حسادت یا دلسوزی برای هتلی که روی کویر را سرخ کرده است

در 450 کیلومتری اصفهان‌، جایی در میان ریگ‌های داغ‌، نیزارهای طلایی و درختان تاق‌، خانه‌های مخروبه‌ای آباد شده‌اند که مهمان می‌گیرند و شاید صاحبان آن تصور نمی‌کردند روزی از آن سر کره‌ی زمین هم مهمانانی داشته باشند که فقط به هوای تجربه‌ی چند روز زندگی روستایی، به خانه‌ی آن‌ها بیایند.

در 450 کیلومتری اصفهان‌، جایی در میان ریگ‌های داغ‌، نیزارهای طلایی و درختان تاق‌، خانه‌های مخروبه‌ای آباد شده‌اند که مهمان می‌گیرند و شاید صاحبان آن تصور نمی‌کردند روزی از آن سر کره‌ی زمین هم مهمانانی داشته باشند که فقط به هوای تجربه‌ی چند روز زندگی روستایی، به خانه‌ی آن‌ها بیایند.

در میان آن همه تلاش برای نگه داشتن این خانه‌های بومی که گاه مردم روستا، گاه مقامات محلی و حتی گاهی نیروهایی که حافظ امنیت مردم باید باشند‌، معارض آن‌ها هستند‌، ساختمان‌هایی سبز شده‌اند که جای‌شان در روستا نیست و معلوم هم نیست چطور و چگونه مجوز گرفته‌اند.

به گزارش خبرنگار سرویس گردشگری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، موضوع، یک ساختمان سرخ‌رنگ با برج و باروهایش است که چند وقتی می‌شود در روستای فرحزاد استان اصفهان، دیوار به دیوار یکی از اقامتگاه‌های بوم‌گردی که در محیط طبیعی و متناسب با بافت فیزیکی و فرهنگی روستا مهمان‌نوازی می‌کنند و تلاش دارند کم‌ترین آسیب را به محیط زیست بزنند و بیشترین نفع را برای اهالی روستا داشته باشند‌، سبز شده است.

مالکان اقامتگاه‌های بوم‌گردی در اصفهان، فرقی نمی‌کند از کدام روستا‌؛ فرحزاد‌، گرمه یا جندق‌، همه به این موضوع معترض و نگران‌اند که بعد از فرحزاد، در روستای دیگری این اتفاق تکرار شود‌. آن‌ها می‌گویند‌، هتل سنتی جایش در روستا نیست و تأکید هم می‌کنند موضوع اصلا بخل و حسادت نیست.

مازیار آل داوود، یکی از همین اقامتگاه‌دارها در روستای گرمه است که می‌گوید‌، ما مانع ساخت هتل و مهمان‌پذیر نمی‌شویم و معتقدیم برای هر سلیقه‌ای باید خدماتی باشد. حرف‌مان این است که خدمات هتل، مکان و محیط خاص خود را می‌طلبد.

محسن مصلحی - مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری استان اصفهان - نیز در بازدید از اقامتگاه‌های بوم‌گردی روستای فرحزاد و این هتل سنتی که معماری آن چندان با محیط روستا تناسب ندارد،‌ وقتی با اعتراض‌ها روبه‌رو شد‌، مسوولیتی را متوجه خود ندانست و گفت: این هتل مجوزش را از بخشداری گرفته است.

او همچنین تلویحا این اعتراض‌ها را ناشی از وجود نوعی احساس حسادت در جامعه‌ی محلی دانست.

هتل یادشده با رنگ قرمز مشخص است

وی سپس در پاسخ به پرسش خبرنگار ایسنا درباره‌ی این‌که چطور امکان دارد هتلی بدون اطلاع و مجوز اداره‌ی میراث فرهنگی و گردشگری ساخته شود و چرا نظارتی روی آن نشده و چرا اصلا در محیط روستایی که هنوز ظرفیت برد و نیاز و سلیقه‌ی مسافران آن سنجیده نشده‌، اجازه‌ی ساخت هتل داده شده است؟ گفت: ساخت این مراکز‌، منافاتی ندارد و هر کسی براساس سطح درآمدی خود، خدماتی را درخواست و آن را انتخاب می‌کند. باید به هر سلیقه‌ای پاسخ داد، احساسم این است که چنین بحث‌هایی بیشتر جنبه‌ی رقابت دارد.

