توقف نبرد در منطقه عملیاتی «کربلای4» می‌توانست ابهاماتی را به وجود آورد که تبعات ناخوشایندی را در پی داشت اما عملیات «کربلای5» که در تاریخ 1365/10/19 یعنی 15 روز پس از عملیات «کربلای4» آغاز شد، تا اندازه زیادی انتظارات مردم را برآورده کرد. این عملیات را که بیش از 53 شبانه‌روز درگیری مداوم با اندکی نوسان همراه بود شاید به دلایلی همچون مقاومت و جنگندگی رزمندگان اسلام در شرایط بسیار مشکل منطقه «شلمچه» و درهم پیچیده شدن دژهای مستحکم دشمن، بتوانیم به عنوان بزرگترین نبرد هشت سال دفاع مقدس قلمداد کنیم.

به گزارش سیرویس«فرهنگ حماسه» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) سرهنگ پاسدار سیدعلی مساواتی مسئول پژوهشی بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان همدان با اشاره به اهمیت اهمیت سیاسی- نظامی منطقه «شلمچه» و درک رژیم بعث عراق از این مهم که جمهوری اسلامی جهت حفظ برتری خود در جنگ، نیازمند تسلط بر این منطقه به عنوان یکی از معابر وصولی شهر استراتژیک شهر «بصره» بوده است، توضیح داد: به همین دلیل رژیم بعثی عراق برای استقرار در این منطقه هزینه و سرمایه‌گذاری هنگفتی را جهت احداث مواضع، استحکامات مثلثی، هلالی و گلدانی شکل، موانع مصنوعی، ایجاد آبگرفتگی‌های وسیع در منطقه و سایر کرده بود.

رزمندگان استان همدان پس از انجام عملیات «کربلای4» در اردوگاه شهید مدنی(جاده دزفول- شوشتر) مقر «لشکر 32 انصارالحسین(ع)»، جمع شدند و فرماندهان در حالی که نیروها در آماده‌باش کامل بودند اقدام به ترمیم، بازسازی و سازماندهی گردان‌ها و واحدها کردند تا اینکه روز19 دی‌ماه سال 65 به دنبال اعلام رسمی اجرایی شدن عملیات «کربلای5»،موجی از خوشحالی بر اردوگاه لشکر انصارالحسین(ع) حکم فرما و امید شرکت در عملیات در آنان متجلَی شد.

در همان روزهای آغازین عملیات به دنبال دستورالعملی که به لشکر 32 انصارالحسین(ع) ابلاغ شد، این لشکر دریافت که باید تحت امر قرارگاه «قدس» در مرحله دوم عملیات به عنوان یگان خط شکن مهیای مصاف با دشمن شود. در این مرحله مقرر شد «گردان154 حضرت علی اکبر(ع) » به منظور تصرف قسمت‌هایی از «پد بوبیان» واقع در جناح شمالی منطقه شلمچه در روز بیستم دی‌ماه وارد عمل شود. البته طبق دستور، گردان تخریب به منظور جلوگیری از پاتک‌های دشمن قسمت‌هایی از پد را منفجر و امید دستیابی مجدد دشمن به منطقه فتح شده را به یاس تبدیل کرد.این مساله باعث شد تا ثبات بر منطقه شمالی شلمچه حاکم شود.

به لحاظ اهمیت جناح راست عملیات(شرق دریاچه ماهی)، در شب سوم(بیست و یکم دی‌ماه) از طرف قرارگاه سپاه سوم قدس خطاب به لشکر 32 تاکید شد که داخل یکی از مواضع مثلثی شکل دشمن که در غرب کانال ماهی واقع شده بود را تصرف و مواضع پدافندی(حمله) خود را در این منطقه بر پا کنند. از همین رو فرماندهی یگان گردان‌های«152 حضرت ابوالفضل(ع)» و «153 حضرت قاسم (ع)» را جهت انجام این ماموریت انتخاب و به سوی منطقه منتقل کردند.

این گردانها علی‌رغم مقاومت بیش از حد دشمن توانستند پل دوم بر روی کانال ماهی را تصرف و با عبور از آن،خود را به آن سوی دریاچه ماهی که به عرض یک کیلومتر بود،برسانند اما در مصافی نابرابر که در مقابل موضع مثلثی شکل دشمن انجام شد، دشمن بعثی توانست با استفاده از یگان‌های متعدد خود که «گله‌وار» در منطقه حضور داشتند، به نیروهای ایرانی تلفاتی را وارد کنند به همین دلی نیروهای خودی به ناچار سر مواضع خود بازگشتند و منتظر دستور بعدی شدند.

