یک عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها گفت: عده‌ای هنوز باور ندارند که در رابطه خصمانه غرب نسبت به ایران یک تحول بنیادین در حال شکل‌گیری است.
سیدمحمود حسینی در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، با بیان اینکه "از زمان نخست‌وزیری دکتر مصدق تاکنون همواره رابطه پر تنش بین ایران و غرب وجود داشته است"، اظهار کرد: اکنون شاهدیم که تحولی بنیادین در رابطه غرب با ایران در حال شکل‌گیری است.
وی در ادامه افزود: غرب اکنون به این نتیجه رسیده است که رابطه خصمانه خود با ایران را کنار بگذارد. بر همین اساس اکنون شاهدیم که هیأت‌های مختلف دیپلماتیک، کارآفرینان و سرمایه‌گذاران غربی در حال سفر به ایران هستند. آن‌ها اکنون به قابلیت‌های نظام سیاسی ایران و جایگاه منطقه ایران پی برده‌اند.
این فعال سیاسی همچنین خاطرنشان کرد: آمریکا در سال‌های آینده از نفت خاورمیانه بی‌نیاز می‌شود؛ بنابراین در حال ایجاد تحولی اساسی در استراتژی خود در منطقه است. به نظر می‌رسد دیگر آن‌ها نیازی به سلطه بر منابع نفتی ندارند. از سویی اروپایی‌ها به دنبال این هستند که جای آمریکا را در منطقه پر کنند. بنابراین در حال بهبود روابط خود با ایران هستند.
حسینی با بیان اینکه "توافقنامه ژنو دارای یک جنبه سمبلیک در رابطه ایران و غرب است"، اظهار کرد: غرب اکنون به این نتیجه رسیده است که به لحاظ کیفی باید رابطه خود با ایران را تغییر دهد. به نظر من در سال‌های آینده شاهد از بین رفتن رابطه خصمانه ایران و غرب خواهیم بود.
این عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها ادامه داد: عده‌ای این نظریه را قبول ندارند. آن‌ها بر اساس تئوری قدرت و تعارض به مسائل نگاه می‌کنند و شک دارند که غرب به دنبال تغییر رابطه خصمانه خود با ایران است. البته باید صبر کرد و قدم به قدم جلو رفت و به نظر من حوادث ماه‌های آینده نشان می‌دهد که آیا این مسیر به نقطه مطلوب می‌رسد یا خیر.
وی افزود: این عده با این مسیر مخالف نیستند اما شک دارند که آیا می‌توان به این نقطه مطلوب رسید یا خیر؟ آن‌ها غرض‌ورز نیستند و فقط معتقدند که آمریکا به دنبال کارشکنی است. معتقدم با گفت‌وگوهای علمی یا خصوصی می‌توان این عده را مجاب کرد که آن‌ها از روند مذاکرات حمایت کنند.
این فعال سیاسی در پایان تصریح کرد: البته عده‌ای هم هستند که فاقد تحلیلند که معتقدم نباید آن‌ها را جدی گرفت یا نسبت به آن‌ها حساس شد.
انتهای پیام