این روزها موضوع خداحافظی مهدی رحمتی از تیم ملی و جریان نامه‌ای که او امضایش نکرد، دوباره سوژه روز فوتبال ایران شده، آن هم درست در فاصله حدود 40 روز تا جام جهانی که باید همه فکر و ذکر فوتبال ایران موفقیت تیم ملی در جام جهانی باشد.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بهمن ماه 1391 بود که مهدی رحمتی، دروازه‌بان شماره یک آن روزهای تیم ملی فوتبال اعلام کرد که می‌خواهد "موقتا" از تیم ملی کناره‌گیری کند. این حرف او راهی را فرارویش قرار داد که با افتادن در آن به قدری از تیم ملی دور شد که حالا کمتر کسی امیدوار است او را در جام جهانی 2014 برزیل با پیراهن تیم ملی ببیند.
تقریبا یک سال پیش بود که کارلوس کی‌روش برای بازگشت رحمتی به تیم ملی شرطی گذاشت. 30 اردیبهشت 92 ، سرمربی تیم ملی از رحمتی و عقیلی خواست که پای نامه‌ای را امضا کنند که در متنش از مردم، بازیکنان و کادر فنی تیم ملی عذرخواهی شده باشد.
در آغاز این نامه آمده بود: "اینجانب سید مهدی رحمتی بدین وسیله اعلام می‌دارم که در تاریخ 1391/11/17 بدون هیچ دلیلی که توجیه کننده تصمیم من باشد، بازنشستگی موقت خود را از تیم ملی فوتبال اعلام کردم."
در ادامه این نامه از قول رحمتی از شخص کی‌روش عذرخواهی شده بود و در پایان این طور نوشته بود: "بنابر این بیانیه رسمی آرزو دارم که این موضوع یک بار برای همیشه به اتمام برسد. مخصوصا در این زمان خاصی که ایمان دارم می‌بایست متحد و همدل کنار هم باشیم تا به هدف مشترکمان که صعود به جام جهانی 2014 برزیل است برسیم."
مهدی رحمتی در آن مقطع و در حالی که تیم ملی باید سه بازی حیاتی را در مرحله انتخابی جام جهانی برزیل انجام می‌داد، این نامه را امضا نکرد و حالا پس از گذشت یک سال مدعی شده که می‌خواسته آن را امضا کند، ولی علی کفاشیان، رییس فدراسیون فوتبال از طرف او به کی‌روش گفته که هیچ امضایی در کار نیست!
در اینجا باید به چند نکته مهم اشاره کرد. نخست آن که چرا مهدی رحمتی در یک سال اخیر جایی عنوان نکرده بود که می‌خواسته نامه را امضا کند، ولی کفاشیان به گفته او از طرفش به کی‌روش خلاف واقع گفته است؟ آیا رحمتی در این یک سال هیچ تریبونی در اختیار نداشت که از حق خود دفاع کند و پرده از دلیل امضا نشدن نامه عذرخواهی بردارد؟
بر این اساس به نظر می‌رسد که دروازه‌بان استقلال تصور می‌کرد، در این یک سال تغییراتی در تصمیم کی‌روش صورت می‌گیرد یا مقامات فدراسیون و کارشناسان او را مجاب می‌کنند که رحمتی را بازگرداند، ولی حالا که کمی بیش از یک ماه به جام جهانی مانده و معلوم است که کی‌روش قصد ندارد او را به برزیل ببرد، از تصمیمش پشیمان شده است( مصاحبه‌ها و تکاپوهای روزهای اخیرش حداقل این را به ذهن می‌رساند).
همچنین باید یادآور شد که اواخر سال 91 که رحمتی اعلام کرد موقتا از تیم ملی کنار می‌رود، برخی رسانه‌ها با تیتر "رحمتی از تیم ملی خداحافظی کرد" به استقبال این خبر رفتند و از آنجایی که رحمتی نسبت به این گونه تیترها واکنشی نشان نداد، مشکلات از همان وقت شروع شد و همه از جمله کی‌روش بنا را گذاشتند روی اینکه او مثل یک بازیکن حرفه‌ای در تصمیمش جدی است.
نکته مهمتری که به مطلب قبلی مربوط است این است که اساسا در دنیای حرفه‌ای فوتبال خداحافظی "موقت و دائم" آن هم در تیم ملی وجود ندارد. یک بازیکن یا برای پیراهن تیم ملی کشورش ارزش قائل است و برایش بازی می‌کند یا این عقیده را ندارد و از آن خداحافظی می‌کند. در مجموع باید گفت که انسان همیشه نتیجه اعمال و رفتار خودش را می‌بیند و نباید دیگران را در سرنوشت خود مقصر بداند.
نکته پایانی این که مهدی رحمتی بهترین دروازه‌بان ایران از نظر فنی است و این را خود کی‌روش هم گفته و می‌داند اما خداحافظی از تیم ملی تصمیمی است که درست یا غلط خودش پس از مشورت‌هایی که انجام داده گرفته و راه گریزی از آن نیست. شاید جام ملت‌های آسیا 2015 فرصت مناسبی برای بازگشت او به دروازه تیم ملی باشد، ولی اکنون که تیم ملی راهی برزیل است و به آرامش نیاز دارد، رحمتی هم مانند دیگران باید از به هم ریختن جو روانی تیم ملی پرهیز کند و صبر داشته باشد.
ا‌نتها‌ی پیا‌م