عباس کیارستمی تندیس شیشهای "تصویر سال" را به سیفالله صمدیان هنرمند عکاس و مستندساز اهداء کرد.
به گزارش خبرنگار بخش تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در مراسمی که همزمان با هفته روز جهانی تئاتر، شامگاه 14 اردیبهشت ماه در خانه هنرمندان ایران به همت انجمن عکاسان خانه تئاتر برگزار شد،ضمن تقدیر از سیفالله صمدیان و اهدای نشان «خانه تئاتر»، این مراسم بهانهای شد تا تندیس «تصویر سال» اینبار به خود این هنرمند که بانی جشن "تصویر سال" است،اهدا شود.
در این مراسم جمعی از هنرمندان دربارهی سیفالله صمدیان سخن گفتند.
معتمدآریا: نمیتوانم درباره صمدیان جدی صحبت کنم
فاطمه معتمدآریا بازیگر سینما و تئاتر ایران گفت: من جدی نیستم پس نمیتوانم درباره صمدیان جدی صحبت کنم. از اینکه برای چنین آدم بزرگ و استثنایی تاریخ عکاسی ایران و گاهی اوقات جهان در اینجا جمع شدهایم، خوشحالم. او بخواهد کاری را شروع کند تا آن را به انتها نرساند به آن فکر هم نمیکند.
او ادامه داد: راست میگویند که صمدیان آدم بسیار کوشایی است. ما سفری با او به ارومیه و تبریز داشتیم که زبان آن را هم از صمدیان یاد گرفتیم، برحسب اتفاق سفر دورتری هم به برزیل داشتیم، از داخل هواپیما او لپتابش را درآورد و شروع به مونتاژ عکس و فیلم کرد، در حالی که او به این کارها میرسید، من و دیگر همسفرم خانم جوادی غذاخوردیم، خوابیدیم، بیدار شدیم، از اقیانوس گذشتیم، به یک قاره دیگر رسیدیم و صمدیان همچنان در حال انجام کارهایش بود.
معتمدآریا یادآور شد:در تمام طول مسیر که به برزیل برسیم او نه خوابید و نه صحبت کرد، تمام مدت در حال مونتاژ فیلمهایی بود که بعدها آنها را به تمام دنیا فروخت، پولش را نگرفت اما آنها را به تمام جهان عرضه کرد. من و خانم جوادی به این فکر کردیم که چه آدمهای سادهای بودیم، شاید میتوانستیم از این زمان طولانی استفادهای بکنیم.
این هنرمند در حالی که چند بار با زبان ترکی جملاتی درباره صمدیان میگفت،ادامه داد: هنگامی که در خیابانهای برزیل راه میرفتیم، پشت هر ماشینی که کثیف بود با خطاطی بسیار زیبا فاطمه معتمد آریا مینوشت و کاری هم میکرد که من نمیتوانستم دست خط او را بردارم، چون هم هنر خودش را به من نشان میداد و هم من را می چزاند! و نشان میداد که حتی یک لحظه هم نمیتواند، بیکار باشد.
بازیگر «گیلانه» گفت: این قصهها را تعریف کردم تا بگویم حیات و هستی صمدیان با کار و با طنز عجین است. او یک بخشندگی در وجودش دارد که فکر میکنم از پدر بخشندهاش به ارث برده است یعنی دست خودش نیست. اگر به آرشیو او نگاه کنید، میبینید که حداقل 26 سال عکس از همه اعضای سینمای ایران در جشنواره کن دارد.
وی در ادامه با اشاره به نقل قولی از عباس کیارستمی گفت:روزی آقای کیارستمی میگفت، من نمیدانم صمدیان بالاخره چه موقع میخواهد این همه عکس را جمع و جور کند و همچنان عکس میگیرد.
فاطمه معتمدآریا در بخش پایانی سخنانش گفت: صمدیان آنقدر بخشنده است و در وجودش روح انسانی وجود دارد که از هیچ لحظهای نمیگذرد. خدا به دادش رسیده که همسر نازنینی مانند اکرم هاشملو و خانم نازنینتری هم مانندخانم ملک مسئول دفترش دارد.
این سخنان با تشویق حاضران همراه شد.
سیفالله دیوانه است!
در ادامه این مراسم، امرالله فرهادی نیز به روی صحنه آمد و دربارهی صمدیان گفت: اصولا کارهای یک جور از آدمها را در زندگی جدی نمیگیریم، من تعجب میکنم که چرا به سیفالله اهمیت میدهیم زیرا این دسته از آدمها دیوانه هستند و سیفالله یکی از آنهاست چون هیچکسی جز دیوانه نمیتواند کارهایی را انجام دهد که او انجام میدهد.
