مدیرعامل باشگاه سایپا می‌گوید فوتبال ایران از آلودگی‌ها مبرا نیست اما در طرح آن بزرگ نمایی شده و نظارت‌ها نیز همچنان سنتی است.

خلیل سپهر سبحانی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، اظهار کرد: ما معمولا به دلایل زیادی در قضاوتهایمان دچار آفت افراط و تفریط هستیم و با تعمیم جزییات، مقایسه‌های ناروا و برداشتهای دم دستی، اغلب به سادگی موجودیتهای اجتماعی‌مان را زیر ضربه و سوال می بریم. نزدیک به همین قاعده و رویه امروزه درباره فوتبال داوری و قضاوت می‌شود اما معتقدم در کنار نگاه به آسیب‌ها باید به ظرفیت‌های توانمندساز فوتبال هم توجه کرد.

وی افزود: نمی‌گوییم که فوتبال ملی ما قدسی، مبرا از آلودگی و پلشتی و تهی از مظالم و کژیهاست؛ بحث این است که در مقام قضاوت پدیده و پس از آن در مقام اصلاح آموزش باید اندازه و بزرگی آسیب و مفسده، به درستی و واقعی ارزیابی شود. این روزها به گونه‌ای مبالغه آمیز و مغشوش و افراطی فوتبال کشور مورد قضاوت قرار می‌گیرد. فراموش نکنیم همین فوتبال، مولد ارزشها و خدمات ارزنده بیشماری است که نسبت به وجوه منفی آن قابل مقایسه نیست. از طرفی حجم این مفسده و آلودگی در فوتبال ملی ما نسبت به بسیاری از کشورها یا حتی بخشهایی از فعالیتهای مولد ثروت در داخل کشور مرتبه ای به مراتب پایین تر دارد بنابراین در قضاوت، ضرورت انصاف و احتیاط ضروری است. اما اینکه چه می‌شود فساد در فوتبال ایران تا این اندازه برجسته و پرنمود دیده می شود، ریشه در عواملی دارد که بخشی ذاتی فوتبال و برخی منبعث از شرایط اجتماعی ما دارد.

مدیرعامل باشگاه سایپا همچنین با اشاره به اینکه آنچه به ذات فوتبال مرتبط است را می توان در دو مشخصه بیان کرد، گفت: نخست اینکه فوتبال از اساس خود یک "رسانه" است. یعنی همانند یک روزنامه، رادیو و تلویزیون یا چیزی همانند آن، منتقل کننده پیام با ظرفیت هدایت و متاثرسازی افکار عمومی است . بسیاری افراد و گروه ها و سازمانها برای "دیده شدن" امروزه از فوتبال بهره می‌برند. از این بابت آلودگی‌ها و فساد آن پنهان نمی‌ماند و گاهی وقت‌ها نیز با حجم و وسعتی مضاعف به نمایش در می‌آید.

سبحانی همچنین درباره دومین دلیل فساد در فوتبال ایران، به ایسنا گفت: فوتبال یک سازه مدرن جهانی است و قد و قواره‌ای بین المللی دارد. در شرایطی که ما همچنان درک و دریافتی سنتی و محلی از ماهیت و جوانب فوتبال داریم جنبه صنعتی آن در گستره جهانی پر رنگ و جدی است. از صنعت که سخن می‌گویید قید نظارت و کنترل را باید از زاویه سیستماتیک آن برای ما نوپا و تا اندازه‌ای غریب است. مثلا فرآیند نظارت سیستماتیک که هنوز برای ما جایگاه روشنی در این صنعت نورسیده نداشته است.

انتهای پیام