«غارهای ایران بسیار زیبا، اما با مدیریتی ضعیف هستند. مردم بسیاری به غارها می‌آیند و پول زیادی هم از این طریق به‌دست می‌آید. بسیاری از آن‌ها در حالی به دیدن یک غار می‌روند که دانش کافی و علمی درباره‌ی آن ندارند و هیچ راهنمای مطلعی هم وجود ندارد.»
این بخشی از اظهارات «کیونگ سیل وو» (Kyung Sil Woo) رییس اتحادیه‌ی جهانی غارشناسی است که به دعوت انجمن غارشناسان ایران برای حضور در کنگره‌ی بین‌المللی تخصصی علوم زمین با رویکرد غارشناسی به ایران سفر کرد و پس از این کنگره و آشنایی با گروهی از غارنوردان و غارشناسان ایرانی، از دو غار علیصدر و کتله‌خور نیز بازدید کرد. او سپس به خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) آمد و با خبرنگاران حوزه‌ی گردشگری گپ‌وگفتی داشت.
او درباره‌ی غارهای علیصدر و کتله‌خور اظهار کرد: هر دوی این غارها بسیار جالب بودند؛ غار علیصدر در منطقه‌ای بیابانی است و من تجربه‌ی کافی درباره‌ی این نوع غارها ندارم. من در سراسر جهان، غارهای متعددی را دیده‌ام؛ اما جریان آب و میزان آن در غار علیصدر، خیلی جالب بود.
«وو» ادامه داد: غار کتله‌خور کاملا با علیصدر متفاوت است، چون قدمت خیلی زیاد و بافتی فسیل‌مانند و قدیمی دارد. برای من، بافت غار بسیار جالب توجه بود و دکوراسیون زیبایی را هم فراهم کرده‌اند.
وی پس از اظهار شگفتی درباره‌ی این غارها، با تأسف گفت: در این غارها، بافت‌ها و بناهای انسان‌ساز بسیای ساخته شده است، مانند پله‌ها. نورپردازی واقعا بد است و این غارها اصلا مناسب طراحی نشد‌ه‌اند و زیبایی آن‌ها از بین رفته است. در تابلوهایی هم که در بخش‌هایی از غار (کتله‌خور) نصب شده، هیچ اطلاعات واقعی درباره‌ی آن ارائه نمی‌شود. در آن‌ها نوشته شده، این بخش شبیه سر اسب است، یا کبوتر یا پای فیل و ... این فقط یک توصیف سطح پایین است.
رییس اتحادیه‌ی جهانی غارشناسی که در دپارتمان جغرافیای کالج علوم طبیعی کره جنوبی هم مشغول تدریس است، اظهار کرد: علاوه بر این، هیچ راهنمای مطلعی در این غارها وجود ندارد که غار را از نظر علمی و حرفه‌ای توضیح دهد. در علیصدر ما سوار یک قایق شدیم و فردی که قایق را می‌راند، قاعدتا باید اطلاعاتی درباره‌ی غار به ما می‌داد؛ اما او اصلا در این حوزه، فرد مطلعی نبود.
«وو» سپس توصیه کرد: شما به توسعه و تحصیل در حوزه‌هایی مانند اکوتوریسم و ژئوتوریسم نیاز دارید تا اطلاعاتی تخصصی در اختیار بازدیدکنندگان بگذارید، اطلاعاتی که مردم عادی دانشی نسبت به آن‌ها ندارند. شما باید یک سری الگو و استاندارد برای خود تعریف کنید. کشورهایی مانند استرالیا، آمریکا و ایتالیا غارهای توریستی بسیار زیبا و تمیزی دارند و راهنماهایی دارند که اطلاعات جامعی درباره‌ی جنبه‌های تاریخی و علمی غارها در اختیار بازدیدکنندگان قرار می‌دهند. شما باید چگونگی مدیریت این غارها را از دیگر کشورها بیاموزید.
وی براساس آنچه در این غارها دیده بود، گفت: در غار علیصدر شما فقط یک بلیت می‌خرید و وارد می‌شوید. مردم زیادی به آنجا می‌روند و پول زیادی از این طریق به‌دست می‌آید. بسیاری از آن‌ها در حالی به دیدن غار می‌روند که دانش کافی و علمی درباره‌ی غار ندارند.