این هنرمند گرافیست اذعان داشت: سیفالله یک انرژی تمام عیار برای همه ماست. من کوچک هم، گاهی از همین دیوانگیهایی سیفالله را دارم و هنگامی که در حال از پای درآمدن هستم به او فکر میکنم و گاهی هم به او زنگ میزنم. اینجاست که فکر میکنم این دیوانه متاسفانه خودش را تکثیر میکند و من هم به نوعی سلول تکثیر شده او هستم و ارادت خاصی هم به او دارم.
سپس برای حضور سیفالله صمدیان بروی صحنه همهی حاضران در سالن ایستادند و یکپارچه او را تشویق کردند.
صمدیان: مجبورم صحبت کنم
سیفالله صمدیان در سخنانی با اشاره به کلیپهای پخش شده در مراسم گفت: واقعا میخواستم نقش بازی کنم و صحبت نکنم زیرا حرفهایی زده شد که ربطی به من نداشت اما چون این فیلمها ناقص پخش شد، مجبورم کمی درباره آن توضیح دهم. من در رابطه با تئاتر واقعا کاری انجام ندادهام چون هیچ کاری در تئاتر و تسهیل آن درست برعکس سینما نشده است. معمولا کار ما بیتاثیر بوده و هر چه هست از دورهی قدیم بوده است.
وی یادآور شد: در دورهای اگر همت نادر داوودی، حسین پاکدل و مجید شریفخدایی نبود، نمیتوانستیم یکسری از کارها را روشن کنیم. در دورهای امکان این فراهم شد و توانستیم 10 سال تئاتر ایران را جمعآوری کنیم، در مسابقه تصویر سال هم آن را رها نکردیم چون عکاسان تئاتر در حال زیاد شدن هستند.
این هنرمند اذعان داشت: این 30 و 40 تئاتری که بچههای تصویر آن را کار کردند در برابر تعداد کارهای بزرگ تئاتر که بدون تصویر در ایران انجام میگیرد، هیچ است. اگر من در ته دلم در کنار دیوانگیهایی که امرالله فرهادی عزیز گفت، قبول کردهام به این ذلت صحنهای دچار شوم که در سن 60 سالگی بازنشسته شوم برای این بود که تصویر تئاتر از طرف کسانی که همیشه خوشان را مسئول میبینند اما کمتر از خودشان مسئولیت نشان میدهند جدی گرفته شود.
او اظهار امیدواری کرد: از امسال جشنواره عکس تئاتر ایران به انجمن فیلم و عکس تئاتر ایران تبدیل شود و برای هر نمایشی بودجهای در نظر گرفته شود و حداقل از نمایشها تصویربرداری شود. من از تک تک کسانی که هستند و کسانی که نیستند با سربلندی تشکر میکنم.
در ادامه مراسم، لوحی از سوی خانه هنرمندان ایران و توسط فاطمه معتمد آریا به سیفالله صمدیان اهداء شد.
تندیس ویژهای هم ازسوی انجمن عکاسان خانه تئاتر ایران و رئیس این انجمن به این عکاس داده شد.
تندیس شیشهای "تصویر سال" نیز به پاس گرامیداشت زحمات صمدیان از سوی عباس کیارستمی به او هدیه داده شد.
در این مراسم چهرههای دیگری چون نیکی کریمی، هنگامه قاضیانی، حسن فتحی، حبیب رضایی، قطبالدین صادقی،ساعد نیکذات، بابک کریمی، فتانه دادخواه، سیامک زمردیان، امرالله فرهادی، سید احمدمحیط طباطبایی، احمدپور نجاتی، محمد فرنود، غزل شاکری و..... که برای امضا و نوشتن جمله یادگاری تابلو عکس سیف الله صمدیان که از سوی شرکت «برخورد نزدیک از چشم سوم» هدیه داده شد به روی صحنه رفتند.
به سیفالله بگویید که خیلی آقاست
عزت الله انتظامی هم که به این مراسم دعوت شده بود اما که به دلیل بیماری نتوانسته بود شرکت کند در پیامی تلفنی گفته بود به سیف الله بگویید که خیلی آقاست.
در کلیپ ویدئویی که در این مراسم پخش شد، محمد رحمانیان درباره صمدیان اظهار کرد: به نظر من بزرگترین خدمتی که سیفالله صمدیان به هنرهای تجسمی ایران کرده است، ثبت مهمترین وقایع تاریخی،فرهنگی و سیاسی اجتماعی در چند سال گذشته است.
مسعود پاکدل نیز در این کلیپ با اشاره به دیالوگ یک فیلم گفت: آدمهایی در این دنیا وجود دارند که به هزارآدم میارزند، من فکر میکنم صمدیان هم جزو این آدمهاست. کسی که بتواند در این مملکت طی 23 سال یک مجله را منتشر کند و یک جشنواره را 12 سال ادامه دهد، خیلی مرد است.
