پس از ورود حضرت محمد(ص) به مدینه، ایشان دستور ساخت مسجد را صادر کرده با کمک مهاجرین و انصار، شروع به بنای آن نمودند.

دیوار مسجد از سنگ و آجر و سقف آن از چوب درخت بود و در کنار مسجد اتاق‏‌های پیامبر(ص) و برخی از اصحاب وی قرار داشت. رسول گرامی اسلام از مسجد نه تنها برای انجام عبادت، بلکه جهت برگزاری امور قضاوت، مجالس مشورتی، آموزش‏‌های فنی و حل و فصل دیگر امور مسلمانان استفاده می‏‌کردند به همین دلیل این مسجد اهمیت فوق العاده‏‌ای برای مسلمانان داشت.

به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بنابر برخی روایات 18 ربیع‌الاول سال (1 ق) سالروز آغاز بنای مسجدالنبی توسط پیامبر اکرم(ص) و اصحاب و یارانشان بوده است.

تاریخچه زمینی که مسجدالنبی بر روی آن بنا شد

زمین مسجدالنبی از آنِِ دو یتیم به نام‌های سهیل و سهم بود که در آن جا خرما خشک می‏‌کردند. رسول خدا (ص) آن زمین را به مبلغ 10 دینار از ولیّ دو طفل خرید تا در آن جا خانه و مسجدش را بنا نهد. مساحت این زمین در آن روز حدود 2071 متر مربع بوده که صحن آن را با ریگ سیاه فرش کردند و دیوارها را با خشت و گل بالا بردند. پس از تغییر سوی قبله از بیت‌المقدس (شمال مسجد) به کعبه (جنوب مسجد)، پیامبر دربِ گشوده در دیوار جنوبی را مسدود کرد و درب دیگری گشود که شاید به گفتهٔ حافظ محمد بن محمود بن نجار با واقعیت مطابق باشد که درب در دیوار شمالی و روبه‌روی دربی بوده‌ است که پس از تغییر قبله بسته شده‌ بود. بیهقی از عباده روایت می‌کند که: « انصار مالی را گرد آورده به حضور پیامبر آوردند و پیش ‌نهادند که مسجد را بازساخته و بیارایند، و گفتند تا کَی باید زیر این سقف که پوشال خرما است، نماز بگزاریم؟». پیامبر فرمود: «سقف مسجد برادرم موسی نیز همچنین بود و من از روشش برنمی‌گردم».

بنای این مسجد ترکیب و شکل نخستش را تا 7 سال نگه داشت و در این روزگار تغییری نکرد. در سال هفتم هجری پس از فتح دژهای خیبر به دست مسلمانان، سوی مدینه بازگشتند و کم کم ضرورت توسعهٔ مسجد به‌خاطر افزایش روزانهٔ جمعیت مسلمانان، در نظر پیغمبر و اصحابش آمد. به گفتهٔ جعفر محمد صادق در کتاب اخبار الهجره، رزین و... پیامبر مسجد را از درازا و پهنا چنان فراخ کرد که چون مربعی 100× 100 ارشی (ذرعی) درآمد. با توجه به برابری نسبی اَرَش با متر، مساحت مسجد در سال هفتم می‌بایست 2433 متر مربع شده ‌باشد و این متراژ عینی از بنای مسجد، طبق معیارهای نقشه‌ای که کارشناسان ترک در اواخر سدهٔ ششم خورشیدی که 2475 متر مربع ارایه داده‌اند، مطابقت محاسباتی دارد.

مکان‌های مسجدالنبی: از جمله مکان‌های مسجد النبی عبارتند از: صُفّه‏، روضه شریفه، مرقد مطهر رسول خدا، منبر، محراب.

ستون‌های مسجدالنبی(ص):

ستون‏‌های مسجد النبی‏ ستون‏‌هایی است که هر یک نامی خاص دارد. هشت ستون از زمان پیامبر (ص) هنوز در مسجد باقی است که با رنگ سفید مشخص شده‏‌اند و عبارتند از: ستون حنانه، ستون توبه، ستون مَحرَس، ستون وُفُود، ستون سریر، ستون مربعه القبر (مقام‏ جبرئیل امین).

درهای مسجدالنبی:

تعداد درهای مسجد در امتداد زمان تغییراتی یافته است. مشهورترین آن‌ها عبارتند از: باب الرحمه، باب جبرئیل، باب السلام، باب النساء و مسجد النبی هم اکنون 7 در دارد.

منابع:

1- سوره مومنون. آیه 19.

2- حافظ محمد بن محمود بن نجار، اخبار مدینه الرسول، ص 69.

3- ابوبکر احمد بیهقی، دلائل النبوة، جلد1، ص158.

4- سامعی، احمد، راهنمای زائران مکه و مدینه، ص 268.

5- همان، ص269.

6- جعفریان، رسول، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص 222.

7- سوره احزاب، آیه 33.

8- نجفی، محمد صادق، مدفن حضرت زهرا از دیدگاه روایات، میقات شماره 7، ص 94

9- جعفریان، رسول، آثار اسلامی مکه و مدینه، به نقل از کافی، ج 4، ص

انتهای پیام