ماشاءالله شمس‌الواعظین درپی انتشار نامه‌ای با امضای بیش از 1200 روزنامه‌نگار درباره‌ی جلوگیری از بازگشایی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران، گفت: من از انتشار چنین نامه‌ای با امضای 1200 روزنامه‌نگار یا تحت عنوان روزنامه‌نگار بسیار متأسفم، چون سراسر این نامه، سیاسی بود.

این فعال حوزه‌ی رسانه در گفت‌و‌گو با خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: روزنامه‌نگارانی که گروهی را از انجام کار سیاسی برحذر می‌کنند، نباید خودشان کار سیاسی انجام دهند و یک متن سیاسی را برای جلوگیری از انجام یک کار صنفی منتشر کنند. تقاضای من از جمع‌آوری‌کنندگان این امضاها، آن است که از میان بیش از 1200 فردی که پای این نامه را امضا کرده‌اند، 400 نفر را با تأیید یکی از دانشگاه‌های مربوط به علوم ارتباطات یا تحریریه‌ی رسانه‌ها معرفی کنند.

رییس انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران ادامه داد: ما آمار روزنامه‌نگاران ایران را داریم. از سوی دیگر، انجمن صنفی روزنامه‌نگاران خوشحال می‌شود اگر روزنامه‌نگاری در ایران تا این حد رشد کرده و چنین افزایش چشمگیری در آمار روزنامه‌نگاران داشته باشد، چراکه بسیار امیدوارکننده است. انجمن صنفی روزنامه‌نگاران در صورت روزنامه‌نگار بودن این تعداد، از هم‌اکنون از آن‌ها برای عضویت در این انجمن دعوت می‌کند و این تعداد می‌توانند در مجمع عمومی انجمن شرکت کنند، رأی بدهند و افراد مورد نظر خود را برای ریاست انجمن انتخاب کنند.

او اظهار کرد: روزنامه‌نگاری که نسبت به امور صنفی و خانه‌ی سندیکایی خود، برخورد منفی می‌کند و می‌گوید من مخالف بازگشایی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران هستم، یا خودش روزنامه‌نگار نیست یا انجمن مربوطه صنفی نیست. اگر این اصرار وجود دارد که همه‌ی نام‌های پای این نامه، روزنامه‌نگارند پس وجه دوم ماجرا، یعنی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران دچار اشکال است. بنابراین بهتر است برای رفع مشکل انجمن، این افراد در انتخابات انجمن صنفی شرکت کنند و مدیران مورد نظر خود را برگزینند.

وی بیان کرد: بعد از انتشار این نامه، من با بسیاری از اساتید رشته‌ی روزنامه‌نگاری صحبت کردم. نکته‌ی جالب این است که برخی از این اسامی برای اساتید روزنامه‌نگاری نیز بیگانه‌اند. اگر این افراد آموزش روزنامه‌نگاری دیده‌اند، در کجا بوده که نام‌شان تا این حد برای این اساتید بیگانه است.

شمس‌الواعظین مدعی شد: تعداد قابل توجهی از افراد در تماس با من، امضا کردن نامه‌ی یادشده را تکذیب کردند. افرادی که به مفهوم سنتی روزنامه‌نگار نیستند و در حقیقت، مشغول کارهایی مانند ادیتوری، مهندسی آی‌تی یا مصحح یک تحریریه هستند با من تماس گرفتند و امضای این نامه را تکذیب کردند. همچنین تعدادی خبرنگار از شعبه‌های استانی یکی از خبرگزاری‌ها در تماس با من، اعلام کردند که خبرگزاری یادشده، فهرستی را شامل کارمندان آن شعبه برای دفتر مرکزی خواسته است. این افراد فکر کردند که فهرست یادشده برای گرفتن عیدی است، اما بعد از چند روز، نام خود را پای این نامه دیدند و زمانی که اعتراض کردند، به آن‌ها گفته شد که مخالفت با بازگشایی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران از سیاست‌های این خبرگزاری است و اگر کسی به‌جز این، فکر کند نمی‌تواند در این خبرگزاری کار کند.

او تأکید کرد: من اگر جای آقای رییس‌جمهور بودم، کمیته‌ای را بسیج می‌کردم تا به هویت این افراد رسیدگی کند، چون اگر هویت این افراد حقیقت داشته باشد و واقعا روزنامه‌نگار باشند، خواسته‌ی مهمی دارند که باید به آن رسیدگی شود.

این روزنامه‌نگار با بیان این‌که با زور امضا گرفتن از افراد علاوه بر این‌که کاری حرفه‌ای نیست، غیراخلاقی نیز هست، اضافه کرد: جمع‌کنندگان این نامه گمان می‌کنند ما با بدنه‌ی روزنامه‌نگاری در کشور بیگانه هستیم و به‌گونه‌ای سخن می‌گویند که گویا ما افراد بی‌اطلاعی هستیم. چنین اقدامی سرقت حرفه است و اگر این اتفاق ادامه پیدا کند، بسیار ناگوار خواهد بود.

انتهای پیام