«در هر صورت برنده مذاکرات، ایران است»، «فاضل خداداد باید اعدام می‌شد»، «در ماجرای مک‌فارلین هیچ دخالتی نداشتم»، «روحانی کلید حل مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم را در دست دارد»، «در دو سال آخر دوره احمدی‌نژاد، حتی یکبار نام وی را از زبان رهبری نشنیدم».
اینها بخش‌هایی از اظهاراتی است که محسن رفیقدوست - وزیر سپاه دولت اول و دوم میر‌حسین موسوی، رئیس اسبق بنیاد مستضعفان و جانبازان و یکی از فعالان اقتصادی و سیاسی کشور - در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) مطرح کرد.
مشروح این گفت‌وگو را در زیر می‌خوانید:
ارزیابی شما نسبت به عملکرد دولت تدبیر و امید از زمان آغاز به کار تا کنون چیست؟
رفیقدوست: من شخص آقای حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ حسن روحانی را همانطور که خودش هم می‌گوید، از قبل از انقلاب می‌شناسم. ایشان یک روحانی فاضل، تحصیلکرده، متدین و معتدل است. زمانی که ما با هم در جنگ کار می‌کردیم، او فردی معتدل بود.
اولین خاصیت روی کار آمدن دولت روحانی این بود که با توجه ناراحتی و نگرانی مردمی که در دو - سه سال آخر دولت دهم نسبت به اوضاع مملکت وجود داشت، مشاهده کردیم که با روی کار آمدن دولت یازدهم آرامشی نسبی به جامعه بازگشت و در بین مردم یک امیدواری نسبت به آینده ایجاد شد. من امیدوارم که این امید و آرامش ادامه داشته باشد و دولت بتواند همانطور که در مواضع انتخاباتی خود شعار تدبیر و امید را سر می‌داد و می‌گفت که کلید حل مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم را در دست دارد، به حل مشکلات مردم بپردازد؛ من روحانی را مرد این کار می‌دانم و معتقدم گرچه هنوز جای کار وجود دارد اما تاکنون کارهای خوبی در جامعه صورت گرفته و وضعیت مردم نسبت به گذشته مقداری بهتر شده است.
یکی از حوزه‌های مورد تاکید دولت یازدهم، سیاست خارجی و حل موضوع هسته‌ای است؛ ارزیابی شما از روند مذاکرات ایران با 1+5 چیست؟
رفیقدوست: من با اصل مذاکره کاملاً موافق هستم و معتقدم که در هر صورت برنده این مذاکرات، ایران است و هیچگاه ایران بازنده مذاکرات نخواهد شد. معتقدم اگر به هیچ کدام از موارد توافقنامه نیز عمل نشود، باز هم ایران برنده است؛ زیرا تا توانستیم در این مذاکرات حقانیت خود را به دنیا ثابت کردیم.
در طول کاری که در حال پیگیری آن هستیم، ما در موضع حق قرار داریم و امیدواریم دنیا نیز به این نتیجه رسیده باشد که با ایرانی مستقل و معتدل که مردم آن را اداره می‌کند، نمی‌توانند بجگنند و باید از لجاجت و کج‌فکری دست بردارند.
شما در مصاحبه‌های قبلی خود بارها مطرح کرده بودید که انتقادات زیادی نسبت به عملکرد دولت گذشته داشته‌اید اما این انتقادات را هیچگاه مطرح نمی‌کردید؛ آیا فکر نمی‌کنید اگر این انتقادات از سوی شما و امثال شما مطرح می‌شد، اکنون وضعیت جامعه به این صورت نبود؟
رفیقدوست: نه؛ من اینگونه تصور نمی‌کنم، زیرا من همواره انتقادات زیادی در آن زمان مطرح کردم و این انتقادات را به رهبری هم منتقل می‌کردم. معتقدم در آن دوران حکومت چاره‌ای جز اینکه مسیر خود را طی کند، نداشت. رهبری اینگونه نیز می‌پسندیدند که دولت تا انتها پیش برود و پس از آن، بعد از برگزاری انتخابات دولتی جدید روی کار بیاید.
در آن دوره نمی‌توانستیم بگوئیم باید دولت برکنار شود، چراکه بنا بر این نیست که این موضوع در کشور باب شود. مردم باید در انتخابات دولت را انتخاب کنند.
من از سومین روز دوره نخست آقای احمدی‌نژاد همواره انتقادات خود را مطرح کردم. حتی بسیاری اوقات در مورد مسائلی که کمتر فردی در موردش صحبت می‌کرد، صحبت می‌کردم و نسبت به دولت انتقاد وارد ساخته‌ام. من مسکن مهر را زیر سوال بردم و همچنین با مدرک و سند، اجرای هدفمندی یارانه‌ها و پرداخت سهام عدالت به مردم را در زمان اجرا زیر سوال بردم؛ این درحالیست که در این مدت کمتر هم‌صدا پیدا کردم.
رهبری واقعاً نظام را حفظ می‌کند. ایشان مسئولیتی فراتر از نظارت و انتقاد به دولت دارند. در دو سال آخر آقای احمدی‌نژاد من حتی یکبار نیز نام احمدی‌نژاد را از زبان ایشان نشنیدم. ایشان خود نسبت به احمدی‌نژاد انتقاد داشتند. در سال‌های اخیر نیز ایشان از شخص دفاع نمی‌کردند، بلکه همواره از جایگاه ریاست جمهوری دفاع می‌کردند.