سیفالله خودش یک وزارتخانه است
حسین پاکدل هم در این ویدئو کلیپ بیان کرد: ما فکر میکنیم هنگامی که راجع به سیف الله صحبت می کنیم، خودمان را به اندازه او میکنیم در حالی که سیفالله خودش یک وزارتخانه است. نمیتوانم منکر تاثیرگذاری او بر هنر معاصر باشم. او زیباییشناسی یک نسل را با انتخاب عکسها و آثاری که بچهها برای مسابقه "تصویر سال" میفرستند عوض کرد و حتی شکل داد و ما همه مدیون او هستیم. انشاالله خدا سیفالله را که برای خودش یک وزارتخانه است را حفظ کند.
بعد از این جمله پاکدل یکی از حاضران از میان جمعیت و با صدای بلند آمین گفت!
علی زارع ، فتانه دادخواه و سیامک زمردی هم در این ویدئو درباره سیفالله صمدیان سخن گفتند.
همچنین در این کلیپ برخی از عکسهای دوران کودکی ، نوجوانی و جوانی صمدیان پخش شد که موجب عکسالعملهای جالبی از حاضران در سالن شد و بسیاری با دیدن این تصاویر ابراز احساسات کردند و در طی پخش آن بارها کف و سوت زدند و فریاد کشیدند.
عبدالله صمدیان- برادر سیفاله صمدیان نیز شعری که 15 سال پیش برای او سروده بود را به همراه یادداشتی خواند.
سپس قسمتهایی از تمرین نمایش «یوسف و زلیخا» که صمدیان آن را فیلمبرداری کرده بود، به نمایش درآمد.
*******
در ابتدای این مراسم، جایزه انجمن عکاسان خانه تئاتر از سوی مسعود پاکدل و هنگامه قاضیانی به برادرش رضا قاضیانی به دلیل راهاندازی وب سایت عکاسان خانه تئاتر ایران و همچنین اهدای جایزه به حسنزاده به نمایندگی از گروه روابط عمومی تئاتر شهر و علیحداد اصل اهداء شد.
دکتر اللهیاری به نمایندگی از شرکت «برخورد نزدیک از چشم سوم»که پشتیبان مالی این برنامه بود و نادر داوودی جایزهای به عماد دولتی بهترین عکاس از نگاه مردم هدیه کردند.
رئیس انجمن عکاسان خانه تئاتر ایران در سخنانی گفت: از آنجا که خوشبختانه در خانه تئاتر پول نیست و هیات مدیره آن با عشق و دل کار میکند، چیزی که در توان ما بوده است برای ارائه خدمت به جامعه تئاتر ایران انجام دادیم.
ابراهیم حسینی ادامه داد: دوستانی که در جشنواره تئاتر فجر یا ستاد برگزاری هستند، میدانند که جشنواره برگزار کردن چه استرسی دارد در شورای سیاستگذاری هم که مدیران عنوان میکنند تئاتر برای همه است و مردم بیایند ببینند، به مرحله اجرا که میرسد همه چیز فراموش می شود!
او با بیان اینکه مسئولان اینجا نیستند که صحبتهایم را بشنوند،گفت: اگر در سطح شهر تهران مکانهایی برای عکاسان و نصب پوستر با یک برنامهریزی درست در نظر گرفته شود تا عکسها برای مردم نمایش داده شود،عکس چنگک خود را میاندازد و کارش را انجام میدهد.
سپس حامد حبیبپور قطعهای از موسیقی را روی صحنه نواخت که آماده شدن او بروی صحنه دقایقی زمان برد و با دست و سوت زدن حاضران مواجه شد و علیرضا غفاری مجری مراسم از این کار با نام نمایش موسیقی یاد کرد و گفت: امیدوارم آقای کیارستمی یا خانم کریمی از این نوازنده در کارهایشان استفاده کنند، خدا را چه دیدی.
این مراسم با استقبال و ازدحام علاقهمندان مقابل تالار «شهناز» خانه هنرمندان ایران صف کشیدند و حتی برای ورود به این سالن درگیری لفظی بین کارمندان حراست خانه هنرمندان و حاضران در راهرو بوجود آمد که در نهایت میزبانان این مراسم به دلیل ازدیاد جمعیت مجبور شدند، درهای سالن شهناز را باز کنند تا همه علاقهمندان وارد سالن شوند.
مراسم نکوداشت صمدیان به مهمانی خودمانی هنرمندان و روبوسی یکدیگر روی صحنه و همچنین منجر به ثبت عکس یادگاری و دسته جمعی آنان شد.
به گزارش ایسنا،در انتهای مراسم بستههایی که در آن حاوی کتابچه آثار نمایشگاه اعضای انجمن عکاسان خانه تئاتر به مناسبت هفته بزرگداشت روز جهانی تئاتر و کاتالوگ جامع آثار هنری بود توزیع شد، نکته جالب توجه این کار وجود کارت دعوت همین برنامه در این بسته بود که در انتهای مراسم به حاضران داده شد در حالی که در ابتدای مراسم به دلیل نداشتن همین کارت دعوت، مانع ورود حتی خبرنگاران به سالن شهناز شدند!
انتهای پیام