تکبر ورزیدن از بزرگترین صفات رذیله است که آفت آن بسیار و گزند آن بی‏‌شمار است، چه بسیار هستند از خواص و عوام که به واسطه این مرض به هلاکت رسیده‏‌اند.

به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، پیامبر خدا(ص) در حدیثی، منفورترین مردمان را شخص متکبّر معرفی می‌کنند1" این حدیث بسیار مهم از نبی و فرستاده الهی نشان از رذالت این صفت دارد که باید بسیار مراقب بود.

امام علی(ع) نیز فرمودند: "حرص و تکبّر و حسادت، انگیزه‌های فرورفتن در گناهانند2".

همچنین امام صادق(ع) در تقبیح این صفت رذیله می‌فرمایند: "تکبر، این است که مردم را تحقیر کنی و حق را خوار شماری3".

ایشان در روایتی دیگر در بیان نحوه محشور شدن انسان متکبر در روز قیامت فرمودند: "(روز قیامت) افراد متکبر به شکل مورچه در آورده می‏‌شوند و مردم پیوسته آنها را لگدمال می‏‌کنند، تا زمانی که خدا از رسیدگی به حساب بندگان فارغ شود4.

یکی از نمونه‌های کبر و تکبر از ابتدای خلقت کاری بود که ابلیس در برابر خالق متعال انجام داد و به خاطر لحظه‌ای تکبر رانده شد و این بهترین درس و عبرت برای ماست.

امام علی(ع) در این باره که چگونه از کار ابلیس عبرت بگیریم، می‌فرمایند: "از کاری که خدا با ابلیس کرد پند گیرید. آن گاه که، به خاطر لحظه‏‌ای تکبّر، کار طولانی و کوشش طاقت فرسای (عبادی) ... او را باطل کرد! پس، بعد از ابلیس (با آن همه مقامی که داشت) کیست که با معصیتی چون معصیت او، از خشم و کیفر خداوند ایمن باشد؟5".

منابع احادیث:

1- بحارالأنوار: 73 / 231 / 23 منتخب میزان‌الحکمة: 480

2- نهج‌البلاغه(صبحی صالح)، ص541 ، حکمت 371

3- الکافی(ط-الاسلامیه)، ج2، ص310

4- الکافی: 2 / 311 / 11 منتخب میزان‌الحکمة: 414

5- نهج البلاغة: الخطبة 192 منتخب میزان‌الحکمة: 480

انتهای پیام