یک کارشناس اموال فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری گفت: استفاده از فرم و نقش روی سفالینه‌ها در پشت اسکانس‌ها، اقدامی مناسب و نقطه‌ی عطفی برای حفظ هویت هنر ایران است. این اقدام چنین اسنادی را ماندگار می‌کند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، چندماه پیش، در پشت 100میلیون قطعه اسکناس 500 تومانی، طرحی از یک «قدح» چاپ و در توضیحی کوتاه درباره‌ی آن نوشته شد: «ظروف سفالی از قرن هشتم هجری».
فائق توحیدی در این‌باره توضیح داد: «تکنیک سلطان‌آباد» در زمان ایجاد و رشد، خود را از تکنیک سفال‌های مغولی رها کرد. بنابراین استفاده از نقوش روی سفالینه‌ها و فرم این سفال‌ها، در پشت اسناد مالی مانند اسکناس‌های 500 تومانی، اقدام شایسته است که بانک مرکزی انجام داده است.
وی اظهار کرد: هرچند بانک مرکزی پس از کهنه شدن این اسکناس‌ها که چنین طرح‌های را دارند، اقدام به از بین بردن آن‌ها می‌کند، اما تعداد قابل توجهی از این نوع اسکناس‌ها که طرح‌هایی از هنر ایران قدیم را دارند، به کلکسیون‌ها و موزه‌های مختلف دنیا وارد می‌شوند، مانند موزه‌ی «پول» که باعث حفظ این نوع اسناد می‌شود.
معاون پیشین اداره کل موزه‌های سازمان میراث فرهنگی گفت: اگرچه می‌شد طرح‌های تزیینی و آثار تاریخی زیباتری را از دوره‌های مختلف برای چاپ در پشت اسکناس‌ها انتخاب کرد، اما سفال سلطان‌آباد نیز نقطه‌ی عطفی در تاریخ هنر ما محسوب می‌شود. این سفال پس از دوره‌ی ایلخانیان یک نقطه‌ی عطف برای ایران است. تکنیک سفال سلطان‌آباد (نقاشی زیر لعاب) یک مرحله‌ی زیربنایی برای تولیدات سفال‌های چینی و سفال‌های دوره‌ی صفوی است.
او افزود: بانک مرکزی اگر می‌خواهد این کار را ادامه دهد، بهتر است از کارشناسان میراث فرهنگی نیز نظرخواهی کند تا نقاط عطف قابل توجهی را از طریق هنر ایران منعکس کند.
انتهای پیام