آبشار چکان در منطقهای کوهستانی- جنگلی در جنوب غربی الیگودرز و در بخش ززوماهرو در حوالی روستای شول آباد قرار دارد و مشرف به روستاهای منطقه چکان است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه لرستان، آبشار چکان در منطقهای کوهستانی- جنگلی در جنوب غربی الیگودرز و در بخش ززوماهرو در حوالی روستای شولآباد قرار دارد و مشرف به روستاهای منطقه چکان است.
قرارگیری در مرکز لرستان و وضعیت خاص موقعیتی استان، از جمله ویژگیهای عمومی مؤثر بر طرح در آبشار چکان تلقی میشود.
قرارگیری در غرب کشور، ارتباط استان با استانهای همجوار، نزدیکی نسبی به کشورهای جنوب غربی و خلیج فارس، ارتباط و دسترسی به استانهای منطقه مرکزی کشور و تهران از جمله ویژگیهای قابل طرح و بررسی است.
در محدوده بلافصل آبشار نیز، بررسی روستاهای مناطق چکان و دهقادی، قرارگیری در منطقه ایلراهی بختیاری، دسترسی سواره نسبتاً مناسب در منطقه و خرمآباد و زیباییهای طبیعی و انسانی استان و منطقه و همین طور جاذبه مشترک بودن برای شهرستانهای الیگودرز و خرمآباد نیز شناخت قابل ملاحظهای از ویژگیهای عمومی به دست خواهد داد.
با بررسی آبشار چکان و منطقه و محدوده مؤثر بر آن و با شناخت نسبی از ویژگیهای محیطی، زیست محیطی، کالبدی و اجتماعی، به نظر میرسد صنعت گردشگری بر اساس توسعه و تقویت گردشگری طبیعی و مردم شناسی میتواند دارای جایگاه ویژهای بدین منظور باشد. وجود شبکههای دسترسی جادهای و ریلی، زیرساختهای اجتماعی مناسب و طبیعت خاص از جمله دیگر پتانسیلهای منطقه تلقی میشوند.
محدودههای مؤثر بر آبشار و طرح در سطح منطقه، شهرها و روستاهای پیرامونی، خرمآباد به عنوان مرکز استان و در نهایت لرستان به عنوان بخشی از طرح کلان گردشگری کشوری میتوانند بر چگونگی مداخله در تعریف ایجاد یک قطب گردشگری ملّی و حتی فراملّی تأثیرگذار باشند.
آبشار چکان به عنوان یک کانون گردشگری در انتهای یک سلسله مراتب قرار گرفته است که در بخش‌های بعدی به آن اشاره خواهد شد. اما از آنجایی که یکی از اهداف ما در طراحی و ساماندهی مناظر طبیعی، ایجاد پایداری در همه حوزهها(زیست محیطی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و...) است و اگر ما با بستر هماهنگ باشیم به طرحی سازگار و پایدار دست مییابیم، بنابراین در این پروژه ابتدا به بررسی بستر این آبشار و حوزه آبریز بالادست آن در سطح کلان میپردازیم و سپس خود آبشار را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار میدهیم.
جاده دسترسی به آبشار از خرمآباد تا سپیددشت آسفالته است و از سپیددشت با آبشار قسمتهای زیادی از جاده، خاکی و خراب و یا در دست احداث و ترمیم است که تقریباً تا پنج کیلومتری به آبشار، جاده کاملاً خاکی است و از سمت الیگودرز هم همینطور تقریباً همین مسافت یا کمی بیشتر جادهای وجود ندارد و کسانی که جهت بازدید میآیند میبایست پیاده تا آبشار بدون وسیله نقلیه بیایند.
مسیر خرمآباد- سپیددشت و از آنجا به شولآباد و چکان مسیری است بسیار غنی با پتانسیلهای فراوان توسعه و بهویژه توسعه گردشگری. به طوری که این مسیر از محورهای سطح یک گردشگری مجموعه خرمآباد بوده و بایستی در طرحهای توسعه گردشگری مورد توجه خاص و ویژه قرار گیرد.
قرارگیری در امتداد محورهای سطح یک گردشگری خرمآباد و الیگودرز به‌صورت مشترک و دسترسی به این آبشار از سمت هر دوی این شهرها، پتانسیلی است که در سایر آبشارهای استان به این قوت وجود ندارد. منتها تسهیلات گردشگری بین راهی در هیچ کدام از مسیرها مناسب توسعههای آتی نیست.
چهار مسیر دسترسی به این آبشار عبارتند از:
مسیر اول آن از دورود به ایستگاه راهآهن سپیددشت به طرف شولآباد با جاده شنی است.
مسیر دوم دورود به تاپله و از آنجا تا تنگ ناله شنه و چکان است که این جاده مالرو مخصوص کوهنوردی است.
مسیر سوم الیگودرز به طرف شولآباد از طریق جاده شوسه مورزرین- شول آباد و بهارکار است که با اتومبیل تا چند کیلومتری آن جاده شوسه است.
مسیر چهارم از جاده خرمآباد - سپیددشت به طرف شولآباد با جاده نسبتاً آسفالته است.
انتهای پیام