شهرام میرشکاک معتقد است، جشنواره شعر فجر جشنواره‌ای سفارشی و تنها در انحصار گروه معدودی است که به شعر نگاه زیبایی‌شناسانه ندارند.

این شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره جشنواره شعر فجر و تغییراتی که گفته می‌شود امسال قرار است تجربه کند، گفت: جشنواره شعر فجر چون بعد به جشنواره‌های فجر اضافه شده، جشنواره‌ای تشریفاتی است که از قافله جا مانده و همین حس عقب‌ماندگی به جشنواره شعر شکلی شتاب‌زده داده است. این نوع نگاه سبب شده که دوستان نگاه سهم‌خواهانه‌ای داشته باشند و تنها در پی تبلیغ باشند؛ بنابراین جشنواره هیچ تأثیری بر ادبیات و شعر معاصر نداشته است.

او افزود: داوران و شورای سیاست‌گذاری جشنواره هم شأنیت داوری در جشنواره را ندارند. باید کسانی در هیأت داوران باشند که نگاه زیبایی‌شناسانه به شعر را بشناسند، نه این‌که بر اساس روابط و رانت‌خواری از ادبیات ما در وزارت ارشاد و حوزه هنری خودشان را به این جشنواره رسانده و در رأس قرار داده باشند.

میرشکاک همچنین اظهار کرد: جشنواره شعر فجر هیچ‌گونه مرجعیتی در حوزه زیبایی‌شناسی ندارد. این دوستان فقط شاعرند، آن هم نه شاعر تمام‌قد. چه کسی آقای فلان را شاعر می‌داند؟ او نه شاعر است و نه منتقد شعر. گویا هر کسی که کتاب شعری در هر شکل داشته باشد، شاعر است. او چرا باید جزو داوران باشد؟ چرا پارسال همین آقای قزوه به عنوان شاعر مردمی انتخاب شد؟ کدام بخش از مردم او را می‌شناسند؟ حتا شاعران جوان او را نمی‌شناسند. چرا شورای سیاست‌گذاری به اعضای خودش جایزه می‌دهد؟

این شاعر در ادامه با اشاره به بی‌اعتمادی شاعران به این جشنواره گفت: جمع‌های ادبی هیچ‌یک این جشنواره را به رسمیت نمی‌شناسند، چون جشنواره شعر فجر جشنواره‌ای سفارشی و حکومتی است؛ نه به این معنا که وابسته به تمام آرمان‌های حکومت است، بلکه جریانی تمامیت‌طلب است. جریانی که نه جریان‌های فضای مجازی و نه شاعران دگراندیش را به رسمیت می‌شناسد، این جشنواره را در اختیار دارد؛ جریانی که از هرگونه نگاه زیبایی‌شناسانه و اندیشه‌ورزانه‌ای خالی است. بنابراین جشنواره‌ای که باری به هر جهت برگزار می‌شود، هیچ تأثیری هم ندارد. جشنواره تئاتر فجر پنجره‌ای به تئاتر امروز ایران است. جشنواره فیلم فجر هم به همین صورت است و فیلمی که برگزیده می‌شود، سالن‌های بیش‌تری را در اختیار می‌گیرد. اما در جشنواره شعر فجر هیچ اتفاقی نمی‌افتد. فقط عده‌ای شاعر برگزیده را الگو قرار می‌دهند و سعی می‌کنند مانند او شعر بگویند تا در جشنواره بعدی برگزیده شوند.

میرشکاک همچنین درباره‌ شرکت نکردن شاعران روشنفکر در جشنواره شعر فجر هم گفت: یکی از دلایل عمده شرکت نکردن شاعران روشنفکر در این جشنواره این است که آن‌ها این جشنواره را ملی نمی‌دانند، بلکه آن را جشنواره‌ای موضوعی می‌دانند که در حوزه‌هایی چون دفاع مقدس و انقلاب برگزار می‌شود.

او سپس افزود: بی‌شک باید سیاست‌گذاران جشنواره شعر فجر این امکان را ایجاد کنند که آن‌هایی که نگاه غیرایدئولوژیک به شعر دارند و به شعر به ماهو شعر توجه می‌کنند، امکان حضور در جشنواره را بیابند. اجازه دادن این نیست که حرف بزنیم، فقط گفتن این‌که دعوت کردیم و حضور پیدا نکردند کافی نیست. تلاش واقع‌بینانه‌تری لازم است و هیچ تلاش عینی برای حضور همه در این جشنواره از سوی این جماعت دیده نشده و آن‌ها فقط جریانی را که خودشان در آن هستند به رسمیت می‌شناسند. چرا چهره‌هایی چون علی باباچاهی و یا شمس لنگرودی دبیر جشنواره شعر فجر نمی‌شوند؟ یک سال بگذارید کسی چون آن‌ها دبیر جشنواره بشود. هیچ امکاناتی به این جریان‌های شعری داده نمی‌شود، اگر برگزارکنندگان جشنواره شعر فجر مشتاق به حضور روشنفکران هستند چرا بخشی را برای شعر غیرسفارشی ایجاد نمی‌کنند؟

این شاعر در پایان گفت: من در این جشنواره شرکت نمی‌کنم و قواره‌ام به اندازه‌ای هست که جشنواره‌ شعر فجر را به رسمیت نشناسم. چرا من باید شعرم را بدهم کسانی داوری کنند که بر اساس روابط داور شده‌اند؟ من همه‌ دوستانم را هم نهی می‌کنم که در جشنواره شرکت نکنند، چون اتیکتی به آن‌ها می‌خورد که مورد قضاوت قرار می‌گیرند، مگر این‌که روزگاری فضای جشنواره شعر فجر هم مثل جشنواره فیلم بشود و گروهی صاحب‌نظر برگزار‌کننده جشنواره باشند.

انتهای پیام