سایت فوکوس آلمان در گزارشی به بررسی حضور ایران در جام جهانی 2014 پرداخت.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تیم ملی ایران با حضور در جام جهانی برزیل تابستان آینده این فرصت را دارد که برابر بزرگان فوتبال دنیا به میدان برود.
سایت فوکوس آلمان در گزارشی در باره تیم ملی ایران نوشت: فوتبال ایران که دیگر نسل طلایی خود نظیر علی کریمی و مهدی‌مهدوی کیا را در اختیار ندارد موفق شد در انتخابی جام جهانی بدرخشد و به عنوان تیم نخست گروه خود مسافر برزیل شود تا برای چهارمین بار طعم صعود به بزرگترین رویداد فوتبالی جهان را بچشد.
حضور در جام جهانی: 1978-1998-2006
سرمربی: کارلوس کی‌روش
ستاره‌ها: جواد نکونام، اشکان دژاگه
بازی با آلمان:2 بازی، 2 شکست
بزرگترین افتخار در جام جهانی: برتری 2 بر یک برابر آمریکا در جام جهانی 1998
فوکوس در این گزارش می نویسد: با خداحافظی علی کریمی و مهدی مهدوی کیا دو بازیکن به جا مانده از نسل طلایی فوتبال ایران، کارلوس کی‌روش بود که مسئولیت بردن ایران به جام جهانی را به دوش کشید. او که در جام جهانی 2010 موفق شده بود پرتغال را به جام جهانی ببرد، ایران را به جام جهانی 2014 رساند تا یک موفقیت بزرگ در کارنامه مربیگری خود ثبت کند. حال او اکنون یک آرزوی بزرگ با ایران در سر دارد و آن هم صعود با ایران به دور دوم جام جهانی است؛ کاری که ایران در 3 دوره حضور قبلی خود در جام جهانی موفق به انجام آن نشده است. کی روش درباره هدف اصلی خود با ایران گفته بود: "هدف ما این است که یک گام رو به جلو برداریم و خودمان را به سطح تیم‌هایی چون ژاپن و کره‌جنوبی برسانیم و بتوانیم جای خود را در میان بزرگان آسیا باز کنیم. این هدف دور از دسترس نیست. ما ثابت کرده‌ایم تیم بزرگی هستیم و توانستیم کره را در خانه خودش شکست دهیم و به عنوان تیم نخست به جام جهانی برویم." ایران در انتخابی جام جهانی تغییرات زیادی از خود نشان داد. کی‌روش درباره آن تغییرات گفته بود: من دوست دارم بازیکنانی در تیمم داشته باشم که بخواهند به تیم خدمت کنند نه بازیکنانی که دوست داشته باشند تیم به آنها خدمت کند. خلا بازیکنانی مثل مهدوی‌کیا را جواد نکونام پرکرد و در ادامه بازیکنان بزرگ ایرانی در خارج از کشور به ترکیب تیم اضافه شدند." اشکان دژاگه از آلمان و رضا قوچان‌نژاد از بلژیک مهم‌ترین این بازیکنان بودند. باید دید کی‌روش می‌تواند ایران را به دور دوم جام جهانی برساند یا خیر.
انتهای پیام