یک نویسنده چینش اعضای هیأت نظارت بر نشر کتاب کودک و نوجوان را آزمودن آزمون‌های پیشین و تکرار خطاهای گذشته توصیف کرد.
حسین بکایی در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات و نشر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: این آقایان و خانم‌ها وقتی مدیریت فرهنگی داشته‌اند، کدام قدم راهگشایی را برداشته و یا کدام بن‌بستی را باز کرده‌اند که حالا از آن‌ها انتظار معجزه داشته باشیم؟
او افزود: من با این افراد به شخصه کاری ندارم و نمی‌خواهم بگویم چرا این انتخاب شد و ان یکی نشد. بحث بر سر این است که در حال حاضر دو گروه در این زمینه وجود دارند؛ یک گروه نویسندگانی که به هر شکلی با نظارت دولتی مخالفند و گروه دیگر دولتمردانی هستند که به نظارت اعتقاد دارند. این گروه دولتمردان برخی نویسندگان را هم با خود همراه دارند. البته همیشه بوده‌اند نویسندگان، شاعران، مترجمان و تصویرگرانی که با دستگاه سانسور همکاری کرده و می‌کنند.
بکایی اظهار کرد: بهتر است با این سؤال شروع کنیم این گروه چندنفره آیا حافظ منافع مسؤولان هستند یا حافظ منافع مردم؟ در این‌جا یک اختلاط معنایی اتفاق افتاده است. کسانی که طرفدار سانسور هستند، می‌گویند ما نمایندگان مردمیم و به اسم مردم، عمل نظارت را انجام می‌دهیم و منافع مردم و جامعه را پاسداری می‌کنیم؛ در حالی‌که هیچ‌کدام از این‌ها نمایندگان مستقیم مردم نیستند و برعکس نمایندگان مستقیم دولت و مسؤولانند و به اسم مردم حافظ منافع حاکمیت. در نگاه این‌ها نویسنده، شاعر، مترجم، ناشر کودک و نوجوان و سازمان‌های غیردولتی فرهنگی در دایره مردم نمی‌گنجند و این‌ها خود را در شکافی که بین نویسنده و مردم ایجاد می‌کنند قرار می‌دهند؛ در حالی‌که شکافی وجود ندارد.
این نویسنده در ادامه تأکید کرد: اما این سؤال مطرح می‌شود که حاکمیت چه منافعی دارد که این حضرات قرار است پاسدار آن باشند؟ آیا این منافع با منافع مردم متقابل است یا نه. واقعیت این است که این تاریک‌ترین و پوشیده‌ترین بحث نظارت است، یعنی حضرات سانسورچی نمی‌آیند و به روشنی نمی‌گویند که موافق یا مخالف چه چیزی هستند.
این مدرس داستان‌نویسی یادآور شد: یک زمان یک نفر را به طور کلی سانسور می‌کنند، یعنی نمی‌گذارند حتا اسم و نشانی از آن فرد به میان آید، زمانی یک حیوان یا یک رفتار انسانی مثل عشق و ... را سانسور می‌کنند بدون آن‌که ملاکی داشته باشند، در نتیجه امروز کتابی رد می‌شود که فردا مجوز می‌گیرد و یا برعکس.
او همچنین گفت: من می‌گویم تا کی و کجا این بازی بی‌انتها و این مشاجره و مناظره بی‌نتیجه بر سر سانسور باید ادامه پیدا کند. آیا زمان آن نرسیده است که عقلای قوم دور هم بنشینند و درباره این مسأله مهم و فراگیر تدبیر کنند، یعنی آن چیزی که آقای روحانی در اردیبهشت و خردادماه سال 92 و آقای جنتی در همین تابستان گذشته بارها وعده آن را داده‌اند. البته اگر بخواهیم از منظر موافقان به مسأله سانسور نگاه کنیم شاید تشکیل شورا و اعلام اسامی و گنجاندن افراد نام‌آشنا در هیأت نظارت به خودی خود قدمی مثبت تلقی شود که به نظر من این‌طور نیست.
به گزارش ایسنا، به تازگی محسن چینی‌فروشان، جواد محقق، مظفر سالاری، عبدالله حسن‌زاده و مهنوش مشیری به عنوان اعضای هیأت نظارت بر نشر کتاب کودک و نوجوان معرفی شدند.
انتهای پیام