: انرژی هسته‎‌ای
  • کد خبر: 93030401967
  • خبرنگار : 71049