او برای مقایسه‌ی این دو غار و این‌که کدام‌یک را بهتر می‌داند، اظهار کرد: هیچ‌کدام بهتر از دیگری نبود؛ هر دو، غارهای بسیار زیبایی بودند، اما مدیریت آن‌ها کاملا ضعیف بود. شما باید درباره‌ی اکوتوریسم بدانید. در گذشته، ما به کوه می‌رفتیم، عکس می‌انداختیم و لذت می‌بردیم؛ اما حال ما اکوتوریسم را داریم، مردم را به کوهستان‌ها می‌بریم و آن‌ها را با انواع گونه‌های حیوانی و گیاهی آشنا می‌کنیم. در غارها حیوانات عجیب و غریبی زندگی می‌کنند، مثل ماهی‌ها، خفاش‌ها و بسیاری از حیوانات دیگر. این فقط به ژئوتوریسم یا اکوتوریسم مرتبط نمی‌شود، بلکه می‌تواند ترکیبی از هر دوی این‌ها باشد. من از دانش انجام این کار صحبت می‌کنم.
«وو» که از سال 2005 تا 2013 دبیر جایگزین اتحادیه بین‌المللی غارشناسی بوده، در ادامه‌ی سخنانش به موضوع اتحادیه‌ی جهانی غارشناسی و اعضای آن پرداخت و دراین‌باره توضیح داد: UIS) International union of Speleology) بزرگ‌ترین سازمان غارنوردی در جهان است. غارشناسی، علم شناسایی غارها و فعالیت‌های مرتبط با آن است. 55 کشور عضو این اتحادیه هستند و از برخی کشورها مانند ایالات متحده‌ی آمریکا شاید بیش از 10 هزار نفر عضو این اتحادیه باشند. حدود هشت‌هزار غارنورد و دانشمند غارنوردی هم از فرانسه به عضویت این اتحادیه درآمده‌اند. در کل نمی‌دانم چند نفر عضو هستند، اما به‌طور کلی، 55 کشور با ما همکاری می‌کنند. هر کشور یک نماینده‌ی ملی (اصلی) و یک نماینده‌ی علی‌البدل دارد. ایران هم سال گذشته به عضویت UIS درآمد.
«وو» ادامه داد: در وب‌سایت اتحادیه‌ی جهانی غارشناسی، پنج دپارتمان از جمله غارنوردی، تحقیقات و اکتشافات وجود دارد که در هریک از این بخش‌ها، کمیسیون‌های متعددی داریم که افراد می‌توانند براساس علاقه‌ی خود، عضو این کمیسیون‌ها شوند. ما با افراد حقیقی طرف نیستیم، بلکه با اتحادیه‌ی کشورهای مختلف در ارتباطیم.
او که در سفر به ایران با مقامات فدراسیون کوهنودری هم دیداری داشت و درباره‌ی عضویت ایران در این اتحادیه با آن‌ها گفت‌وگو کرد، گفت: اگر دو نهاد ملی در یک کشور به‌عنوان نماینده‌ی رسمی در اتحادیه فعالیت کنند، باید به یک توافق برسند. فکر می‌کنم آن‌ها باید به یک تصمیم رسیده باشند و این، دلیل حضور من در ایران است. آن‌ها موافقت کردند که تا چهار سال، نماینده‌ی رسمی ایران ICSA (انجمن غارشناسی ایرانیان) باشد و نماینده‌ی علی‌البدل از فدراسیون کوه‌نوردی برگزیده شود؛ اما پس از چهار سال، جای آن‌ها عوض می‌شود. آن‌ها به من قول دادند که با همکاری مشترک‌شان بدنه‌ای قوی برای غارنوردی ایران بسازند.
رییس اتحادیه‌ی جهانی غارنوردی درباره‌ی همکاری این اتحادیه با ایران هم توضیح داد: این همکاری کاملا دو طرفه است؛ UIS هر چهار سال یک‌بار کنفرانس‌های منظمی برگزار می‌کند، چند اجلاس بین‌المللی داریم و غارنوردان ایرانی می‌توانند در این نشست‌ها حضور داشته باشند و اطلاعات خود را مبادله کنند. دانشمندان غارنوردی ایران هم می‌توانند با ایراد سخنرانی و ارائه‌ی اطلاعات خود، به اتحادیه کمک کنند و در عین حال می‌توانند از نتایج تحقیقات اعضای کشورهای دیگر در این کنفرانس‌ها استفاده کنند.
وی تأکید کرد: ما از آن‌ها حمایت مالی نمی‌کنیم؛ اما برای انجام پژوهش و اکتشافات آن‌ها را تشویق می‌کنیم. اتحادیه چهار تا شش مجله‌ی علمی دارد که یکی از آن‌ها مجله‌ی بین‌المللی غارنوردی نام دارد. UIS فعالیت‌های زیادی دارد و به‌طور رسمی، یک نهاد دارای اهمیت در عرصه‌ی بین‌المللی محسوب می‌شود.