او در پاسخ به این پرسش که چه تضمینی وجود دارد تا در آینده، شاهد ساختمان‌های بلندمرتبه یا بناهایی با معماری متفاوت در محیط کویری روستاهای استان اصفهان نباشیم؟ اظهار کرد: عمدتا این اتفاق نمی‌افتد؛ سرمایه‌گذار پدیده‌ای هوشمند است و سرمایه‌گذار این هتل سنتی هم ابتدا کار مدرن انجام داده و در ادامه متوجه شده که از این مدل، در محیط روستایی به نتیجه نمی‌رسد. بنابراین فرم را به سنتی تبدیل کرده است. این شکل در معماری ما نیست،‌ ولی نکته آن است که کسی نمی‌آید در چنین محیطی، به سبک مدرن کار کند‌، چون از آن استقبال نمی‌شود.

مصلحی همچنین درباره‌ی اعتراضی محلی‌ها نسبت به ارتفاع برج‌های این هتل که منظر کویر را در مسیر فرحزاد مختل کرده است،‌ گفت: باید به این جمله طوری دیگر نگاه کرد‌؛ احساسم این است که این حرف‌ها نشان‌دهنده‌ی نگرانی آن‌ها برای پررنگ‌تر دیده شدن این هتل است که مبادا روی کارشان سایه‌ای بیندازد.

وی ادامه داد: ما در حوزه‌ی گردشگری از همه‌ی این گروه‌ها باید حمایت کنیم. همچنین در طراحی باید ارگانیک عمل کنیم، یعنی با مدل‌های بومی و طبیعت‌محوری حرکت کنیم‌، قاعدتا شکل اقامتگاه بوم‌گردی در محیط روستایی بیشتر جواب می‌دهد‌؛ ولی باید یادمان باشد، آدم‌های متمولی هستند که دوست ندارند روی زمین بخوابند.

مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری استان اصفهان معتقد است: یک مقصد گردشگری باید به سلیقه‌های مختلف از نظر قیمتی و کیفیت خدماتی پاسخ دهد.

مصلحی درباره‌ی این‌که چرا پیش از دادن مجوز برای ساخت چنین اقامتگاه‌هایی ظرفیت و نیازسنجی نمی‌شود تا بدانیم این‌گونه محیط‌های روستایی به چه اقامتگاه‌ها یا امکاناتی نیاز دارند؟ گفت: اطمینان می‌دهم افرادی که در چنین فضایی سرمایه‌گذاری می‌کنند، قبلا به همه‌ی موارد فکر کرده و مدل گردشگر خود را انتخاب کرده‌اند‌. بعضی از مراکز هر مسافری را نمی‌پذیرند، مراکزی هم هستند که هر مسافری را قبول می‌کنند. مدل اول به افراد با موضوع کیفیت خدمات نگاه می‌کند و مدل دوم به افراد براساس قیمت و کشش قیمتی توجه دارد.

او با اعتقاد به این‌که هر مقصدی باید مجموعه‌های مختلف را با خدمات گوناگون و متناسب با هر سلیقه‌ای داشته باشد‌، افزود: اصفهان از جمله استان‌هایی است که به سلیقه‌ی همه مسافران پاسخ می‌دهد، از مسافری که امکان پرداخت شبی 600 تا 700 هزار تومان برای اقامت در سوییت‌های قاجاری هتل عباسی را دارد تا مسافری که امکان اقامت در هتل ندارد و از چادر مسافرتی استفاده می‌کند.

انتهای پیام

بوم‌گردی

  • یکشنبه/ ۱۱ اسفند ۱۳۹۲ / ۱۱:۳۳
  • دسته‌بندی: گردشگری و میراث
  • کد خبر: 92121107114
  • خبرنگار : 71021