در تاریخ بیست و دوم دی‌ماه طی ابلاغیه‌ای لشکر 32 از سازمان قرارگاه قدس خارج و تحت امر قرارگاه «کربلا» قرار گرفت.

فشار بیش از حد دشمن در روز چهارم عملیات که جهت تصرف ضلع‌شرقی دریاچه ماهی انجام می‌گرفت باعث شد که گردان‌های «155 حضرت علی اصغر(ع)»،«157 حبیب ابن مظاهر»،«158 حضرت قائم (عج)» و«156 حر ابن ریاحی» نیز وارد عمل شدند و هر یک به نوبه خود علاوه بر کاهش فشار پاتک‌های مستمر،توانستند منطقه را پایدار حفظ کنند. در این زمان نیروهای گردان مهندسی با ایثار،خاکریز استراتژیک شرق دریاچه ماهی را احداث کردند. همچنین به دلیل تجربه بالای گردان‌های توپخانه و ادوات لشکر 32، تمامی آتشبارهای توپخانه و ادوات لشکر «عاشورا»، لشکر «ولیعصر(عج)» و تیپ «قمربنی‌هاشم(ع)» را در اختیار و تحت امر خود گرفتند.

در شب هشتم عملیات (26/10/1365) نیروهای لشکر 32 از پوزه کانال ماهی به همراه نیروهای لشکر «27 حضرت رسول(ص)» و لشکر «25 کربلا»، تلاش کردند تا یکی از مواضع مثلثی شکل پشت کانال ماهی را تصرف کنند ولی به دلایلی، دستیابی به این هدف میسر نشد. پس از 10 شبانه روز درگیری پی در پی و پیدایش روزنه‌هایی مبنی بر امکان گسترش جبهه در آن سوی نهر «جاسم» که یکی از رودهای تغذیه کننده آب دریاچه ماهی، از اروندرود تلقی شده و خود یکی از مواضع طبیعی، سد راه پیشروی نیروهای خودی بود، از سوی قرارگاه تصمیم گرفته شد که عملیات جدیدی جهت گذر از نهر جاسم انجام شود.

در این مرحله گردان‌های «154»،«155»،«151»،«156» با اقتدار کامل و در زیر باران آتشبارهای دشمن از نهر جاسم عبور کردند و در آن سوی نهر به تحکیم مواضع خود پرداختند. این گردان‌ها با یگان مجاور یعنی لشکر «33 المهدی» الحاق کردند. پاتک‌های نفس‌گیر و مداوم دشمن برای لحظه‌ای قطع نمی‌شد و همین، موجب شهادت بسیاری از رزمندگان انصار الحسین(ع) شد.

از ابتدای بهمن‌ماه در پی پدافند، تعداد زیادی از رزمندگان استان به شهادت رسیدند همچنین در طی این مدت پل خاکی «ام الطویل» به جزیره شلمچه توسط رزمندگان تخریبچی لشکر32 منهدم و همین امر موجب ممانعت دشمن از پاتک‌های مکرر به این جزیره شد.

از اسفند ماه مراحل تکمیلی عملیات کربلای 5 آغاز شد و در طول 10 روز عملیات‌های سلسله‌وار رزمندگان لشکر در دو مرحله (ششم و دوازدهم اسفند ماه) شرکت کردند و گردان‌های «153» و «154» و نیز گردان‌های «151» و «155» در راستای جاده شلمچه با اقتدار مواضع از پیش تعیین شده دشمن را تصرف کردند.

در این عملیات غرورآفرین، قریب به 800 نفر از دلاوران لشکر انصارالحسین(ع) به شهادت رسیدند که در میان آنان سرداران شهید «حسین کیانی»، «حسن مراد ابروزن»، «مُطّلِب قیصری»، «ناصر قاسمی»، «ستار ابراهیمی»، «قدرت‌الله دارابی»، «محمد علی رفیعی»، «محمد شهبازی»، «یونس گنجی»، «هدایت پناه»، «محجوب و اسماعیل بیگی» به چشم می خورند.

انتهای پیام