او همچنین درباره‌ی کمک‌هایی که این اتحادیه به جامعه‌ی غارنورد و غارشناس ایرانی می‌تواند کند، گفت: فعالیت‌های غارنوردی ایرانیان از سال‌ها پیش آغاز شده، اما آن‌طور که من شنیده‌ام، آن‌ها از تجهیزات کوه‌نوردی استفاده می‌کنند. وقتی نمایندگان UIS برای دیدن ایران آمدند، ایرانی‌ها برای اولین‌بار بود که تجهیزات غارنوردی را می‌دیدند. پیش از آن، آن‌ها از تجهیزات کوه‌نوردی استفاده می‌کردند. این تجهیزات خیلی شبیه به هم هستند؛ اما در اصل با هم تفاوت دارند. UIS برای ایرانی‌ها خیلی جدید است، چون آن‌ها حدود هفت سال است دورادور با این اتحادیه آشنا هستد؛ اما فرصت پیوستن به آن را نداشتند.
«وو» در پاسخ به این پرسش که آیا اتحادیه‌ی جهانی غارشناسی می‌تواند به ایران برای ثبت جهانی غارهای بی‌نظیر و کم‌یاب خود، مانند طولانی‌ترین غار نمکی جهان که در جزیره‌ی قشم است، کمک کند، بیان کرد: رابطه‌ی اتحادیه با اعضا فقط به فعالیت‌های علمی محدود نمی‌شود؛ ما دپارتمان اکتشافات و کمیسیون‌های نجات غارنوردان را داریم و اعضا می‌توانند دستاوردهای خود را در اجلاس‌های UIS ارائه کنند. این فقط علم نیست، بلکه تمام حوزه‌های مرتبط با غارنوردی را شامل می‌شود.
وی یادآوری کرد: چند وب‌سایت درباره‌ی «ترین»های غارنوردی وجود دارد؛ اما فعالیت‌های UIS فقط به این چیزها خلاصه نمی‌شود. این‌ها مسائل مهمی هستند، اما تمرکز اتحادیه فقط روی این حوزه‌ها نیست.
رییس اتحادیه‌ی جهانی غارشناسی ادامه داد: این‌که اتحادیه‌ی جهانی غارشناسی چگونه می‌تواند طولانی‌ترین غار ایران را شناسایی یا به ثبت آن کمک کند، کاری است که غارنوردان ایرانی باید انجام دهند. غارنوردان ایرانی باید کشور خود را به اتحادیه معرفی کنند.
او سپس به انتظاراتش از ایران به‌عنوان یکی از اعضای تازه‌پیوسته به این اتحادیه اشاره و اظهار کرد: ما انتظار داریم غارنوردان ایرانی نقش خیلی خیلی پررنگی در همکاری با فعالیت‌های UIS داشته باشند. در مراسم افتتاحیه‌ی کنگره‌ی علوم زمین، من از غارنوردان و پژوهشگران ایرانی خواستم تا در کنفرانس سال 2017 میلادی در استرالیا شرکت کنند. ما همچنین کنفرانسی برای فدراسیون غارنوردان آسیایی داریم که هفت سال پیش تأسیس شد. سال آینده هم اجلاسی در چین خواهیم داشت. ما از غارنوردان و مکتشفان ایرانی می‌خواهیم که در این کنفرانس‌ها شرکت و اطلاعات خود را مبادله کنند. این یک رابطه‌ی یک‌طرفه معلم - شاگردی نیست، یک همایش است.
رییس اتحادیه جهانی غارنوردی درباره‌ی این‌که بعد از سفرش به ایران، آشنایی با غانوردان و غارشناسان ایرانی و ظرفیت‌هایی که در این کشور وجود دارد، درباره‌ی ایران چه پیشنهادی به غارنوردان خارجی خواهد داشت؟ گفت: فکر می‌کنم کار غارنوردان ایرانی خوب است، آن‌ها سابقه‌ی طولانی در غارنوردی دارند. من فیلمی در این‌باره دیده‌ام. آن‌ها مهارت بالایی در این کار دارند و فقط باید خودشان را به کشورهای دیگر برسانند. فکر نمی‌کنم شما خیلی عقب‌تر از دیگران هستید، کارتان را به‌خوبی انجام می‌دهید. شما به‌تازگی اولین کنگره‌ی جغرافیایی خود در سطح بین‌المللی را برگزار کرده‌اید؛ اما باید به این فعالیت‌های بین‌المللی درباره‌ی غارنوردی و دانش آن ادامه دهید، چون عصر، عصر اطلاعات است. از طریق اینترنت می‌توان دانش به‌دست آورد؛ اما غارنوردی حوزه‌ای عملی است که نمی‌توان فقط با اطلاعات مجازی آن را پی گرفت. برگزاری کنفرانس‌های بین‌المللی راه بسیار خوبی برای بهبود وضعیت غارنوردان ایرانی است.