ماه‌های ابتدای کار دولت یازدهم، رئیس‌جمهور دستوری برای مبارزه با ویژه‌خواری دادند؛ بازگردیم به دوران پس از انقلاب و اینکه اولین پرونده‌ای که به صورت رسمی و رسانه‌ای مطرح شد، یک پرونده رانت‌خواری بود که نام برادر شما (مرتضی رفیقدوست) و فاضل خداد در آن مطرح بود؛ توضیحی در این باره دارید؟
رفیقدوست: اصلا نپرسید؛ زیرا جواب نمی‌دهم! این پرونده چیز عجیبی است که باز کردنش هیچ سودی به همراه ندارد، چون اصولاً این پرونده به شخص بنده ارتباطی ندارد و بنده با آوردن فاضل خداداد به کشور بزرگترین خدمت را در این پرونده کرده‌ام.
شما قبلاً توضیحاتی درباره این پرونده و مثلاً نقش آقای اژه‌ای در آن داده بودید.
رفیقدوست: من ده بار این مطلب را گفته‌ام که موضوع این پرونده، رانت‌خواری نبود. من در یک کلام به شما می‌گویم که به هیچ وجه مبلغ 123 میلیارد وجود خارجی نداشت. عده‌ای بی‌دلیل و به دروغ مطرح می‌کردند که در این پرونده 123 میلیارد کلاهبرداری شده است. من به شما می‌گویم که آنچه فاضل خداداد به نظام بانکی کشور بدهکار بود، تنها مبلغ سه میلیارد و 100 میلیون تومان بود و 123 میلیارد تومان، گردش چهار حساب در طول ده ماه بوده است، نه میزان برداشت از حساب. حال شما به من پاسخ دهید، کجای این اتفاق اختلاس اتفاق افتاده است؟ در قانون، اختلاس به معنای برداشت کارمند دولت از اموال دولت است؛ شما به من بگوید کدامیک از این افراد کارمند دولت بودند؟
اگر گردش یک حساب در طول 10 ماه را اختلاس می‌نامند، چرا در بحث اختلاس سه هزار میلیاردی تنها به اصل مبلغ برداشت شده اشاره کردند و نگفتند که در این پرونده مثلاً 286 هزار و 876 میلیارد تومان کلاهبرداری شده است؟
در مورد نقش آقای اژه‌ای در این پرونده چطور؟ صحبتی ندارید که اضافه کنید؟
رفیقدوست: نه؛ ایشان هم کار خود را انجام می‌داد.
در مورد دلایل اعدام فاضل خداد چطور؟
رفیقدوست: من معتقدم که فاضل باید اعدام می‌شد اما نه برای پرونده اختلاس. در حکم دادگاه وی آمده است که فاضل خداداد به طور میانگین در دوره 10 ماهه مورد نظر تنها یک میلیارد تومان بدهکار بوده است.
پس چرا اعدام شد؟
رفیقدوست: به دلایلی که در حکمش آمده است و من نمی‌توانم به شما بگویم.
مسأله دیگری که نام شما را مطرح می‌کند این است که در زمان هشت سال دفاع مقدس در داخل کشور بحثی در مورد تبادل سلاح‌های نظامی میان ایران و آمریکا و پرونده «مک فارلین» مطرح بود؛ در این زمان اسامی مختلفی به عنوان عوامل مذاکره با آمریکا مطرح می‌شد. روایت شما به عنوان وزیر سپاه در آن دوران چیست؟
رفیقدوست: من هیچ اطلاعی از این پرونده ندارم؛ به هیچ وجه نمی‌دانم که ماهیت این پرونده چه بود زیرا اصلا در این ماجرا دخالت نداشتم. در این پرونده آقای مهدی وردی‌نژاد عامل عمل بود. وردی‌نژاد زیر نظر آقای هاشمی رفسنجانی و چند نفر دیگر عمل می‌کرد.
در زمان جنگ، هم سپاه و هم ارتش لیستی تهیه و در آن نیازهای خود را مطرح می‌کردند و این لیست را به بازار سیاه می‌بردند. زمانی که من از این موضوع با خبر شدم، اعلام کردم که هیچ‌کس حتی ارتش حق ندارد به دنیا بگوید که ما چه می‌خواهیم؛ چراکه آنها باید می‌آمدند سراغ ما و به چهار پرسش ما پاسخ می‌دادند و می‌گفتند که چه دارند، چند تا دارند، به چه قیمتی می‌فروشند و به چه صورتی تحویل می‌دهند؟
در پرونده مک فارلین ما کدام از این پرسش‌ها را مطرح کردیم؟
رفیقدوست: در مورد این پرونده، داستان سیاسی دیگری وجود داشت که من از این ماجرا اطلاعی ندارم. زمانی که هواپیما آمد تا موشک‌ها را به ما تحویل دهند، من فقط آنها را تحویل گرفتم و در اینکه این موشک‌ها به چه صورت آمده‌اند و چقدر پول بابت این موشک‌ها پرداخت شده است، هیچ دخالتی نداشتم.
امروز مهمترین دغدغه شما چیست؟
رفیقدوست: خط و راه امام(ره)، مهمترین دغدغه من است که با رهبری‌های امام‌گونه مقام معظم رهبری، ان‌شاءالله مشکلی پیش نمی‌آید.
گفت‌وگو از خبرنگار سیاسی ایسنا: محمدرضا نورمحمدیان
انتهای پیام