«وو» همچنین تأکید کرد: مطمئنم که شما غارهای بسیار خوبی از انواع گوناگون در کشورتان دارید و مسأله‌ی مهم، چگونه جذب کردن مردم است. اگر برنامه‌ی خوبی داشته باشید، آن‌ها هم هزینه‌ی خرید بلیت و سفر به ایران را می‌پردازند. به همین دلیل است که برخی کشورها، کنفرانس‌های بین‌المللی خود را به‌تنهایی برگزار نمی‌کنند. آن‌ها با هزینه‌ی خود پنج یا شش مهمان مشهور بین‌المللی را دعوت می‌کنند تا به سخنرانی بپردازند و اگر شما وب‌سایت چنین همایش‌هایی را ببینید، وقتی به نام مهمانان سرشناس برمی‌خورید، به خود می‌گویید من برای استفاده از سخنرانی این‌ها، حتما به آنجا می‌رم. اگر شما فقط غارنوردان و دانشمندان غارنوردی ایرانی را دعوت کنید، چه کسی اهمیت می‌دهد که به این کشور بیاید؟ باید از روش‌های جذاب استفاده کنید. شما باید برای هر کنفرانس، برنامه‌ی متفاوتی داشته باشید؛ اگر این‌بار مهمانان را به دیدن غار علیصدر بردید، دفعه‌ی بعد می‌توانید فرصت دیدن مثلا غارهای جزیره‌ی قشم را در اختیارشان بگذارید. مردم با برنامه‌های متنوع جذب می‌شوند. شما باید به چگونه جذب کردن مردم و طرح برنامه‌های سطح بالاتر و دقیق‌تر توجه کنید. شما فرصت بسیار درخشانی دارید، چون ایران کشور وسیعی است. در کره جنوبی، کشور من، محدوده‌ای مشخصی وجود دارد، اما ایران نقاط مختلفی برای این‌گونه فعالیت‌ها دارد.
او در پاسخ به این‌که آیا از غارنوردی می‌توان درآمدی به‌دست آورد؟ با هیجان و مزاح گفت: چطور؟ اگر فهمیدید به من هم بگویید.
«وو» ادامه داد: در کره جنوبی غارهایی با اهمیت تاریخی یا زیستی وجود دارند و دولت کره تصمیم گرفته غارها را بررسی کند. دولت برنامه‌ای طرحی کرده و بودجه‌ای را در اختیار کارشناسان و دانشمندان قرار داده تا به غارها بروند و توصیفی کوتاه درباره‌ی آن‌ها بنویسند و در زمینه‌ی مسیر آب‌ها، ساختمان، بافت و ... در غارها اطلاعاتی را یادداشت کنند.
این دانشمند غارشناس گفت: این یک پروژه‌ی خیلی علمی نیست؛ اما قرار است غارها منطقه به منطقه در کره جنوبی شناسایی و بررسی شوند، چون کره کشوری کوچک است و این امر امکان دارد؛ اما شاید نتوان این کار را در ایران که کشوری وسیع است، انجام داد. در ایران غارنوردان محلی وجود دارند که شاید بهتر از متخصصان دولتی این حوزه، درباره‌ی غارها اطلاعاتی داشته باشند و این می‌تواند پروژه‌ی مفید به‌منظور دستیابی به اطلاعات جامع و علمی درباره‌ی خصوصیات غارها و گونه‌های حیوانی و گیاهی در آن‌ها باشد. آن‌ها می‌توانند فقط در یک صفحه، غار را توصیف کنند و این مطلب به یک مرجع مهم تبدیل شود.
اما او به‌عنوان یک دانشمند غارشناس و غارنوردی که 30 سال تجربه دارد، درباره‌ی این‌که غارنودری یک ورزش به‌شمار می‌آید یا فعالیتی علمی یا اکوتوریستی، اظهار کرد: UIS بر این باور است که غارنوردی را باید یک ورزش دانست؛ اما نه یک ورزش رقابتی. ما دو نوع ورزش داریم، رقابتی و غیررقابتی و غارنوردی باید ورزشی غیررقابتی باشد، زیرا در برخی کشورها مسابقات غارنوردی برگزار می‌کنند با ملاک‌هایی مانند این‌که چه کسی سریع‌تر پایین می‌رود؛ اما این موضوع موجب تخریب غارها می‌شود و باید از آن پرهیز شود. غارنوردی ورزشی برای ایجاد حس رضایت درونی است و نه یک ورزش رقابتی.
انتهای پیام